jun 19

De afgelopen weken hebben Wilfred Rubens en Hans de Zwart geschreven over de (on)zin van applicatietrainingen. Hans ging daarin het verst en gaf aan dat bij een goed ontworpen applicatie eigenlijk geen training nodig heeft. Maar wat is dan een goed ontworpen applicatie? En hoe zit het met e-Learning? Wanneer is dit een gebruiksvriendelijke oplossing?

Gemak, genot en gewin bij e-Learning

Betty Collis heeft een simpel maar prachtig model om te komen tot een werkbare en succesvolle e-Learning implementatie: Gemak, Genot en Gewin. Elk project moet t.a.v. elke gebruikersgroep goed scoren op 3 elementen:

  1. Gemak: de oplossing moet gemak opleveren. Dit betekent dat het zeer eenvoudig moet zijn om te gebruiken. De interface moet dan ook heel consistent en gebruiksvriendelijk zijn. Een uitgebreide cursus die nodig is om een leeromgeving te gebruiken is dan ook een slecht teken. Leren om te kunnen leren is niet iets om naar te streven.
  2. Genot: de oplossing moet plezierig zijn om mee te werken. Het moet een prettig gevoel opleveren. Voor e-Learning betekent dit een goede, aantrekkelijke, overzichtelijke en duidelijke omgeving die aanspreekt.
  3. Gewin: de oplossing moet iets toevoegen, de gebruiker moet er iets mee winnen.  Voor e-Learning betekent dit dat je er voor moet zorgen dat de praktische toegevoegde waarde duidelijk is. Kan met de omgeving of het geleerde de lerende zijn taken beter uitvoeren? e-Learning gebruik ik hier in de brede zin, een EPSS (zie Wikipedia) of een kennismanagementsysteem zoals een organisatiebrede wiki kunnen ook voor gewin zorgen.

Kinderlijk eenvoudige Moodle interface
Zelf ben ik erg enthousiast over de leeromgeving Moodle. Ook de manier waarop het systeem met de gebruiker communiceert vind ik vaak goed. Toch hoor ik soms van gebruikers terug dat ze de interface te moeilijk vinden en niet gebruiksvriendelijk genoeg. Eerder schreef ik  over het Moodle project wat erop gericht is om van Moodle een (basisschool)kindvriendelijke omgeving te maken.

Volgens mij zouden de uitgangspunten om te komen tot een kindvriendelijke omgeving kunnen zijn:

  • consistente aanpak (bediening werkt op vele plekken hetzelfde);
  • visuele ondersteuning (veel gebruik van herkenbare en heldere symbolen om bepaalde acties te duiden);
  • platte organisatie van inhoud en functionaliteiten (weinig keer klikken om ergens te komen);
  • visuelere interactievormen (samen tekenen, video opnemen, etc.);
  • niet teveel manieren aanbieden om hetzelfde te doen (keuzevrijheid beperken);
  • persoonlijke aanpak (schrijfstijl maar ook bijvoorbeeld een aansprekend figuurtje dat je helpt);
  • adaptief systeem (content maar ook bediening past zich automatisch aan aan het gedrag).

Eenvoud is de nieuwe en nodige standaard
Bovenstaande uitgangspunten zijn niet alleen belangrijk voor kinderen. Ook volwassenen die minder talig zijn hebben voordeel van de aanpak. Het kan gaan om een internationaal publiek die de taal minder machtig zijn maar ook dyslectische mensen.

Sterker nog: een grote groep mensen zal het waarderen als de interface eenvoudiger en aantrekkelijker wordt. Kijk naar het succes van de iPhone/iPods. Daar is de interface zeer eenvoudig en goed ontworpen. Iedereen kan snel, zonder uitgebreide leercurve, het apparaat gebruiken.  Mijn zoon wist al toen hij heel klein was hoe hij door foto’s moest bladeren (zie het filmpje).

Bij het ontwerpen van een interface moet het adagium zijn: “Less is more!” of het vaak aangehaalde KISS-principe (Keep it Simple Stupid).

Laten we dus e-Learning content maar ook e-Learning omgevingen snel verbeteren! Ik ga wat doen aan de Moodle omgeving en heb me al aangemeld in de Moodle community. Als je mee wilt helpen/denken dan hoor ik het graag!

Tagged with:
okt 07

Graag kom ik in contact met jou om het uitgeven van digitaal lesmateriaal nu echt goed aan te pakken. Ben je leerkracht in het basisonderwijs en hebben jij en je klas zin om een echt verschil te maken? Doe dan mee met Noordhoff Uitgevers!

Klik dan op onderstaande afbeelding om naar mijn Glog (multimedia) poster te gaan! Daarna kun je mailen naar m.deleeuwe @ noordhoff.nl (haal even de spaties weg).

Tagged with:
aug 05

Via Sync.nl kwam ik weer in aanraking met 3D-printen. Uit een ver verleden weet ik nog dat scholen in Eindhoven iets deden hiermee. Althans, het leek erop. Toen was het nog heel omslachtig, nu komt het veel dichterbij.

CNC-machines op afstand
Toen ik bij Fontys werkte (2002) waren 10 vmbo-scholen verenigd in de St. Vmbo Zuid-oost Brabant. Hierbij moesten leerlingen leren werken met 3D-ontwerp. Probleem was dat de CNC-machines om het ontwerp te realiseren veel te duur waren. Die stonden bij het bedrijfsleven en roc’s. De leerlingen werkten toen samen met die bedrijven en mailde de 3D-tekening, vervolgens werd met een webcam gekeken als de machine het echte resultaat uitspuugde.

Nu 3D-printen binnen handbereik
Toen was het een omslachtige handeling en was het frezen ook een dure methode. Maar dan nu het nieuwe procede. SYNC zegt hierover:

Een dienst van Philips Research spin-off Shapeways maakt 3D-printen toegankelijk voor kleine bedrijven en hobbyisten.

Het Nederlandse bedrijf heeft een online service opgezet waarmee iedereen een digitaal ontwerp kan e-mailen om vervolgens een 3D-rendering te ontvangen. Het ontwerp wordt gemaakt in een 3D-printer die verschillende lagen polymeren spuit.

Momenteel is de service nog in closed beta en zult u nog even geduld moeten hebben. De prijzen starten bij 50 euro. Maar deze prijs zal snel dalen hoop ik.

Zou het niet prachtig zijn als leerlingen iets hebben ontworpen en het daarna echt in handen krijgen? Dat moet een geweldig gevoel zijn!

Het is nog niet duidelijk welke tekenpakketten het programma aan kan maar ga maar vast oefenen met Google SketchUp!

Kijk maar eens naar een demo van het 3D-printproces:

Tagged with:
mei 13

Op 29 april 2008 is Albert Hofmann, de Zwitserse chemicus die in 1943 bij toeval het middel LSD ontdekte, op 102-jarige leeftijd overleden.

Presenter
Hieraan moest ik denken toen ik met mijn zoon Midas aan het spelen was. Ik had een ‘presenter‘ vast die ik gebruik bij het geven van presentaties. Behalve dat het een hele fijne manier is om slides te bedienen zit er ook een laser in waarmee je dingen op het scherm kunt aanwijzen.

Licht opeten
Midas vond het laserpuntje op de muur geweldig fascinerend. Het werd nog spannender toen ik het puntje op zijn hand projecteerde. Hij probeerde het lichtpuntje te pakken met zijn andere hand, hij probeerde het lichtpuntje op te eten en toen dat niet lukte van zijn arm af te vegen.

Van LSD is bekend dat er synesthesie kan optreden waarbij je bijvoorbeeld kleuren kunt horen of geluiden kunt zien. Mijn vrouw heeft dit overigens zonder dat er drugs aan te pas komen. Zij ervaart getallen in een bepaalde kleur. Elk getal heeft dus een bijbehorende kleur, sommige heel uitgesproken, andere wat vager.

Zintuigen vanzelfsprekend?
Eerst dacht ik dat het gedrag van Midas niets met synesthesie te maken, zo’n jochie van 1,5 weet het onderscheid nog niet te maken. Maar toen las ik op de site van Noorderlicht het volgende:

De hersenen van synestheten, zegt de Canadese psychologe Daphne Maurer van de McMaster University in Hamilton, laten iets zien van hoe de ‘bedrading’ van het brein er bij de geboorte uitziet. Haar theorie stelt dat een zuigeling beschikt over veel meer neurale verbindingen tussen verschillende hersendelen dan volwassenen.

Volgens haar hebben baby’s de verbindingen nog wel en zien geluiden etc. Later nemen die verbindingen af. De interessante uitzending ‘De smaak van moeders stem‘ van 27 juni 2002 is nog online te bekijken in smalband formaat.

Tagged with:
preload preload preload