De afgelopen weken hebben Wilfred Rubens en Hans de Zwart geschreven over de (on)zin van applicatietrainingen. Hans ging daarin het verst en gaf aan dat bij een goed ontworpen applicatie eigenlijk geen training nodig heeft. Maar wat is dan een goed ontworpen applicatie? En hoe zit het met e-Learning? Wanneer is dit een gebruiksvriendelijke oplossing?
Gemak, genot en gewin bij e-Learning
Betty Collis heeft een simpel maar prachtig model om te komen tot een werkbare en succesvolle e-Learning implementatie: Gemak, Genot en Gewin. Elk project moet t.a.v. elke gebruikersgroep goed scoren op 3 elementen:
- Gemak: de oplossing moet gemak opleveren. Dit betekent dat het zeer eenvoudig moet zijn om te gebruiken. De interface moet dan ook heel consistent en gebruiksvriendelijk zijn. Een uitgebreide cursus die nodig is om een leeromgeving te gebruiken is dan ook een slecht teken. Leren om te kunnen leren is niet iets om naar te streven.
- Genot: de oplossing moet plezierig zijn om mee te werken. Het moet een prettig gevoel opleveren. Voor e-Learning betekent dit een goede, aantrekkelijke, overzichtelijke en duidelijke omgeving die aanspreekt.
- Gewin: de oplossing moet iets toevoegen, de gebruiker moet er iets mee winnen. Voor e-Learning betekent dit dat je er voor moet zorgen dat de praktische toegevoegde waarde duidelijk is. Kan met de omgeving of het geleerde de lerende zijn taken beter uitvoeren? e-Learning gebruik ik hier in de brede zin, een EPSS (zie Wikipedia) of een kennismanagementsysteem zoals een organisatiebrede wiki kunnen ook voor gewin zorgen.
Kinderlijk eenvoudige Moodle interface
Zelf ben ik erg enthousiast over de leeromgeving Moodle. Ook de manier waarop het systeem met de gebruiker communiceert vind ik vaak goed. Toch hoor ik soms van gebruikers terug dat ze de interface te moeilijk vinden en niet gebruiksvriendelijk genoeg. Eerder schreef ik over het Moodle project wat erop gericht is om van Moodle een (basisschool)kindvriendelijke omgeving te maken.
Volgens mij zouden de uitgangspunten om te komen tot een kindvriendelijke omgeving kunnen zijn:
- consistente aanpak (bediening werkt op vele plekken hetzelfde);
- visuele ondersteuning (veel gebruik van herkenbare en heldere symbolen om bepaalde acties te duiden);
- platte organisatie van inhoud en functionaliteiten (weinig keer klikken om ergens te komen);
- visuelere interactievormen (samen tekenen, video opnemen, etc.);
- niet teveel manieren aanbieden om hetzelfde te doen (keuzevrijheid beperken);
- persoonlijke aanpak (schrijfstijl maar ook bijvoorbeeld een aansprekend figuurtje dat je helpt);
- adaptief systeem (content maar ook bediening past zich automatisch aan aan het gedrag).
Eenvoud is de nieuwe en nodige standaard
Bovenstaande uitgangspunten zijn niet alleen belangrijk voor kinderen. Ook volwassenen die minder talig zijn hebben voordeel van de aanpak. Het kan gaan om een internationaal publiek die de taal minder machtig zijn maar ook dyslectische mensen.
Sterker nog: een grote groep mensen zal het waarderen als de interface eenvoudiger en aantrekkelijker wordt. Kijk naar het succes van de iPhone/iPods. Daar is de interface zeer eenvoudig en goed ontworpen. Iedereen kan snel, zonder uitgebreide leercurve, het apparaat gebruiken. Mijn zoon wist al toen hij heel klein was hoe hij door foto’s moest bladeren (zie het filmpje).
Bij het ontwerpen van een interface moet het adagium zijn: “Less is more!” of het vaak aangehaalde KISS-principe (Keep it Simple Stupid).
Laten we dus e-Learning content maar ook e-Learning omgevingen snel verbeteren! Ik ga wat doen aan de Moodle omgeving en heb me al aangemeld in de Moodle community. Als je mee wilt helpen/denken dan hoor ik het graag!
