Op 29 april 2008 is Albert Hofmann, de Zwitserse chemicus die in 1943 bij toeval het middel LSD ontdekte, op 102-jarige leeftijd overleden.

Presenter
Hieraan moest ik denken toen ik met mijn zoon Midas aan het spelen was. Ik had een ‘presenter‘ vast die ik gebruik bij het geven van presentaties. Behalve dat het een hele fijne manier is om slides te bedienen zit er ook een laser in waarmee je dingen op het scherm kunt aanwijzen.

Licht opeten
Midas vond het laserpuntje op de muur geweldig fascinerend. Het werd nog spannender toen ik het puntje op zijn hand projecteerde. Hij probeerde het lichtpuntje te pakken met zijn andere hand, hij probeerde het lichtpuntje op te eten en toen dat niet lukte van zijn arm af te vegen.

Van LSD is bekend dat er ‘synesthesie‘ kan optreden waarbij je bijvoorbeeld kleuren kunt horen of geluiden kunt zien. Mijn vrouw heeft dit overigens zonder dat er drugs aan te pas komen. Zij ervaart getallen in een bepaalde kleur. Elk getal heeft dus een bijbehorende kleur, sommige heel uitgesproken, andere wat vager.

Zintuigen vanzelfsprekend?
Eerst dacht ik dat het gedrag van Midas niets met synesthesie te maken, zo’n jochie van 1,5 weet het onderscheid nog niet te maken. Maar toen las ik op de site van Noorderlicht het volgende:

De hersenen van synestheten, zegt de Canadese psychologe Daphne Maurer van de McMaster University in Hamilton, laten iets zien van hoe de ‘bedrading’ van het brein er bij de geboorte uitziet. Haar theorie stelt dat een zuigeling beschikt over veel meer neurale verbindingen tussen verschillende hersendelen dan volwassenen.

Volgens haar hebben baby’s de verbindingen nog wel en zien geluiden etc. Later nemen die verbindingen af. De interessante uitzending ‘De smaak van moeders stem‘ van 27 juni 2002 is nog online te bekijken in smalband formaat.