De tweede dag van Learning 2011 (#L2011) is een lange maar ook prikkelende dag geweest. Wat ik fantastisch vind aan dit Masie event is de professionaliteit en de liefde waarmee het is opgezet. De gevarieerde didactische aanpak maakt het voor mij extra aantrekkelijk. Net als bij elk groot congres kan in Orlando gekozen worden uit veel verschillende parallelsessies met een goed herkenbaar en consistent doorgevoerd format. Zo kun je kiezen voor bijvoorbeeld een ‘learning story’, ‘Supplier Showcase’, ‘Author Session’ of ‘Discussion’. Allemaal volgens een duidelijke opzet en eigen spelregels. Een paar jaar geleden heb ik met een collega een sessie geleid en zelfs het aantal slides, het percentage dat je zelf aan het woord mocht zijn en de werkvormen lagen vast.
Masie stelt een groot deel van de content van de verschillende sessies beschikbaar. Foto’s, video’s maar ook andere materialen worden de komende dagen geplaatst. Ook als je geen deelnemer bent kun je gebruik maken van de LearningWiki.
Digital Storytelling
De eerste sessie waar ik was had de prikkelende naam ‘Video Stories for Learning: Lockheed Martin’s Adventures in Storytelling‘ en ook hiervan zijn er bruikbare materialen te vinden in de LearningWiki. Bij Lockheed Martin gebruiken ze verschillende soorten verhalen voor interne opleidings- en kennisdelingsdoeleinden.
De verhalen worden door een professioneel team opgenomen en kunnen bestaan uit video’s, uit enkel tekst, uit tekst met foto’s of kunnen de vorm hebben van een podcast. Video is dus niet per se noodzakelijk. Lockheed gaf ook aan dat sommige mensen niet zulke krachtige verhalenvertellers zijn en voor hen kan soms een geschreven verhaal (al dan niet met foto’s) beter werken dan een video. Mooie observaties/conclusies over het al dan niet professioneel produceren van de video:
- professioneel produceren kost veel geld;
- gebruikers prefereren ‘gewone’ video zoals ze gewend zijn bij YouTube. Voor hen hoeft een video niet vergaand gemonteerd te worden;
- Lockheed Martin wil graag naar meer zelfservice toe. Dit is wel moeilijk vanwege de diversiteit aan tools en het ontbreken van consistentie en aanwezigheid van tools (soft- en hardware).
Wat ik interessant vond was dat ze een template gebruiken voor de learning stories (download hier LM Stories-Made-to-Stick-template, pdf van 25 kb) 
dat is overgenomen van het fantastische boek De Plakfactor (o.a. te koop via Bol.com, originele titel ‘Made to Stick’). Slimme zet om de 6 principes van de Heath broers als basis te gebruiken voor een checklist om het verhaal zo krachtig mogelijk te laten worden.
Een opmerking van de presentator, Nathan Karet, over de duur van de video’s:
“Mensen willen geen 30 minuten training meer en ook geen 30 minuten video. Onze video’s zijn maximaal 5 minuten en kunnen in een lunchpauze snel bekeken worden.”
Een andere sessie over video en digital storytelling was van General Electric. Ze hebben 100.000 werknemers in 65 landen en hebben nu een paar jaar videostories gebruikt voor leren. Ze hebben een omgeving gemaakt waarin veel mensen aspecten van YouTube herkennen. Inmiddels zijn er 400 mensen die video’s maken (dit aantal houden ze beperkt) en er zijn 1.400 video’s beschikbaar die door 93.000 bezoekers 150.000 keer bekeken zijn.
De onderdelen die in het videokanaal van GE zijn terug te vinden:
- Channels
- Tags
- Featured video’s
- Filtering
- Search
- Statistics
- Subscribe
- Comments
- en specifieke functionaliteiten was het synchroon afspelen van PowerPointslides en het toevoegen van documenten.
Belangrijke boodschap van GE: denk niet alleen na met een instructional designbril maar denk ook als filmmaker!
Mobiel leren: it’s all about performance stupid!
Er zijn vele sessies over mobiel leren, ik ben vandaag naar 2 sessies geweest. De eerste was van Elliott Masie (zie beschrijving). Hij omschrijft een Learning App als “Affordances App that give professionals affordances at work“. Het woord Affordances legt Wikipedia uit als: “An affordance is a quality of an object, or an environment, which allows an individual to perform an action.” Dat woord gaat het nog helemaal maken, zeker in de context van mobiel leren wordt het opvallend vaak gebruikt.
De andere sessie die ik bezocht over mobiel leren was die van Clark Quinn, auteur van o.a. het boek Designing mLearning” (zie de website behorende bij het boek, een review of bestel het boek bij o.a. Bol.com). Mooie inhoudelijke sessie met o.a. de volgende opmerkingen:
- we gaan van e-Learning naar e-Performance;
- laat apparaat doen waar we minder goed in zijn (o.a. complexe berekeningen);
- we are ‘augmenting our brains’; we gebruiken onze apparaten als extern geheugen (voorbeeld: we nemen een foto van nummer van onze hotelkamer om te herinneren waar we zaten);
- beginners hebben vooral baat bij formeel leren, experts hebben meer baat bij informeel leren;
- 4 C’s van mLearning functies: Content, Compute, Capture en Connect.
Quinn gebruikte een artikel van Thalhelmer om de waarde van kleine leerinterventies en werkplekleren te onderstrepen. Het artikel ‘Spacing Learning Events Over Time: What the Research Says‘ (pdf, 242 KB) is een goed leesbaar én bruikbaar stuk.
‘President’ Bill Clinton
Een waardige afsluiting van de maandag was Bill Clinton. Een rustig, bewogen en gebalanceerd verhaal over verdeling van rijkdom over de wereld, de politiek, innovatie en natuurlijk de rol van onderwijs. Na het verhaal interviewde Elliott Clinton nog en vroeg o.a. wat voor lerende hij zelf is en wat de rol van verhalen vertellen is. Clinton vertelt dat hij pas op 10-jarige leeftijd thuis een TV kreeg en dat zijn familie vooral bestond uit verhalenvertellers. Hij had geleerd als kind dat iedereen een verhaal heeft, alleen sommigen durven of kunnen het niet vertellen. Maar iedereen is het waard om gehoord te worden en verhalen vertellen is sinds mensenheugenis een sterke methodiek om te leren. Hij gaf ook een inkijkje in zijn persoonlijk leven toen hij vertelde over het dagelijkse vertellen van een verhaal aan zijn dochter Chelsea.
Morgen meer verhalen over Learning 2011.
