apr 28

Al heel veel jaren geniet ik volop van het congres Next Learning. Ik mag meedenken over de inhoudelijke invulling en lever ook ieder jaar een bijdrage aan het programma. Ik beloofde op 18 april een sessie te verzorgen én een digitaal naslagwerk te maken met bruikbare tips. Die deel ik ook in deze post.

Dit jaar dacht ik om de lessen en ervaring te delen die ik gedurende 30 jaar heb opgedaan in ons mooie e-Learning vakgebied. Er waren 25 minuten sessies beschikbaar dus dat is een mooie uitdaging. Hoe minder tijd je hebt, hoe langer en moeilijker de voorbereiding is. Ik ben met de presentatie en het maken van het naslagwerk zo’n 3 dagen bezig geweest. Het was best een klus om te bedenken wat mij optimaal helpt in ieder e-Learning project. Ik ben wel blij met het resultaat.

 

Waar heb ik bij elk project weer ontzettend veel aan?

Bij het inventariseren van alle geleerde lessen ontstond er wel een structuur en fasering waar ik blij mee was. Ik kwam uit op de metafoor van een reis. En de modellen, inzichten en methodieken die ik bespreek zijn bruikbaar bij zowel een e-Learning project waarin je een didactisch concept ontwerpt en ontwikkelt maar ook bij een een selectietraject voor een e-Learning systeem/tool.

De verschillende onderwerpen heb ik vervat in de volgende overzicht (metafoor reis):

Onderdelen van de e-Learning reis

Ik licht hier even uit waar de onderdelen uit bestaan en de details vind je in het digitale naslagwerk.

  • Je vertrekpunt
    Voordat je start moet je weten wat jouw uitgangspunten zijn voor je ontwerp. Deze punten geven richting aan je keuzes gedurende je hele project. Biedt veel houvast en duidelijkheid. Het learning manifesto is hier een erg bruikbaar middel.
  • Eindbestemming
    Het helpt ontzettend om te weten waar je wil eindigen. Dit doe ik in gesprek met de opdrachtgever en graag gebruik ik daarbij het Achtveldeninstrument van Kessels & Smit. Dan wordt het gewenste eindresultaat zichtbaar en toetsbaar.
  • Vervoermiddel
    Hoe ga je vervolgens op reis? Op welke manier organiseer je je e-Learning project? Hier maak ik graag gebruik van een meer agile werkwijze om een project te organiseren. SAM, Scrum of Design Thinking maar natuurlijk ook Learning Hackatons zorgen voor een energie, grote betrokkenheid van het team en een kwalitatief goed resultaat.
  • Routehulp
    Als je op reis bent dan is het handig om ondersteund te worden. Dat doe ik graag door modellen zoals ‘5 Moments of Need’ maar ook inzichten van Clark & Mayer en anderen.
  • Bagage
    Wat nemen we mee op reis? Hier denk ik goed na over de leerervaring die wordt ontworpen en ook welke technologie we kunnen inzetten om het eindresultaat te bereiken.
  • Genieten
    Als we klaar zijn moet je het goed vieren én het resultaat en de dingen die je hebt geleerd delen door het geven van presentaties, het schrijven van artikelen of boeken of het schrijven van een blogpost 😉

 

Digitaal naslagwerk

In 25 minuten kun je enkel de kern vertellen met je presentatie (zie slides) en daarom heb ik met Articulate Rise een mini module gemaakt met extra bronnen zodat je echt kunt verdiepen in de dingen die mij in het verleden en in huidige projecten heel erg helpen/hebben geholpen. Je kunt hem openen op je laptop maar ook op je smartphone.

Bekijk de module hier

Een deze is natuurlijk uitgebracht onder Creative Commons licentie dus voel je vrij om te delen en als je toevallig ook een Articulate licentie hebt dan stuur ik je met plezier het Rise project zodat je het zelf kunt bewerken, aanpassen en binnen je eigen werkcontext inzetten.

Tagged with:
nov 17

Van zondag 27 t/m woensdag 30 oktober 2019 vond voor de 29e keer het Learning event plaats in Orlando. Learning 2019 is de eerste uitvoering van het event dat niet georganiseerd is door Elliott Masie maar door CloserStill Media (vorig jaar deden ze het samen en nu bouwt Elliott af). Elliott had nog wel een rol als key-note speaker. Sinds ongeveer 20 jaar bezoek ik met veel plezier dit congres omdat het me enorm verrijkt en vooral elk jaar weer een ontzettend gave ervaring is. In deze blogpost een terugblik op Learning 2019.

Waarom is het een mooie en rijke ervaring?

Dit is het moment van het jaar waar je met vakgenoten bijna een week in je vak duikt. Als ik in Nederland naar een congres ga ben ik stiekem toch nog met allerlei werk bezig en gaat later in de middag de aandacht al weer naar andere zaken. In Orlando ben ik nu op vrijdag vertrokken en zijn we op donderdag weer teruggekomen. Belangrijkste aspecten waarom het voor mij een mooie ervaring is:

  • Met drie collega’s ben ik vrijdag vertrokken (het congres begon zondag) met een rechtstreekse KLM-vlucht. Vrijdagavond arriveerden we in het fantastisch congrescentrum en hotel Disney Coronado Springs Resort. Ideaal dat het hotel en congres op dezelfde locatie is. Vooral goed omdat de sessies al om 8.00 uur ’s morgens beginnen. Ik vertrek meestal een dag eerder, dan kun je nog even acclimatiseren. Best fijn vanwege de drukke reisdag, het tijdsverschil en de temperatuur van meestal rond de 30 graden.
  • Zaterdag kwam de rest van de ruim 45 mensen tellende Nederlandse delegatie. Het heeft toch echt een meerwaarde om wat je meemaakt direct met collega’s naar de Nederlandse context te vertalen. Daarnaast heeft Alfred Remmits met zijn Performance Journey erg veel extra inhoudelijke sessies georganiseerd voor de Nederlandse groep met hoogstaande internationale experts.
  • Met Wilma Baltes (KLM collega en mijn compagnon bij Workflow Learning) heb ik een sessie verzorgd over performance support. Erg leuk om te doen en ik leer er veel van. Ook vanwege de goede gesprekken die we erover hebben gevoerd.
  • Het event is vanuit de deelnemers ontworpen en echt alle details kloppen. Het is zeer goed georganiseerd, alles loopt soepel en je hebt als bezoeker echt een optimale beleving waarbij je je kunt richten op de inhoud. Sessies zijn meestal van hoog niveau en volgens vaste formats georganiseerd. Dit geeft houvast voor deelnemers.
  • Het event is ‘vendor-neutral’. Dit betekent dat er alleen zeer beperkt bedrijven zichtbaar zijn. Ik ben ook wel eens bij een conferentie in de VS geweest waar zelfs het water en de wifi werden gesponsord en dat werd dan 5 keer per dag vemeld. Bij Learning mag je niet eens een presentatie geven als sponsor (behalve in sponsorsessies die duidelijk te herkennen zijn) en worden namen van systemen nergens in een casus/presentatie gemeld.

Inhoudelijke hoogtepunten

Natuurlijk word je niet totaal verrast als je het vakgebied in de gaten houdt tijdens zo’n event maar het is wel goed om veel verschillende verhalen te horen en ondergedompeld te worden in vele trends en ontwikkelingen. Vakinhoudelijk waren voor mij de belangrijkste onderwerpen:

    • Workflow learning en performance support
      De L&D professional van nu denkt na over de meerwaarde die hij/zij kan leveren aan de organisatie. Hierbij is er veel aandacht voor leren tijdens het uitvoeren van je werk om je performance te verbeteren. Er waren veel sprekers over performance support, micro-learning en alles wat met leren op de werkplek te maken had. Leren is gevarieerder en praktijkgerichter dan ooit.
    • AI, robotisering en Learning Analytics
      Erg veel aandacht voor data. Niet alleen hoe je dit kunt inzetten maar ook wat voor invloed dit heeft op ons werk als HR professional. Veel voorbeelden gezien van inzet van AI, chatbots, robotisering en automatiseren van werk. Voor het eerst niet enkel een abstract en negatief verhaal over banen die verloren gaan maar concrete  en relevante voorbeelden en constatering dat het vooral de invulling van banen gaat veranderen. Advies van veel sprekers: verdiep je als L&D’er in data. Leer erover want het gaat invloed hebben op je werk van jou en je collega’s.
    • Learning eco-systemen
      In het verlengde van AI en data zijn er veel sessies over xAPI, over Learning Record Stores (LRS), over Learning Experience Platforms (LXP, zie Bersin) en over manieren om systemen met elkaar een logisch en prettig te gebruiken omgeving te laten zijn. De gebruikerservaring moet hierbij heel goed en intuïtief zijn en leerdata moet zo gecombineerd en gepresenteerd worden dat het logische en praktische inzichten geeft in dashboards. Systemen lijken steeds volwassener te worden en beter met elkaar te kunnen worden verbonden.
    • Storytelling en beleving
      Opvallend tenslotte vond ik de aandacht voor didactische methodes zoals storytelling. Soms met nieuwe technologie zoals Virtual Reality maar ook in andere vormen waarbij de kracht van verhalen gebruikt werd. Verhalen vond je ook terug in allerlei activiteiten waaraan je kon deelnemen, vaak sterke belevingen. Van Pit-crew trainingen, escape rooms, VR-ervaringen, yoga sessies, bookclub tot aan het MIT Neuro-Complexity Lab (“A team from MIT’s Integrated Learning Initiative will create a laboratory environment to study how our brains react to learning, and Learning 2019 attendees will be participants”).

Al vele jaren betaal ik dit event zelf en hoewel het kostbaar is; is het me de investering in tijd en geld absoluut waard! Heb je nog vragen, opmerkingen of wil je volgend jaar mee (15-18 november 2020)? Reageer dan op deze post of stuur me een mailtje.

Zie voor een impressies in foto’s mijn Learning 2019 album op Flickr:

Learning 2019

Tagged with:
nov 06

Dinsdag 29 oktober mochten Wilma en ik een sessie over Performance Support verzorgen bij Learning 2019.  Op zondagochtend hadden we het genoegen om met de Nederlandse delegatie een sessie te krijgen van Bob Mosher (APPLY Synergies), die ook key-note speaker was van Learning 2019. Bob, grondlegger van ‘5 Moments of Need’ methode, wist te prikkelen tijdens deze sessie en is een bron van inspiratie.

Woensdagochtend nam Bob een uur de tijd om enkel met Wilma en mij het gesprek aan te gaan over performance support, ‘5 Moments of Need’ en ons project bij KLM. Supergaaf om op dit niveau ervaringen uit te wisselen en ook goed om te merken hoe Bob de Nederlandse groep waardeert én hoe hij tegen de resultaten van het project van Wilma en mij aankijkt. We voelen nu dat hij echt onder de indruk is en dit is een heel goed gevoel om van hem de erkenning te krijgen dat onze manier van denken en werken hout snijdt.

We hebben hem ook nog vier vragen gesteld over Workflow Learning (en Bob gaf zeer mooie antwoorden!):

  1. Is there a difference between Workflow Learning and Learning at the Workplace?
  2. Does Workflow Learning requires different skills from a designer?  – 1.30 min.
  3. What does Workflow Learning means for learning departments? – 2.49 min.
  4. What would your advise be for a Learning department to make the transformation? – 4.02 min.

Tagged with:
nov 05

Wilma Baltes en ik zijn door de selectie te komen: we mochten een sessie verzorgen op Learning 2019 van Elliott Masie. Dit was mijn vierde keer en elke keer is het weer spannend. Door het verzorgen van een sessie leer je veel. Van de voorbereiding waarbij je intensief reflecteert op de inhoud maar zeker ook door de reacties en gesprekken van mensen die bij je sessie hebben gezeten.

De sessie had als titel Performance Support at 38,000 Feet en Wilma en ik deelden onze ervaringen bij het toepassen van de ‘5 Moments of Need’ methode van Apply Synergies bij de introductie van een nieuw World Business Class concept bij KLM. Zie ook mijn eerdere blogpost hierover.

 

Opzet sessie vanuit de organisatie

Wat ik altijd heel prettig vind aan de eisen aan sessieleiders is dat het geen commerciële insteek mag hebben. Dit blijkt tijdens alle sessies: presenteren mag vanuit organisaties en niet vanuit aanbieders. Voor mij als onafhankelijk consultant is het zelfs lastig om te mogen spreken. Omdat ik heb bewezen dat ik geen commerciële motieven heb mag ik meedoen. Sessies van leveranciers zijn ook als zodanig herkenbaar en tijdens andere sessies worden bijvoorbeeld niet de namen genoemd van leveranciers, zelfs niet als het publiek erom vraagt. We hebben dan ook niet genoemd dat Digital Chefs bij KLM de performance support app voor de iPad heeft gerealiseerd. Gelukkig ging het in ons verhaal niet over de technologie maar over de methodiek.

Verder zijn er strenge eisen aan de opbouw van de presentatie. Afhankelijk van je inhoud wordt een passend format vastgesteld. Bij ons is dat Learning Story/Case Study geworden. Dit start met 10 minuten engagement, dan volgt 30 minuten voor het delen van informatie en vervolgens is er 20 minuten ruimte voor vragen. Bij ons liepen de laatste twee onderdelen wel door elkaar door het grote aantal vragen dat gesteld werd tijdens de presentatie en demo. Daardoor ging alles heel organisch. Het aantal slides werd begrensd op 5 en we hebben dit aardig gehaald. We hadden ook op video de cabin attendents gevraagd om iets te zeggen over de app.

Onze boodschap

Met veel plezier hebben Wilma en ik de sessie verzorgd. Uit gesprekken bleek dat mensen onder de indruk waren van ons verhaal. Vooral de manier waarop we echt alle vijf de momenten hebben gecombineerd in onze oplossing sprak aan. Ook hebben we het erover gehad wat de impact was op de business en op welke manier we als L&D professionals dit hebben aangepakt maar ook hoe dit onze samenwerking met de organisatie heeft veranderd.

Wilma en ik hebben met veel plezier de sessie verzorgd. Het ging heel erg soepel tussen ons. Wilma had een geniale opening waarbij ze het publiek toesprak alsof ze in een vliegtuig zaten. Dit werkte heel goed want daardoor was de connectie met het publiek direct gemaakt. In de eerste tien minuten hebben we gebruik gemaakt van Mentimeter om het gesprek op gang te brengen met wat stellingen. In de daarop volgende 30 minuten hebben we niet alleen het proces toegelicht en het gesprek gevoerd maar ook hebben we live onze performance support app laten zien. Dit was nog even spannend vanwege de techniek maar het geeft wel altijd een goed inzicht.

 

Gedurende de presentatie werden er al hele goede vragen gesteld. Over de didactische keuzes die we hadden gemaakt, over de technologie maar ook over bijvoorbeeld het rendement en de manier waarop we dit gemeten hadden. Gelukkig hadden Wilma en ik de antwoorden op de vragen en ontstond er een mooi gesprek tussen vakgenoten. Dit gesprek ging nog door na onze sessie. Zeker vijf mensen bleven achteraf nog vragen stellen en daarvan waren er twee andere Amerikaanse vliegmaatschappijen die zelf ook met Performance Support werkten maar dit wel een hele aansprekend voorbeeld vonden. Ze vroegen aan ons of we ons project en geleerde lessen ook wilde delen met hun team. Een mooier compliment hadden we niet kunnen krijgen!

 

Tagged with:
nov 04

Data, AI, Robotics – krijgen alle aandacht!

De eerste en zeker de tweede dag van Learning 2019 laten zien dat bijna iedereen zich richt op AI, learning analytics, robotisering en automatisering en de invloed die dit heeft en nog gaat hebben op de banen van nu en in de nabije toekomst. Zowel de banen binnen L&D maar ook alle andere banen in organisaties.

Elliott Masie gaat van start!

Na een goede sessie over AI en meer (zo dadelijk meer over die sessie) start om 9.15 uur de eerste generale sessie met Elliott Masie. Hij start met een aantal korte opdrachten waardoor in de hele zaal interactie ontstaat. Je wordt uitgenodigd om met iemand 2 tafels verder te gaan praten. Steeds heel kort. Direct ontstaat er een hele goede energie. Het publiek is betrokken. Wat een ander gevoel dan de aftrap op zondag waarbij iedereen blij was dat het was afgelopen!

Elliott start met zijn verhaal dat zijn moeder het lastig vond om te begrijpen wat hij deed en haar vrienden begrepen ook niet wat nu een trainer was en deed. Wij als L&D professionals moeten beter uitleggen wat we nu precies doen. Volgens Elliott veranderen lerenden. Lerenden:

  • onthouden steeds minder;
  • lezen significant minder en kijken meer video’s;
  • willen leren voor het nu, voor hun werkpraktijk (en niet voor in de toekomst);
  • gebruiken meer en meer technologie.

We kunnen wel onze rituelen aanpassen aan de verwachtingen van lerenden. Als voorbeeld geeft Elliott het inwerken van nieuwe mensen. Dat is vaak een totaal irrelevante opsomming van procedures, aanbieden van veel inhoud en filmpjes van CEO’s waarover ze dromen. Dit moet anders. We moeten mensen iets bieden waar ze iets aan hebben, waarmee we ze echt verder helpen.

Data, data en data

In China wordt technologie gebruikt voor processen in het klaslokaal. Gezichtsherkenning maar ook chips in kleding geven niet alleen inzicht waar iemand is maar ook of iemand oplet in de klas of hoe vaak een student een mobiel bekijkt. Dit roept een heleboel vragen op die we zouden kunnen stellen. De band om het voorhoofd doet me denken aan de Headband waarover ik in 2015 een blogpost heb geschreven.

Vandaag zijn er veel, heel veel mensen die spreken over data, AI (zie Wikipedia), automation/robotisering, etc. Vanmorgen om 8.00 uur startte Thomas Stone van i4cp. Helaas hadden we niet een robot keynote speaker zoals bij DevLearn maar het voorbeeld wordt wel besproken. Hij geeft aan dat het wel onwennig klonk maar de eerste keer was en dat het een prikkelende ervaring was waarbij de robot echt op vragen reageerde.

Sommigen onderzoeken voorspellen het verlies van banen maar geven ook aan dat er veel nieuwe banen bijkomen. i4cp heeft High Performance Organisations (HPO) afgezet tegen Low Performance Organisations en vindt significante verschillen als het gaat om omgaan met AI, robotisering en automation.

Impact op soort baan

Thomas geeft aan dat we nu in de vierde revolutie zitten. Een interessante gedachte en ook andere denkers zoals Richard Culatta, geven aan dat deze ontwikkelingen het verschil gaan maken. Zie ook artikel van i4cp – Automating work: The human/AI Intersection (pdf, 1 MB).

 

Voorbeelden bij Mc Donald’s maar ook binnen HR

Rob Lauber, CLO van Mc Donald’s

De CEO van IBM, Ginni Rometty, voorziet dat in 5-10 jaar 100% van onze banen verandert onder invloed van AI en automation. Zowel Thomas als later Rob Lauber komt met het voorbeeld van Mc Donalds. Zij hebben een databedrijf gekocht. Het werken met de kiosk waar klanten zelf hun eten bestellen zorgt ervoor dat de mensen nu ruimte hebben om het eten naar de tafel te brengen en zo op een andere manier hun taken invullen. Rob vertelt ook dat klanten er ook voor kunnen kiezen om online te bestellen en als hun auto binnen 300 meter van het restaurant is dan wordt de bestelling klaargemaakt. Je kunt er dan voor kiezen om te parkeren en dan komt een medewerker je eten brengen. Ook krijg je een gepersonaliseerd advies als je bij een restaurant komt gebaseerd op eerdere aankopen, het moment van de dag, het weer, etc.

Ander voorbeeld is dat AI wordt gebruikt bij sollicitatieprocedures. Bij het analyseren en verbeteren van advertenties, bij het verbeteren van teksten van vacatures, bij het selecteren van de juiste kandidaten en nog meer. Zelfs werd bij de eerste sollicitatieronde chatbots ingezet om de mensen te begeleiden in het sollicitatieproces. Als mensen dan eenmaal waren aangenomen gaf 11% van de Amerikaanse HPO AI-driven tutoring inzet, 23% om collega’s te koppelen aan elkaar bij het zoeken naar kennis of ervaring en 6% gebruikt chatbots om performance support te leveren.

Volgens Stone biedt dit veel kansen voor L&D. Er worden banen vervangen, banen worden anders door de inzet van AI en banen worden ondersteund door AI. We kunnen focussen op de veranderingen en de nieuwe vaardigheden die nodig zijn. Voor hem is het belangrijk dat dit transparant gebeurt. Prachtig voorbeeld deelt hij vanuit Accenture: hier hebben ze de medewerkers gevraagd om te kijken wat er in hun taken geautomatiseerd kon worden en werden ze bijgeschoold voor nieuwe vaardigheden met meer waarde. Op die manier werd AI een ontwikkeling die hun werk beter en relevanter maakte en was geen bedreiging van hun baan.

Richard Culatta, mijn grote tech & onderwijsheld, geeft ook aan dat we moeten kijken wat ons mensen uniek maakt. Welke vaardigheden zijn echt menselijk? De meeste mensen realiseren zich niet dat we nu al erg veel gebruik maken van AI, bijvoorbeeld als we Spotify luisteren of met credit card betalen. We kunnen ons afvragen wat dit betekent voor onze carrières.

Chatbots in coaching

Donald Taylor neemt ons mee in de mogelijkheden om chatbots in te zetten bij coaching en mentoring. Hij start met het voorbeeld van de Biechtbox (van o.a. onze eigen Joitske en van Kirste den Hollander) waarin zowel in een fysieke ruimte als via een chatbot vragen worden gesteld. In de blogpost van Joitske zie je dat ze nog verder is gegaan met chatbots. Je kunt zelf deze Biechtbot proberen. Donald geeft aan dat de chatbot van de Biechtbox in eerste instantie niet eens AI in zich had maar hem toch een ‘profound experience’ gaf. Er werden aan iedereen 6 dezelfde vragen gesteld en toch voelde het goed volgens Donald.

Hij geeft een overzicht van gebruikte apps maar geeft ook direct aan dat de techniek van ondergeschikt belang is. Sommige chatbots zijn gericht op het individu maar er zijn er ook die zich richten op het hele team. Volgens Donald doet hij normaal gesproken geen sessies over technologie maar hij vindt dit onderwerp te belangrijk. Volgens hem blijven chatbots want:

  • wetenschap geeft steeds meer inzicht in bruikbaarheid
  • onze gewoonten (we zijn chatten gewend en houden ervan)
  • software, mogelijkheden nemen nog steeds toe
  • hardware, steeds meer devices die ons helpen

Er kleven ook nadelen aan chatbots:

  • kans op verslaving zoals bij social media
  • ‘Scale of errors’, als je het fout doet dan wordt de fout door de schaal gerepliceerd

Bedreiging of kans?

Voor mij laten de voorbeelden van Donald Taylor vooral zien wat de kansen zijn. En ik denk dat we binnen L&D zeer goed moeten onderzoeken hoe we AI kunnen inzetten en wat de invloed is op de banen van onszelf en onze collega’s. Het Chinese voorbeeld zien dat er ook veel potentiële gevaren zitten in de toepassing van technologie. Het eigenaarschap moet volgens mij bij de lerende liggen. Leren moet per definitie een veilig proces zijn. Dan moet je ook fouten kunnen maken (zie Biechtbox) en dit betekent dat je ruimte moet krijgen om fouten te maken. Met een lampje op je voorhoofd geef je een verkeerd signaal af. Persoonlijk gebruik ik bewust niet het systeem Magister om de voortgang, absentie, strafwerk etc. van onze zoon te monitoren. Ik ben ervan overtuigd dat dit de autonomie en eigenaarschap in de weg zit en het leren tegenwerkt.

Waar zie jij kansen en gevaren van deze technologie?

Tagged with:
nov 03

Zondag 8.45 uur, Orlando. Met een ochtendsessie van de Nederlandse delegatie wordt Elliott Masie’s Learning 2019 gestart. De Nederlandse groep is met bijna 50 personen de grootste groep buiten de VS. Onder leiding van Alfred Remmits gaan Elliott Masie, Bob Mosher, Donald Taylor en Brandon Carson in gesprek met de groep en schetsen wat volgens hen de trends en ontwikkelingen zijn die het verschil maken.

Nederlandse groep

Elliott deelt heldere inzichten – rammelend leren

Elliott neemt ruim de tijd voor onze groep en voert een uur lang met ons het gesprek over de trends en ontwikkelingen. Het leuke is dat hij maar 1 slide gebruikt met daarop een aantal onderwerpen. De groep bepaalt welke onderwerpen aan bod komen. Voor mij is Elliott iemand die verbindingen legt tussen mensen maar ook tussen ontwikkelingen in de maatschappij, binnen organisaties en tussen onderwijskundige en technische ontwikkelingen. Met concrete voorbeelden en vragen schetst hij een duidelijk beeld en snap je direct wat hij bedoelt. Ik vind hem in zo’n kleine groep scherper en beter dan in grote groepen zoals bij afgelopen Next Learning event in ‘s-Hertogenbosch.

Elliott had zijn eerste onderwerp vertaald als “Rammelend leren” oftewel Rattled Learning. Heeft te maken met de veranderende wereld van L&D. We moeten volgens Elliott meer leren tijdens het werk, meer over performance praten en minder over lerenden, en omdat de wereld vol is met kennis moeten we anders met kennis en veranderingen omgaan. Dit betekent ook dat de L&D professional meer moet weten over:

  • Data
  • Curatie
  • Quantified self
  • Storytelling
  • AI
  • Learning data analytics
  • Automation

We zullen als L&D professional kritisch moeten zijn op de oplossingen die we bieden. Masie zegt “we can be an enemy of the learner”. Laten we dat inderdaad niet zijn en vooral meegroeien als beroepsgroep met de context waarin we werken.

Workflow Learning

Bob Mosher bepleit vol vuur dat we echt leren en werken anders moeten benaderen. We zijn natuurlijk al flink bekend met zijn werk en ideeën, toch weet Bob te boeien en een punt te maken en is hij erg scherp. Workflow learning is niet een trend volgens Bob, het is een benadering waarbij je kunt kiezen om mee te gaan of je wordt erdoor overdonderd.

Een probleem heeft Bob met mensen die Workflow Learning zien als leren op de werkplek. Er is een groot verschil tussen leren op de werkplek en leren tijdens het werken. Een goede definitie van Workflow learning:

Workflow Learning is learning WHILE working that supports PERFORMANCE.

Hij geeft aan dat er heel veel verwarring is rond de definitie.

Opening op zondag

Om 19.30 uur start de openingssessie op zondag. Dit is het eerste jaar dat Elliott Masie niet meer de kar trekt. Hij verschijnt dan ook niet op het podium. Het zorgt voor een vlakke, zielloze en niet inspirerende opening die alle kanten opgaat. Het eerste half uur is gevuld met soort stand-up comedy van Second City. Deze groep is vaker geweest maar het is echt niet goed genoeg om mensen te pakken voor zo’n lange tijd. Blijkt nog maar weer eens dat een goede beleving meer een kwestie is van echt contact maken i.p.v. een visueel spektakel of entertainment.

Mooie en waardevolle start van de dag met de Nederlandse delegatie met sterke en relevante inzichten, en helaas een teleurstellende officiële opening van Learning 2019. Laten we er maar vanuit gaan dat de eerste ervaring de trend aangeeft!

Tagged with:
nov 06

Zet drie e-Learning zwaargewichten bij elkaar, laat Elliott aftrappen en je hebt prima ingrediënten voor een goed gesprek! In dit gesprek kwam aan bod wat belangrijke en relevante ontwikkelingen zijn.

Richard Culatta was de gespreksleider. Richard volg ik al sinds hij bij de CIA werkte. Een zeer scherp en kritisch vakman. Zet daar dan Rob Lauber bij, CLO van McDonalds en ook nog de brit Donald Taylor en je hebt een mooie mix van professionals.

Elliott & Richard

Welke tool of functionaliteit zie je graag in de werkpraktijk?

Richard vroeg beide heren naar de tool of functionaliteit die ze graag zouden zien in hun eigen werkpraktijk. Rob wil een minder gefragmenteerd learning eco-system. Nu moeten werknemers voor alle verschillende leerbehoeften naar verschillende systemen:

Hij merkt ook dat restauranteigenaren heel graag ervaringen uitwisselen maar dat kan niet op dit moment. Daar ligt veel leerpotentieel.

Dan Taylor beantwoordt de vraag met de opmerking dat hij niks geeft om tools. Tools zijn niet belangrijk. Wat we misschien meer nodig hebben zijn mogelijkheden om aanwezige kennis binnen organisaties beter zichtbaar te maken. Verder zijn functionaliteiten als curatie (zie Wikipedia), Artificial Intelligence (A.I.), en performance support hulpmiddelen om mensen te helpen tijdens het uitvoeren van het werk.

Donald & Rob

Welk buzzword wil je niet meer horen?

Dan Taylor komt met een verrassend antwoord: hij wil het woord ‘Learning’ niet meer horen. En dan vooral de manier waarop het woord gebruikt wordt. Donald geeft aan dat je leren niet kunt leveren (deliver learning) maar dat het iets is wat tussen je oren gebeurt. Je kunt het faciliteren. ‘Leren’ is een werkwoord, geen zelfstandig naamwoord. L&D faciliteert, maakt leren mogelijk. Rob Lauber kan niet echt kiezen. Hij vindt VR wel een mooi voorbeeld van een potentieel buzzword. Rob geeft aan dat de context iets waardevol maakt of een onnodige buzz. Bij McDonald’s kloppen elke week wel bedrijven aan die VR willen verkopen. Ze laten dan zien dat je virtueel in een keuken kunt werken. Rob merkt op: “en het was bijna net zo goed als oefenen in de echte keuken”. Er is totaal geen reden om dit virtueel te trainen. Dat is duurder, minder krachtig, omslachtiger om uit te rollen dan reguliere manieren om iemand in de keuken te trainen.

Mooie uitspraak van Donald: “We are natural learning machines”.

Neurosensors geven inzichten!

10 minuten voordat de sessie ‘Learning: Using Immersion Neurosensor Tech‘ begon, kwam iemand met de vraag of hij een neurosensor om mijn arm mocht doen. Het bleek een neuroscientist te zijn. Zijn bedrijf Immersion Neuroscience meten met neurosensors of iemand op dat moment betrokken is bij het proces. Heel gaaf om te zien dat er grafieken komen die laten zien op welk moment de groep betrokken is bij de leeractiviteiten. Dat kan in een presentatie zoals nu (10 mensen kregen zo’n band om en geaggregeerde data gaf inzichten) maar het kan ook bij usabilitytesting of bij het meemaken van een e-Learning ervaring. Tot 10 jaar geleden was het nog nodig om bloed af te nemen om de juiste gegevens te analyseren. Nu zijn de neurosensoren zo goed geworden dat ze dezelfde informatie meten als vanuit een bloedanalyse maar het is pijnloos en data kan live worden verwerkt.

De data werd verwerkt in eenvoudige grafieken en in een klassikale situatie kon dit automatisch of handmatig worden geplot met de activiteiten. Automatisch werd dit gedaan met een video-opname die tijdens de les of training werd gemaakt en onder de grafische weergave van de betrokkenheid werd geplaatst. Handmatig kun je ook nog markers aanbrengen waardoor je bepaalde uitschieters kunt linken aan bepaalde leeractiviteiten/momenten.

Paul Zak (de neurowetenschapper, zie zijn LinkedIn profiel) geeft aan dat ze twee aspecten meten die samen Immersion quotient vormen die ons inzicht geeft:

Immersion quotient (IQ) = Attention + emotional resonance.

Wat zijn volgens mij bruikbare toepassingen?

  • Coaching van trainers waarbij in rustmomenten een check plaatsvindt of de processen optimaal zijn.
  • Testen (op een iteratieve manier) van e-Learning experiences zoals games, zelfstudiemodules, simulaties, AR/VR ervaringen, etc.
  • UX en usabilitytesting.
  • Monitoren of een event optimaal is ontworpen.
  • Het editten van een educatieve film (kijken welke stukken eruit moeten).

En misschien wel om te testen of mensen iets vinden/voelen/geprikkeld raken bij het lezen van een blogpost! 😉

Tagged with:
nov 05

Dit jaar zijn we maar liefst met een groep van 50 learning professionals uit Nederland afgereisd naar Orlando. Na de Amerikanen zijn Nederlanders de grootste groep. Dat is toch wel iets bijzonders. Dit is het vijfde jaar dat we als Nederlandse groep deelnemen.

Alfred Remmits heeft weer een mooi programma samengesteld voor de zondagochtend. Om 9.00 uur starten we met Bob Mosher die vanuit de ‘5 moments of need’ naar onze wereld kijkt. Voor een deel van de mensen is dit nieuw maar voor een aantal mensen die al ervaring heeft met performance support was het meer een opfrisser dan dat het nieuwe inzichten bood. Na Bob komen nog veel sprekers aan de beurt om de inzichten met onze delegatie te delen. Nick van Dam en Jan Rijken vertelden over de vaardigheden waarover we nu en in nabije toekomst moeten beschikken. Het nieuwe boek van Nick en Jan werd daarna aan de groep uitgedeeld.

De Nederlandse delegatie

Waar moeten we op letten volgens Elliott?

Elliott Masie gaf ons voor de vijfde keer een mooi en prikkelend overzicht van de ontwikkelingen. Hij deelt een aantal observaties met ons. Masie geeft aan dat lerenden:

  • geen informatie willen opslaan in hun geheugen als dit niet nodig is.
  • steeds vaker naar video grijpen in plaats van tekst als ze de keuze hebben.
  • verder willen en ze willen beter zijn/worden in hun werk. Ze willen niet terug naar school.
  • steeds meer eigenaarschap nemen voor hun eigen leerproces en ontwikkeling.

Dan is er nog tijd voor vragen waar Elliott uitgebreid op ingaat. Een vraag gaat over de status van e-Learning in Afrika. Daar is volgens hem sprake van leap frogging. Mobiel leren is belangrijk, badges zijn belangrijk en de globale technologie wordt gebruikt maar met aangepaste lokale culturele invloeden. Zoals Elliott het zei: “Technology is universal, design is local”.

De vraag over de toekomst van de LMS wordt gretig beantwoord met de observatie dat het LMS ging over het leveren van training en het vastleggen van de voortgang. Nu gaat het over performance en dat betekent dat ontwikkelingen zoals xAPI en Blockchain belangrijk worden (als je meer wil weten hierover raad ik je de white paper ‘Blockchain in education’ aan). Maar een klein deel van het leren vindt plaats binnen de elektronische leeromgeving. Data en data analytics hebben we nodig om een waardevolle ervaring te kunnen bieden.

Valse noot

De aftrap op zondagavond is vaak niet het beste deel van het Masie event. Het is een sessie van 19.29 – 21.30 uur waarin allerlei sprekers heel kort aan bod komen als een soort introductie en waarbij deelnemers worden uitgenodigd om met andere kort over een paar thema’s na te denken. We horen al iets van Rob Lauber van Mc Donalds (zie ook mijn eerdere blogpost over leren bij Mc Donalds). Maar ook van het nieuwe initiatief van TED, onderzoek van MIT, Hour of Code en het programma ’30 under 30′ waarbij 30 deelnemers onder 30 jaar op een alternatieve manier aan de slag gaan met o.a. reversed mentoring. Onze eigen Tim Haarlemmer maakt hiervan deel uit.

En er is een vast onderdeel van het programma: muziek. Het kan zijn dat het met opzet is om mensen te prikkelen maar elk jaar is er sprake van muzikale intermezzo’s op het hoofdpodium waardoor nogal wat gesprekken op gang komen (zowel in de zaal als via digitale kanalen). Ook deze keer is er een zangeres die tijdens de opening een aantal nummers zingt waar de zaal met gemengde gevoelens naar luistert en sommigen de zaal verlaten. Aan de andere kant; dit is een event over leren dus we moeten ook iemand de mogelijkheid geven om te groeien! 😉 Elliott vertelde net als Bob deze ochtend over het belang van falen.

Tagged with:
nov 05

Wat me tijdens de tweede dag van Learning 2017 opvalt is dat sommige Amerikaanse organisaties heel innovatief zijn als het aankomt op e-Learning gebied, zowel didactisch, organisatorisch als technisch maar dat ze soms ook erg achterlopen.

Zelfs deelnemers van “30 under 30” (30 mensen onder 30 jaar die specifieke activiteiten hebben zoals reverse mentoring en af en toe op het podium komen om feedback te geven) geven verbijsterende antwoorden. Zo zegt iemand dat ze nu van klassikaal opleiden afstappen en overgaan naar blended learning. Woehoe!

Internet of Things voor leren

Soms vindt er een sessie plaats waarbij alle deelnemers in een grote zaal zitten (met een scherm van 33 meter breed, zie eerdere blogpost hierover) maar meestal ga je als deelnemer naar een parallelsessie die kleiner en intiemer is van opzet. Diogo Julio & Manal Houri van bedrijf Ericsson (wie kent ze nog in Nederland?) verzorgen een prima sessie over Internet of Things. De definitie die je op Wikipedia vindt:

Het internet der dingen (Engels: Internet of things) refereert aan de situatie dat door mensen bediende computers (desktops, laptops, tablets, smartphones) in de minderheid zullen zijn op het internet. De meerderheid van de internetgebruikers zal in deze visie bestaan uit semi-intelligente apparaten, zogenaamde embedded systems. Alledaagse voorwerpen worden hierdoor een entiteit op het internet, die kunnen communiceren met personen en met andere objecten, en die op grond hiervan autonome beslissingen kunnen nemen.

Eerst namen Diogo en Manal Ericsson ons mee naar de Tien ‘hot consumer trends’. Deze tien trends:

  1. Artificial Intelligence (AI) is overal en beïnvloedt het leven en werk van iedereen.
  2. Consumenten gebruiken steeds meer geautomatiseerde processen en bepalen de snelheid waarmee IoT wordt geadopteerd.
  3. Wandelaars geven een boost aan autonome auto’s die echt bestuurders kunnen vervangen (want dan voelen ze zich veiliger).
  4. Merged reality (VR en AR worden onzichtbaar opgenomen in onze realiteit binnen een aantal jaren).
  5. Onze lichamen raken out of sync door zaken als zelfrijdende auto’s of VR/AR.
  6. Smart device safety paradox (mensen nemen meer risico omdat veiligheid door apparaten wordt geboden).
  7. We leven in ‘social silos’ (door algoritmes krijgen we beperkte informatie en leven we in een filterbubbel).
  8. Augmented personal reality (we willen de werkelijkheid om ons heen personaliseren).
  9. The privacy devide (voor een deel van de mensen wordt privacy belangrijker en voor een deel bestaat het niet meer).
  10. Big tech voor iedereen (niet technische bedrijven moeten meer IT gaan gebruiken en grote IT bedrijven leveren dit).

 

 

De implicaties voor learning professionals zijn volgens de mensen van Ericsson op verschillende vlakken terug te zien:

  • we gaan meer mixed reality bieden;
  • we gebruiken meer experimenteel design (Design Thinking, Agile ontwerpen, etc.);
  • we gebruiken meer analytics;
  • we worden meer ‘Experience provider’ i.p.v. ‘Learning provider’.

Hartverwarmend en professioneel: Michelle Obama

Na Bill Clinton, Hillary Clinton was nu Michelle Obama te gast bij Elliott Masie. En Barack Obama hebben we met een groepje Nederlanders gezien toen we bij het congres waren in 2008. Obama sprak toen 6 dagen voordat hij voor de eerste keer werd gekozen, op een veld niet ver van de plaats waar we zaten in Florida. Dat waren kippenvelmomenten tussen zoveel enthousiaste Amerikanen die vol verwachting luisterden naar de toespraak van de presidentskandidaat. Zo bijzonder was het nu niet met Michelle Obama maar zeker gedenkwaardig en indrukwekkend om haar te horen. Ze gaf aan dat ze in een klein huis in Chicago op is gegroeid en dat ze thuis geen geld hadden maar des te meer verhalen. Haar vader vertelde fantastische verhalen waar ze als kind erg graag naar luisterde. Michele blijkt ook zelf een hele goede verhalenverteller te zijn.

Michelle Obama is een sterke vrouw die met humor op een prachtige manier iets duidelijk kan maken. Ze heeft niet één keer de naam Trump genoemd maar als Masie vraagt over het leven en leren in het Witte Huis komt ze met een paar mooie en scherpe uitspraken waarnaar ruim 1800 learning professionals in applaus en gejoel uitbarsten.

Michelle Obama vol vervoering

Het werk in het Witte huis

Als Masie haar vraagt hoe je in de rol van president en presidentsvrouw kunt groeien zegt ze dat dat niet mogelijk is. Je moet vanaf het eerste moment presteren en het gaat te snel om er in te groeien: “The job is too hard to learn on the job”. Ze zegt over het leven en werken in het Witte huis: “it reveals who you are” en terloops meldt ze ook “I was an adult and professional when I started….”. Het publiek joelt en klapt. Take that Trump! Geeft overigens weinig hoop voor de toekomst.

Obama erkent dat ze veel heeft geleerd van de voormalige president en zijn vrouw. Michelle vertelt dat tijdens hun 8 jaar alle voormalige presidenten met hun gezinnen welkom waren in het Witte huis omdat ze daar zo’n belangrijke periode van hun leven hebben gewoond en vaak kinderen hebben opgevoed. Over haar kinderen heeft ze het ook, hoe ze betrokken raakte bij projecten om overgewicht bij kinderen te bestrijden. Dit startte met een bezoek aan de dokter omdat ze zich zorgen maakte om het gewicht van haar dochters (“I’m glad because I had healthcare”….geklap klinkt). Ze ontmoette ontzettend veel weerstand toen ze het eten van groenten probeerde te stimuleren. Zelfs dat kan een politieke lading hebben.

Ze maakt zich zorgen tussen de gap die tussen groepen kinderen ontstaat. Voor de ene groep is het gebruik van technologie een vanzelfsprekend onderdeel van hun leven, voor de andere groep is er geen toegang tot nieuwe technologie. Ook hier weer een multi interpretabele uitspraak: “Social media gives courage to cowards”. Ze eindigt met een prachtige constatering en aanmoediging voor alle learning professionals “We can’t afford to leave our kids behind”. Amen! Dit soort ervaringen maken van Learning 2017 een hele bijzondere leerervaring die verder gaat dan alleen het leren over nieuwe technologieën. Dit raakt je, verontrust je, inspireert je en geeft weer een nieuwe blik op de wereld.

Tagged with:
okt 24

Voor de 27e keer organiseert het team van Elliott Masie het jaarlijkse event Learning 2017. Deze keer starten we op zondag 22 en sluiten we het event af op woensdag 25 oktober.

Met een groep van bijna 50 Nederlanders zijn we nu in Orlando. In totaal duiken maar liefst 1813 mensen dit jaar diep in ons e-Learning vakgebied. Op de site vind je nog de gecureerde content terug van Learning 2016.

Elliott Masie als Producer

Alfred & Elliott

Alfred & Elliott

Elliott Masie ziet zich zelf als een producer; iemand die leerervaringen ontwerpt en mensen in verbinding brengt met elkaar. Tijdens de openingsavond op zondag blijkt dit ook. Korte oefeningen (ga in de zaal een groep maken van mensen die dezelfde favoriete ijssmaak hebben) worden afgewisseld met korte interviews, een muzikaal intermezzo waarin een speciaal voor de conferentie gemaakt lied wordt vertolkt, een uitstapje naar de visueel notulist, maken van een gezamenlijke wordcloud etc. Als deelnemer merk je dat er goed is nagedacht over het ontwerp. De aanpak en werkvormen zijn heel gevarieerd. Van interviews op het hoofdpodium met 1800 mensen, learning stories in presentatievorm in een kleine groep, wandelingen om te coachen rond het meer tot hersenonderzoek op locatie door MIT.

Zondagochtend met 50 Nederlanders

Alfred Remmits en Janine van Zoest hebben een mooie groep van bijna 50 Nederlanders meegenomen. Dit initiatief zorgt voor praktische zaken als tickets maar Alfred en Janine organiseren ook extra activiteiten met topexperts in ons veld. Zo hebben we op zondagochtend sessies van o.a. Elliott Masie, Julian Stodd, Bob Mosher en Nick van Dam. Ook vliegen we na het congres door naar Atlanta om daar bedrijfsbezoeken af te leggen naar o.a. Home Depot, een ziekenhuis en Delta Airlines om daar te kijken wat ze met met leren en e-Learning doen. Vorig jaar was het bezoek aan de Hamburger University van Mc Donald’s voor mij het hoogtepunt van de trip.

Julian Stodd

Julian Stodd

Voor mij is de bijdrage van Julian Stodd het meest inspirerende verhaal. Deze superslimme, autonome en authentieke onderzoeker brengt je op ideeën die je wereld veranderen. Het is een ingewikkeld verhaal maar brengt veel. Al vaker heb ik me laten inspireren door hem en daarom leek het me een goed idee om hem hier bij te hebben. Julian komt ook nog als keynote speaker op het hoofdpodium bij Masie én hij is spreker op het volgende Next Learning event op 24 april 2018 in Nederland. En hij heeft mooi (zelf)geïllustreerde boeken uit rondom social learning.

De bijdrage van Elliott Masie is bijzonder. Alleen voor de Nederlandse groep verzorgt hij een extra sessie van bijna een uur (zondagochtend 9.00 uur!). Hij deelt met ons zijn belangrijkste inzichten:

  • Training is wat anders dan leren. Dit betekent dat we niet meer de leiding hebben.
  • Lerenden veranderen sneller dan de mensen in onze rol.
  • Sociaal verandert erg veel. Mensen leren over organisatiegrenzen heen.
  • Lerenden stellen hogere eisen. Alle leersituaties moeten relevant en toepasbaar zijn.
  • Lerenden willen niet iets leren dat ze gemakkelijk kunnen onthouden.
  • Lerenden willen experimenteren en falen. Onze leermethodieken zijn daar vaak niet op ingesteld.
  • Laten we minder op cijfers en getallen letten maar meer op de verhalen (ook rondom compliance etc.).

Elliott’s observatie is dat leren verandert en dat onze lerenden veranderen en dat wij die ontwikkeling moeten ondersteunen i.p.v. blokkeren.

Over Learning 2017 en zijn rol erin zegt Elliott: “You, as participants are designing your learning, not me”.

Zingend van start

Om 19.29 uur start Elliott op het hoofdpodium. Voor mijn gevoel is het altijd een voorzichtige en wat saaie start. Een aantal activiteiten waarmee je in de zaal met anderen praat, een paar sprekers die op andere dagen spreken komen al vast op het podium en vaste prik is ook een muzikale bijdrage. Ook deze keer ging het niet vlekkeloos en hebben we niet spontaan een fanclub opgericht.

De avond start op zondag is vooral een inleiding waarin sessies en de opzet van de conferentie worden verduidelijkt. Gelukkig heeft de kwaliteit van de zangeres meestal weinig voorspellende waarde voor de kwaliteit van het congres!

Tagged with:
preload preload preload