okt 23

Te stoer en misplaatst einde tweede dag Learning 2012

Conferentie 2 Comments »

Vliegende start

De dag begint om 8.00 uur met een vliegende start. De sessie over Performance Support (Bob Mosher & Con Gottfredson van Ontuitive (zie site Ontuitive) begint met een voorbeeld van de man die pas de hoogste parachutesprong maakte. Op de wand van zijn capsule waren lijsten met procedures bevestigd. Een checklist die deze professional ondersteunen op het moment dat hij het geleerde toe moet passen. Ze hebben een heel goed punt dat we met e-Learning vaak alleen het initiële leren faciliteren en niet het toepassen van de kennis en vaardigheid in de praktijk. Daar laten we veel rendement liggen. Prima sessie met een sterk inhoudelijk verhaal.

Start over storytelling

De generale start van de dag begint met Ken Davenport, broadway producer. Hij geeft aan dat verhalen erg krachtig kunnen zijn omdat ze je raken. Barack Obama vertelt verhalen in plaats van dat hij alleen beleid uitlegt. Hierdoor blijft de boodschap hangen. Elliott geeft aan dat we van e-Learning ontwikkelaars naar e-Learning producers moeten gaan. Start met het verhaal en zoek daar alle elementen bij.

Open wereld met een Massive Open Online Course

Curt Bonk (auteur van het boek ‘The World is Open’ deelt zijn ervaringen met het organiseren van MOOCS: Massive Open Online Courses zie wikipedia artikel. Dit interessante concept vraagt een nieuwe kijk op leren. Deze (gratis) cursussen bieden aan duizenden of tienduizenden lerenden een leerproces. Deelnemers zoeken niet naar certificering maar naar professionalisering. Er ontstaat een eigen dynamiek en als ontwerper moet je erg goed nadenken. Als we bijvoorbeeld over feedback hebben is er weinig tot geen mogelijkheid tot feedback van een trainer/docent. In plaats daarvan zorg je voor peer feedback, self feedback, geautomatiseerde feedback, etc.

Ook dit is weer een mooi voorbeeld van DIY Learning.

Gepersonaliseerd leren

David Calutta werkte eerst bij de CIA, nu bij Department of Education. Hij deelt zijn visie op gepersonaliseerd leren. Behalve een snelle prater is het ook een scherpe denker die heel kritisch kijkt naar de manier waarop we leren inrichten en leerervaringen ontwerpen. Hij geeft aan dat als een arts op een zelfde manier klanten zou benaderen als het onderwijs zou hij zijn baan kwijt zijn binnen een dag (“hij geeft iedereen dezelfde medicijnen ongeacht de kwaal”). Goed punt. Hij noemt ook nog even een beleidsplan wat o.a. uitgebreid ingaat op personalized learning, te downloaden (pdf, 1.4 MB) via de website ed.gov, een andere stuk dat te vinden is op dezelfde website is een rapport te vinden dat specifiek ingaat op Learning Analytics en leren (pdf, 1.1 MB).

Richard geeft aan dat in de meeste situaties informatie/data te laat wordt gebruikt om echt iets aan te passen. Een voorbeeld is de evaluatie na een training. Daar heb je als lerende helemaal niets aan. Laten we data slim verzamelen en dit gebruiken om het leerproces aan te passen en te personaliseren. Formatief evalueren is een eenvoudige manier om proces te verbeteren maar het kan ook radicaler zoals het initiatief School of One.

Tenslotte geeft Richard 3 elementen aan die opgeteld personalized learning opleveren:

Personalized learning =

  1. Adjusting the pace (individualized) +
  2. Adjusting the learning approach (differentiated) +
  3. Leveraging student interest/experiences.

Ook de moeite waard is om het al vaker genoemde Open Badges initiatief te bekijken, als mooie manier om na te denken over portfolio en cross-organisatie certificering van competenties.

Negatief leereffect door houding General Powell

Deze man van 75 jaar zie wikipediapagina voor Colin Powell heeft voor Amerikanen toch een heel andere reputatie dan voor ons, kritische Nederlanders. Hoewel hij een uitstekende verhalenverteller is, klinkt het allemaal te stoer en Amerikaans om echt te letten op de inhoud. Hij lacht iets te hard als hij de effectiviteit van trainingfaciliteit aanduidt door te zeggen dat de soldaten die terugkwamen van Desert Storm vertelde dat de tijd in de trainingsfaciliteit heftiger was dan de echte oorlog. Voor mij bleek dat emotie het effect van leerprocessen kan beïnvloeden maar dat dit ook een negatief leereffect kan hebben en het leren in de weg kan zitten.

Tagged with: • •
sep 02

Boek Resonate van Nancy Duarte raakt de kern!

Boekbespreking, Presentatie 2 Comments »

Boeken inspireren en vertellen mij een verhaal. Een tweede boek van Nancy Duarte geeft me weer veel nieuwe ideeën. Het boek met de titel “Resonate; present visual stories that transform audiences” is de opvolger van “Slide:ology“. En Nancy Duarte is niet zomaar iemand die tips geeft hoe je een betere presentatie geeft. Ze geeft aan het ontwerpen van presentaties een nieuwe impuls en geeft inzichten die 1-op-1 toepasbaar zijn in uw eigen presentaties of bijvoorbeeld uw e-Learning concepten.

Er zijn vele boeken te lezen over het geven van presentaties. Het voortreffelijk en prikkelend boek “Presentation Zen” van Garr Reynolds  is een voorbeeld waarbij het hele proces van het ontwerpen van een presentatie aan bod komt. Hij stelt in dit boek een bruikbare aanpak voor die je op een andere en meer visuele manier naar presentaties laat kijken. Je kunt je presentatie sterk verbeteren met een heldere structuur en een gebalanceerd visueel ontwerp.

Het boek Resonate van Nancy Duarte gaat minder in op het visuele ontwerp maar neemt storytelling als kern voor haar aanpak. De vormgeving van het boek is (net als dat boek van Reynolds) prachtig en het is een genot om het boek door te bladeren. Het gaat echter veel verder dan mooie vormgeving. Bij Nancy ligt de lat een stuk hoger. De titel geeft dit al aan, ze is pas tevreden als de boodschap resoneert en het publiek geraakt wordt. Als de presentatie een verschil maakt. Als er verandering optreedt. Dat is niet alleen een mooi streven bij een presentatie maar ook bij alle leeractiviteiten en interventies.

Duarte gaat eerst in op de verschillende aspecten die een presentatie goed maken. Ze geeft hierbij vooral aan dat het over mensen gaat. Als presentator ben je niet de Held, een goede presentator laat het publiek de Held zijn. Vergeet slides over je bedrijf of over je eigen verleden; “Make it about the audience“. Ze bespreekt voorbeelden, analyseert toespraken en presentaties van grootheden (zie de voorbeelden op haar site van o.a. Steve Jobs, Martin Luther King, Ronald Reagan en Benjamin Zander) en geeft direct toepasbare modellen en tips. Hierbij put ze uit andere domeinen zoals film. Met haar 9 regels geeft ze richting.

Negen regels van Nancy Duarte

  1. Resonance causes change.
  2. Incorporating story into presentations has an exponential effect on outcomes.
  3. If a presenter knows the audience’s resonant frequency and tunes to that, the audience will move.
  4. Every audience will persist in a state of rest unless compelled to change.
  5. Use the big idea to filter out all frequencies other than the resonant frequency.
  6. Structure is greater than the sum of its parts.
  7. Memorable moments are repeated and retransmitted so they cover long distances.
  8. Audience interest is directly proportionate to the presenter’s preparation.
  9. Your imagination can create a reality.

Wat is er goed aan het boek?
Het goeie is dat ze haar inzichten goed weet te onderbouwen en ook te laten landen door de de vele voorbeelden en bruikbare en heldere modellen. Je leert niet alleen interessante zaken zoals een opbouw rondom een verhaal maar je wordt ook steeds uitgedaagd om je ideeën rondom presentaties bij te stellen. Het wordt duidelijk dat je met aandacht, liefde en vakmanschap te werk moet gaan bij het maken van een presentatie, anders verdoe je alleen maar de tijd van je publiek en van jezelf. Je wil het publiek veranderen en daarvoor geeft dit boek vele handvatten. Duarte gebruikt aansprekende casussen om haar modellen op te te passen. Dat geeft snel inzicht en samen met voorbeelden uit haar praktijk zorgt dit voor een prikkelend en waardevolle aanpak.

Wat is minder goed aan het boek?
Het boek is geschreven voor professionals die hun eigen presentaties veel beter willen maken. Deze lezers hebben al veel ervaring. Duarte sluit hier qua niveau goed op aan maar ze herhaalt wel veel. Aan experts hoef je niet alles op meerdere manieren uit te leggen. Na 230 pagina’s sla je het boek dicht en constateert dat het wel beknopter had gemogen. Maar het belangrijkste: de boodschap resoneert wel!

Op de website vindt u veel inspirerende filmpjes en uitleg van de casussen.

Tagged with: • • •
dec 06

Fotoverhaal hoogtepunten Learning2011

Conferentie, e-Learning 10 Comments »

Van 21 t/m 24 oktober 2011 vond het inspirerende congres Learning 2011 plaats in Orlando. De inhoudelijke hoogtepunten heb ik weergegeven in dit fotoverhaal. In minder dan 5 minuten bent u weer op de hoogte.

U vindt de inhoud van verschillende sessies in de Learningwiki. Verder is er van een aantal plenaire sessies een video-opname gemaakt en deze video’s zijn in korte fragmenten opgedeeld zodat ze eenvoudig en snel zijn terug te kijken. Bij deze een overzicht van de video’s.

Tenslotte vindt u de foto’s die ik gemaakt heb op Learning 2011 op mijn Flickr-pagina. Allemaal met Creative Commons licentie. U kunt de hele set bekijken of direct de slideshow starten.

Tagged with: • • • •
nov 09

Motivatie, robotarmen en verhalen op Learning 2011

Conferentie, Didactische vorm, e-Learning 2 Comments »

Dinsdag was een lange dag bij Learning 2011. Een dag vol Storytelling met als klapstuk een interview met acteur John Lithgow én een theaterstuk van hem over Storytelling (zie info over hem op IMDb). Om 8.00 uur ’s morgens begon de eerste sessie. Iedereen had de mogelijkheid om daarvoor een bagel te nemen, een bord met fruit of een grote beker niet al te sterke koffie. Een van de opvallende en aantrekkelijke elementen van Learning 2011 is de professionaliteit waarmee de conferentie georganiseerd is. Op alle details is gelet en alles klopt. Dat zorgt ervoor dat je als deelnemer je helemaal op de inhoud kan richten.

Motivatie als voorwaarde voor (e)leren

De eerste sessie waar ik voor koos was er een rondom het thema Adult Motivation. Raymond Wlodkowski, auteur van het boek ‘Enhancing Adult Motivation to Learn‘ (zie Amazon) gaf samen met Margery Ginsberg (auteur van diverse boeken over motivatie, zie haar pagina bij de universiteit) een interessante uitleg en demonstratie van motiverende manieren van onderwijs. De sessie ging niet primair over e-Learning maar zoals Dr. Wlodkowski aangaf is ook voor online leren motivatie nodig om tot echt leren te komen. Hij heeft een model gepresenteerd waarbij mensen intrinsiek gemotiveerd worden. De opmerking dat extrinsieke motivatie wel werkt maar niet duurzaam is, klinkt logisch.

Het was een zwaar onderwijskundige sessie en dat was ook wel goed. Goed om eerst naar de basis te kijken, ook als we het over iets ‘snels’ als e-Learning hebben. Het model dat de twee gebruikte als kapstok had 4 elementen die voorwaardelijk zijn voordat geleerd kan worden:

  1. Inclusion (voel je gerespecteerd en verbonden);
  2. Attitude (open staan voor leren en relevantie);
  3. Meaning (betrokkenheid en uitdaging);
  4. Competence (authentiek en effectief).

Geen rocket-science maar ik denk dat het goed is om af te stoppen met twitteren, bekend onderzoek nog eens door te lezen en onze onderwijspet/bril op te zetten. Wlodkowski en Ginsberg lieten met voorbeelden zien hoe eenvoudig het is om mensen echt te motiveren (ook als ze geen zin hebben). Daar kunnen we nog heel wat van profiteren als de zoveelste verplichte e-Learning module gemaakt wordt.

We hebben technologische popsterren nodig!

Dean Kamen begon de generale sessie met een video over Science. Deze uitvinder (wie kent niet de Segway?) stimuleert kinderen te kiezen voor wetenschap en technologie. Hij wil dat dit net de status krijgt van entertainment of sport. Kinderen moeten zien hoe gaaf en belangrijk dit is.

Het verhaal van Dean was ontroerend en goed. Hij vertelde hoe hij tot zijn passie was gekomen (school was niets en hij begon in een garage technische installaties te bouwen en verkopen). Vol vuur gaf hij aan dat het te gek is dat mensen in de US alleen maar leven voor sport en entertainment. Dat je zelfs de Superbowl niet meer als sport kunt zien, zo belangrijk is het. Hij wil de wetenschap net zo aantrekkelijk maken voor jonge mensen. Vandaar dat hij de stichting FIRST is begonnen.

Het ontroerende zat in moment dat hij vertelde over een project waarbij hij voor veteranen die zonder arm(en) terugkwamen een geavanceerde kunstarm had gemaakt. Ministerie van defensie had hem gevraagd een arm te maken waarmee mensen zelfs een druif konden oppakken en opeten. Door de manier van vertellen, de inzet van technologie voor een beter leven en door de getoonde foto’s ontstond een aparte sfeer en raakte Dean mensen. Toen ze het prototype van de robotarm bij een veteraan zonder armen uitprobeerde, kon deze man (Chuck) weer voor het eerst sinds lange tijd zelf eten in zijn mond stoppen. Zijn vrouw werd helemaal emotioneel en had gezegd: “Wij houden deze arm óf jullie houden Chuck”. Met de presentatie van Dean werd weer duidelijk wat de kracht van storytelling is.

Learning Manifesto van Ikea

Al eerder was ik erg onder de indruk van Ikea, lees nog maar eens mijn oudere blogpost met een interview met Maggie Shelton en een andere met een uitleg over storytelling binnen Ikea. Nu presenteerde Maggie met haar collega Detlev Blenk hoe ze in hun instructional designteam een Learning Manifesto hebben gemaakt (voor alle vormen van leren). Misschien is Manifesto een wat groot woord, het is een aantal uitgangspunten die in elk ontwerp terug zouden moeten komen. Ikea gaf aan dat dit een moeizaam proces was waarbij ze met 5 instructional designers goede discussies hebben gevoerd maar dat het een uiterst effectieve manier is om binnen het team gemeenschappelijk begrip en vertrouwen te creëren. Verder zorgt een gemeenschappelijk manifest ervoor dat de collega’s uit o.a. de business maar ook grafisch ontwerpers, filmers etc. beter snappen wat de uitgangspunten zijn vanuit leren. Ik kan dit erg goed op waarde schatten want ik zie vaak ontwerpers in 1 team die geen gemeenschappelijke taal spreken en bij navraag andere ideeën en uitgangspunten te gebruiken dan hun collega’s.

De onderdelen die op 1 A4-tje staan beschreven (en helaas niet in fotovorm verspreid mogen worden) zijn:

  • Active
  • Simple
  • Portable
  • Scalable
  • Varied
  • Fresh
  • Relevant
  • Transferable

Bij elk element staat dan beschreven wat er mee bedoeld wordt en Waarom dit belangrijk is. Op de vraag hoe ze dit ontwerp laten aansluiten op de content gaven ze het antwoord: We maken eerst vanuit de businessneeds een ontwerp en pas daarna gaan we de content in het ontwerp verwerken. De content bepaalt dus NIET hoe het didactisch/onderwijskundig ontwerp eruit ziet. Goed!

John Lithgow is een verhalenverteller

John Lithgow heeft vandaag twee keer ons vermaakt rondom het thema storytelling.
’s Middags legde Elliott hem een paar vragen voor en ’s avonds speelde hij ‘Stories by Heart’. In het interview over de kracht van storytelling gaf hij aan wat een verhaal goed maakt:

  • karakters maken een reis en dat vertelt ons niet alleen iets over hen maar ook over ons;
  • dualiteit: als slechte mensen opeens goede dingen kunnen doen of andersom dan krijgt een verhaal spanning;
  • er hangt een spanning in de lucht. Jij weet bijvoorbeeld iets dat de karakters niet weten;
  • wekt nieuwsgierigheid op van kijkers/luisteraars.

Hij sloot af met een uitspraak: “A good story takes you out of yourself and takes you more into yourself as ever“.

Tagged with: • •
nov 08

Mobiel storytelling met Bill Clinton

Conferentie, e-Learning 1 Comment »

De tweede dag van Learning 2011 (#L2011) is een lange maar ook prikkelende dag geweest. Wat ik fantastisch vind aan dit Masie event is de professionaliteit en de liefde waarmee het is opgezet. De gevarieerde didactische aanpak maakt het voor mij extra aantrekkelijk. Net als bij elk groot congres kan in Orlando gekozen worden uit veel verschillende parallelsessies met een goed herkenbaar en consistent doorgevoerd format. Zo kun je kiezen voor bijvoorbeeld een ‘learning story’, ‘Supplier Showcase’, ‘Author Session’ of ‘Discussion’. Allemaal volgens een duidelijke opzet en eigen spelregels. Een paar jaar geleden heb ik met een collega een sessie geleid en zelfs het aantal slides, het percentage dat je zelf aan het woord mocht zijn en de werkvormen lagen vast.

Masie stelt een groot deel van de content van de verschillende sessies beschikbaar. Foto’s, video’s maar ook andere materialen worden de komende dagen geplaatst. Ook als je geen deelnemer bent kun je gebruik maken van de LearningWiki.

Digital Storytelling

De eerste sessie waar ik was had de prikkelende naam ‘Video Stories for Learning: Lockheed Martin’s Adventures in Storytelling‘ en ook hiervan zijn er bruikbare materialen te vinden in de LearningWiki. Bij Lockheed Martin gebruiken ze verschillende soorten verhalen voor interne opleidings- en kennisdelingsdoeleinden.

De verhalen worden door een professioneel team opgenomen en kunnen bestaan uit video’s, uit enkel tekst, uit tekst met foto’s of kunnen de vorm hebben van een podcast. Video is dus niet per se noodzakelijk. Lockheed gaf ook aan dat sommige mensen niet zulke krachtige verhalenvertellers zijn en voor hen kan soms een geschreven verhaal (al dan niet met foto’s) beter werken dan een video. Mooie observaties/conclusies over het al dan niet professioneel produceren van de video:

  • professioneel produceren kost veel geld;
  • gebruikers prefereren ‘gewone’ video zoals ze gewend zijn bij YouTube. Voor hen hoeft een video niet vergaand gemonteerd te worden;
  • Lockheed Martin wil graag naar meer zelfservice toe. Dit is wel moeilijk vanwege de diversiteit aan tools en het ontbreken van consistentie en aanwezigheid van tools (soft- en hardware).

Wat ik interessant vond was dat ze een template gebruiken voor de learning stories (download hier LM Stories-Made-to-Stick-template, pdf van 25 kb) dat is overgenomen van het fantastische boek De Plakfactor (o.a. te koop via Bol.com, originele titel ‘Made to Stick’). Slimme zet om de 6 principes van de Heath broers als basis te gebruiken voor een checklist om het verhaal zo krachtig mogelijk te laten worden.

Een opmerking van de presentator, Nathan Karet, over de duur van de video’s:

“Mensen willen geen 30 minuten training meer en ook geen 30 minuten video. Onze video’s zijn maximaal 5 minuten en kunnen in een lunchpauze snel bekeken worden.”

Een andere sessie over video en digital storytelling was van General Electric. Ze hebben 100.000 werknemers in 65 landen en hebben nu een paar jaar videostories gebruikt voor leren. Ze hebben een omgeving gemaakt waarin veel mensen aspecten van YouTube herkennen. Inmiddels zijn er 400 mensen die video’s maken (dit aantal houden ze beperkt) en er zijn 1.400 video’s beschikbaar die door 93.000 bezoekers 150.000 keer bekeken zijn.

De onderdelen die in het videokanaal van GE zijn terug te vinden:

  • Channels
  • Tags
  • Featured video’s
  • Filtering
  • Search
  • Statistics
  • Subscribe
  • Comments
  • en specifieke functionaliteiten was het synchroon afspelen van PowerPointslides en het toevoegen van documenten.

Belangrijke boodschap van GE: denk niet alleen na met een instructional designbril maar denk ook als filmmaker!

Mobiel leren: it’s all about performance stupid!

Er zijn vele sessies over mobiel leren, ik ben vandaag naar 2 sessies geweest. De eerste was van Elliott Masie (zie beschrijving). Hij omschrijft een Learning App als “Affordances App that give professionals affordances at work“.  Het woord Affordances legt Wikipedia uit als: “An affordance is a quality of an object, or an environment, which allows an individual to perform an action.” Dat woord gaat het nog helemaal maken, zeker in de context van mobiel leren wordt het opvallend vaak gebruikt.

De andere sessie die ik bezocht over mobiel leren was die van Clark Quinn, auteur van o.a. het boek Designing mLearning” (zie de website behorende bij het boek, een review of bestel het boek bij o.a. Bol.com). Mooie inhoudelijke sessie met o.a. de volgende opmerkingen:

  • we gaan van e-Learning naar e-Performance;
  • laat apparaat doen waar we minder goed in zijn (o.a. complexe berekeningen);
  • we are ‘augmenting our brains’; we gebruiken onze apparaten als extern geheugen (voorbeeld: we nemen een foto van nummer van onze hotelkamer om te herinneren waar we zaten);
  • beginners hebben vooral baat bij formeel leren, experts hebben meer baat bij informeel leren;
  • 4 C’s van mLearning functies: Content, Compute, Capture en Connect.

Quinn gebruikte een artikel van Thalhelmer om de waarde van kleine leerinterventies en werkplekleren te onderstrepen. Het artikel ‘Spacing Learning Events Over Time: What the Research Says‘ (pdf, 242 KB) is een goed leesbaar én bruikbaar stuk.

‘President’ Bill Clinton

Een waardige afsluiting van de maandag was Bill Clinton. Een rustig, bewogen en gebalanceerd verhaal over verdeling van rijkdom over de wereld, de politiek, innovatie en natuurlijk de rol van onderwijs. Na het verhaal interviewde Elliott Clinton nog en vroeg o.a. wat voor lerende hij zelf is en wat de rol van verhalen vertellen is. Clinton vertelt dat hij pas op 10-jarige leeftijd thuis een TV kreeg en dat zijn familie vooral bestond uit verhalenvertellers. Hij had geleerd als kind dat iedereen een verhaal heeft, alleen sommigen durven of kunnen het niet vertellen. Maar iedereen is het waard om gehoord te worden en verhalen vertellen is sinds mensenheugenis een sterke methodiek om te leren. Hij gaf ook een inkijkje in zijn persoonlijk leven toen hij vertelde over het dagelijkse vertellen van een verhaal aan zijn dochter Chelsea.

Morgen meer verhalen over Learning 2011.

 

 

 

Tagged with: • •
jan 20

Fotoverhaal bereidt goed voor

Didactische vorm 25 Comments »

Voor kleine kinderen valt het niet mee om zich ergens mentaal op voor te bereiden. Zo ook voor mijn 3-jarige zoon die een eenvoudige medische ingreep moest krijgen: het onder narcose plaatsen van buisjes in zijn oren. Het samen maken van een fotoverhaal zorgde voor houvast.

Visualiseren

Om je ergens op voor te bereiden is visualisatie een goede methode. We hebben allemaal wel eens van te voren in onze gedachten een heel moeilijk gesprek of presentatie voorbereid. Misschien bedacht je waar je stond, wat je aanhad, welke stappen je achter elkaar zou gaan zetten. Ook in sport speelt visualisatie een rol. De website www.peak-experience.nl noemt de volgende resultaten:

  • Techniek verbeteren: sporters die hun techniek zowel visualiseren als echt trainen gaan meer vooruit dan sporters die alleen echt trainen
  • Tactische voorbereiding: de wedstrijd mentaal al ‘doornemen’ helpt je om sneller te reageren in de echte wedstrijd
  • Emotioneel voorbereiden (’tunen’): door visualisatie kom je al in de juiste emotionele staat voor de wedstrijd
  • Zelfvertrouwen vergroten: visualiseren van een goede wedstrijd kan je zelfvertrouwen vergroten

Russische onderzoekers vonden dat mentale visualisatie zelfs meer effect had dan extra fysieke training. Ze concludeerden zelf:

that mental images can act as a prelude to muscular impulses.

Zie hiervoor het Engelstalige Wikipedia-artikel over Creative visualization.

Zelf heb ik in een opleidingsconcept voor gedetineerden wel eens de vorm visualisatie gebruikt om mensen te laten nadenken over hun toekomst. Lerenden konden een beeldverhaal maken van een periode in de toekomst. Op die manier laat je mensen nadenken en bewust bepaalde scenario’s doorlopen. Eenvoudige afbeeldingen geven houvast.

Eigen fotoverhaal: “Midas gaat naar het ziekenhuis”

Het plaatsen van buisjes (zie uitleg op KNO-site) is een eenvoudige medische ingreep maar voor een 3-jarige jongen is het wel een spannende belevenis. Er bleek een aardig boekje te zijn om hem voor te bereiden maar dat was even niet leverbaar. Ook had ik in mijn eigen kinderboeken nog een Nijntje gevonden rondom het thema Ziekenhuis.  Dit ging alleen over een zere keel.

De oplossing was om dan zelf maar iets te maken. Geen Nijntje maar Midas.

Met de brief met stappen van het ziekenhuis in de hand, de fotocamera en het fantastische programma Comic Life (voor Mac én PC) zijn we begonnen. Eerst besproken wat er ging gebeuren en waarom. Midas mocht uitkiezen wat hij meenam (knuffels, boekje, snoepje) en daar hebben we foto’s van gemaakt. Stap voor stap hebben we beelden gezocht bij activiteiten in het ziekenhuis. Sommige afbeeldingen hebben we gezocht op internet (van bijvoorbeeld mondkapjes voor de narcose) en hij mocht dan uitkiezen welke we gingen gebruiken. Als laatste hebben we de teksten erbij gezet en hebben we het verhaal doorgelezen. Op de ochtend van de ingreep hebben we het geprinte exemplaar doorgekeken. Dit visuele stappenplan heeft hij ook meegenomen naar het ziekenhuis.

Conclusie

Het zelf maken van zo’n verhaal is voor zo’n kleine jongen een tastbare en begrijpelijke manier om zich voor te bereiden op zo’n spannende gebeurtenis. Ik had het idee dat hij hierdoor wat meer grip kreeg op het geheel. Je kunt zo samen de stappen in de toekomst benoemen, visualiseren en bespreken. Maakt het inzichtelijk. Het was eenvoudig en relatief snel te maken. De ingreep zelf ging overigens goed en Midas hoort weer als de beste!

Wat denken jullie; kun je dit soort verhalen/scenario’s ook inzetten op school of in je organisatie? Misschien om docenten voor te bereiden op een aankomende innovatieve verandering, of afdelingen bezig te laten zijn met op handen zijnde reorganisatie? Of om iemand zijn persoonlijke groeipad visueel en mentaal te laten verkennen?

De pagina’s heb ik hieronder in een filmpje bijeen gezet (klik op de play-knop en de volgende pagina verschijnt na een korte wachttijd):

Tagged with: •
jul 23

Effect van multimedia in verhalen

e-Learning, multimedia No Comments »

Er is al veel onderzoek gedaan naar de eventuele leereffecten van multimedia. 15 jaar geleden heb ik zelf een afstudeeronderzoek uitgevoerd naar de educatieve meerwaarde van het gebruik van animaties. De effecten kunnen op vele manieren worden bekeken.

Fantastische bron om veel te leren over het effect en gebruik van multimedia is de ‘The Encyclopedia of Educational Technology‘. Dit is een site met veel achtergrondinformatie en ook veel voorbeelden rondom e-Learning. Hierbij is veel te vinden over de inzet van multimedia.

Zelf leggen ze de site uit:

The Encyclopedia of Educational Technology (EET) is a collection of short multimedia articles on a variety of topics related to the fields of instructional design and education and training. The primary audiences for the EET are students and novice to intermediate practitioners in these fields, who need a brief overview as a starting point to further research on specific topics. Authors are graduate students, professors, and others who contribute voluntarily. Articles are short and use multimedia to enrich learning rather than merely decorate the pages.

Emotie, verhalen en onthouden

Tijdens presentaties over het educatief gebruik van multimedia gebruik ik vaak inzichten en voorbeelden die hieruit komen. Een prachtig artikel (vind ik) gaat over emotie, onthouden en verhalen. Op het einde wordt besproken op welke manier we met behulp van multimedia drama kunnen toevoegen aan een verhaal. Op deze manier wordt het leerrendement verhoogd omdat er een veel indringendere beleving ontstaat.

Als voorbeeld nemen ze een verhaal over de Tsunami en bieden dat in 3 varianten aan:

story

Drie varianten

Bij de eerste variant wordt de informatie alleen met behulp van de tekst aangeboden, in de tweede variant zie je dat foto’s worden gebruikt in combinatie met de tekst. Dit zorgt al voor een heel ander gevoel en maakt dat het verhaal aansprekender wordt en dat het beter blijft plakken. In de derde variant zie je een mix van tekst, afbeeldingen, achtergrondmuziek, stem en video.

Oordeel zelf en bezoek het artikel en klik door (onderaan de pagina) naar de 3 varianten.

Noot: inmiddels is er een nieuwe versie van deze fantastische encyclopedie gemaakt. Zie hier voor de nieuwe site. De inhoud komt niet helemaal overeen met de versie die in deze blogpost wordt genoemd.

Tagged with: •
apr 15

Compilatie TeachMeet

Conferentie, Presentatie 9 Comments »

Nog steeds ben ik aan het nagenieten van de TeachMeet van vorige week. Een ontzettend leuk event dat ook in andere contexten waarschijnlijk erg bruikbaar is. Gisteren hadden zelfs de cursisten van de Fontys post-HBO opleiding e-Learning (waaraan ik lesgeef) het over de TeachMeet.

Vorige week heb ik wat video geschoten met mijn eenvoudige maar handige Zi6 van Kodak. Geen fantastisch beeld maar het geeft wel een idee van de TeachMeet.

Tagged with: • •
apr 09

TeachMeet! Prikkelend en gaaf!

Conferentie, Didactische vorm, multimedia, Presentatie 5 Comments »

En er is weer een IPON-winnaar: TeachMeet! Op meerdere manieren wist Fons van den Berg (zie ook zijn blog) weer een succes te maken van deze inspirerende ‘unconference’. Niet alleen won TeachMeet een IPON-award, ook hebben veel mensen een heleboel energie gekregen van deze bijeenkomst.

Kort en extreem kort
De korte (7 minuten) en hele korte (2 minuten) presentaties zorgde voor een dynamisch geheel waarin vele verschillende onderwijsaspecten teachmeeteen plek kregen. Van een geavanceerde inzet van Google Earth, het Apple concept van Challenge based learning, hoogbegaafdheid, 23onderwijsdingen tot een prachtige film van Edvard Spaapen. En dan heb ik het nog niet over de rest gehad.

Digital storytelling
Jammer dat ik niet na de film van Edvard kwam want het was een prachtig voorbeeld van digital storytelling, het thema van mijn presentatie. Hier werd direct duidelijk hoe je met een persoonlijk verhaal een boodschap kunt overdragen. Met enkel het gebruik van foto’s en tekst lukt het om een goed en sterk verhaal te vertellen.

Wat ik niet kon vertellen
Door de tijdsdruk zijn een paar dingen afgevallen in mijn presentatie. Hoewel je hieronder mijn presentatie ziet wil ik ze graag toelichten:

  • digital storytelling vertelt vaak vanuit een persoonlijk standpunt;
  • vaak worden foto’s gecombineerd met gesproken tekst en muziek;
  • emoties spelen een belangrijke rol;
  • kernwoorden zijn Persoonlijk, Authentiek, Verhaallijn, Multimedia.

Een voorbeeld heb ik achterwege gelaten: bij justitie zijn we bezig geweest om gedetineerden digital stories te laten maken over hun verleden en ook toekomstig leven. Hiermee worden ze geprikkeld om over de eigen historie na te denken, dit is voor veel gedetineerden moeilijk.

Waarom digital storytelling?
Het is een eenvoudig maar krachtig concept dat zowel door onderwijsmakers (leerkrachten, docenten, uitgevers) gebruikt kan worden als door lerenden. Met name als lerenden zelf een digital story maken dan ligt een krachtige leerbeleving in het verschiet. Verhalen kunnen je raken en mits goed gemaakt kunnen ze je sterk bijblijven. Welke verhalen zijn bij jou bijgebleven? Misschien ken je nog wel verhalen van 20 jaar terug!

Aanraders als je meer wilt weten?
Je kunt natuurlijk op deze blog kijken, er staan mooie voorbeelden op. Zie hiervoor de tag Storytelling.

Ook is er een aantal erg goede boeken waarin storytelling een rol speelt. De boeken die ik heb gelezen en die aanraders zijn staan hieronder. Alleen het laatste boek gaat helemaal over digital storytelling in het onderwijs maar de andere boeken bevatten goede stukken en prikkelende voorbeelden/uitleg over digital storytelling.

De video-impressie volgt later! Fons en anderen: bedankt voor de inspiratie!


Tagged with: • • •
mrt 17

Kracht van Stopmotion filmpjes

Didactische vorm, e-Learning 5 Comments »

Dit weekend waren vrienden van ons op bezoek mét kinderen. Van te voren had ik ze gezegd dat ze een echt stopmotion filmpje konden maken. Ze hadden zelf speelgoed meegenomen en de Mac en de camera waren snel klaargezet. Wikipedia legt uit wat stop motion is:

Stop motion (or frame-by-frame) is an animation technique to make a physically manipulated object appear to move on its own. The object is moved in small amounts between individually photographed frames, creating the illusion of movement when the series of frames are played as a continuous sequence.

Het is absoluut het proberen waard. Het is een eenvoudige manier van werken maar is ook erg sterk. Kinderen vinden het geweldig om een eigen film te maken.

Zie hieronder de resultaten van de inspanningen van Rik. Ik stelde Rik ook nog een paar vragen over het maken van het filmpje.

_stopmotion1Filmpje ‘Op weg naar de boerderij’

Een ander filmpje van Rik heet “Hap, slik, …”.

Vragen aan Rik over het maken van een stopmotionfilmpje

Nodig?
Zoals boven weergegeven heb je niet veel nodig. Op de Mac kun je gebruik maken van het programma iStopMotion en een camera (video of fotocamera). Dit was het eerste echte stopmotion programma en ik gebruik het met veel plezier. Op de PC zijn er ook verschillende applicaties, een overzicht en review vind je hier.

Tagged with: • •
Previous Entries
preload preload preload