sep 04

Aan Gamification kleven soms te rooskleurige verwachtingen. Als ontwerper en hoofddocent van het interne Rabobank leertraject ‘Innoveren in alles wat we doen’ had ik de kans om gamification toe te passen in een nieuwe uitvoering. Hierbij was sprake van een wereldwijde primeur: open source gamification platform mambo werd geïntegreerd met open source leeromgeving Moodle.

Nieuw element bij opleiding ‘Innoveren in alles wat we doen

BadgeInnovereninalleswatwedoenIn een eerdere blogpost beschreef ik het ontwerp en het leerproces van dit Rabobank leertraject over innovatie. Als ontwerper en hoofddocent wil ik ook innoveren bij elke nieuwe uitvoering. Tijdens het voorbereiden van deze uitvoering kwam ik in contact met Maarten Molenaar (zie LinkedIn profiel). Maarten was tot vorige maand ‘Lead Gamification & Service Design’ binnen de Rabobank en zocht een project om een nieuw gamification platform uit te testen. Dit leertraject bood een mooi kans. Ik merkte al direct dat de optimistische maar ook kritische invalshoek van Maarten paste bij de kritische blik die ik heb op gamification (zie uitleg over gamification op Wikipedia). Volgens mij werkt gamification niet als de methodiek als ’trucje’ ingezet wordt om saaie processen op te leuken en mensen enkel extrinsiek te prikkelen en te motiveren. Voor mijn gevoel ligt er wel een kans bij een goed ontwerp met gevoel voor de doelgroep en (leer)doelen.

Didactisch ontwerp op hoofdlijnen

Zoals gezegd heb ik eerder uitgebreid beschreven hoe we dit leertraject ontworpen hebben. Voor nu is het volgende belangrijk:

  • Deelnemers hebben een diverse achtergrond en werkveld binnen de Rabobank (IT, HR, etc.).
  • Iedere deelnemer brengt een eigen idee in en werkt dit idee gedurende het hele traject uit. Uiteindelijk wordt een pitch verzorgd.
  • Leerproces is blend van online/offline/F2F, individueel leren/samen werken, synchrone en asynchrone activiteiten, digitale en papieren bronnen, etc.
  • Deelnemers bepalen zelf op welke manier ze leren, de opdrachten en deliverables staan wel vast. Producten die deelnemers bijvoorbeeld opleveren zijn een ingevuld Business Model Canvas, een pitch, een MVP (soort prototype, zie Wikipedia). Deze resultaten worden ook gedeeld en hierbij is peer-feedback een vast onderdeel van het leerproces.
  • Deelnemers zijn niet enkel lerenden maar ze delen allemaal ook hun kennis over een zelf te kiezen innovatie-onderwerp door een presentatie, webinar, coachingsessie etc.

Op hoofdlijnen ziet het ontwerp er zo uit:

innoveren

Er zijn 4 bijeenkomsten geweest:

  • een dagdeel een kick-off met kennismaking en eerste activiteiten;
  • een dagdeel pitches waarin deelnemers hun innovatie presenteren aan een jury;
  • twee 24-uurssessies waarin deelnemers intensief leren aan de hand van concrete opdrachten.

Gebruikte systemen

Als online leeromgeving gebruikten we een redelijk standaard ingerichte Moodle-omgeving. Hierin werd heel intensief gewerkt, ook op de momenten dat we fysiek bij elkaar waren. En we organiseerden webinars waarbij Adobe Connect gebruikt werd. Tussen deze systemen was geen koppeling aanwezig.

Voor de gamificationfunctionaliteit hebben we gebruik gemaakt van het open source gamification platform Mambo. Dit systeem werd via API’s versmolten met de leeromgeving. De functionaliteiten van Mambo werden via widgets beschikbaar gesteld binnen Moodle. Gebruikers hebben niet in het Mambo systeem gewerkt. Communicatie tussen Moodle en Mambo was onzichtbaar. Vanuit Moodle werd bijvoorbeeld in Mambo geregistreerd als iemand een opdracht had afgerond en vanuit Mambo werden dan extra punten toegekend of veranderde iemands positie in de ranking. In Mambo stonden de game regels en de monitoring, in Moodle stonden de activiteiten van de lerenden en data.

moodle_mambo

Gamification Design proces bepaalt het succes

Het ontwerp moet niet starten bij de technische en functionele mogelijkheden van de systemen. Natuurlijk hebben we in een vroeg stadium virtueel overlegd over dit experiment. Arnout Vree van Avetica zorgde voor de technische en functionele integratie in de door Avetica gehoste omgeving, de directeur van Mambo heeft alles uitgelegd aan ons en het platform beschikbaar gesteld, Maarten Molenaar van de Rabobank heeft ons meegenomen in het ontwerpproces en heeft met Arnout samen allerlei zaken in Mambo geregeld. Als ontwerper en hoofddocent heb ik meegedacht in het hele proces en ik heb de hele Moodle omgeving ingericht.

We hebben als team de onderstaande 6 stappen van Werbach gevolgd om tot een goed resultaat te komen:

stappen

Gamification Design model van Kevin Werbach

Bij de eerste stap waren de doelstellingen o.a.:

  • Gebruikers betrekken bij het leerproces (ook buiten de F2F momenten om).
  • Interactie tussen deelnemers in de Moodle omgeving stimuleren.
  • Technische en functionele mogelijkheden van het Mambo platform toetsen.

Bij de tweede stap bepaalden we het gewenste gedrag van de innovator in een werksituatie. Dit werd direct vertaald naar gewenst gedrag in het leertraject.

De derde stap bestond uit motivatie onderzoek. Wat drijft en stimuleert de deelnemer aan de opleiding? Hiervoor hebben we gekeken naar evaluaties en ervaringen van eerdere uitvoeringen van dit leertraject en bij deze stap hebben we met een aantal Rabobank mensen flink gebrainstormd. Ook hebben we gekeken wat het leren stoort en belemmert binnen dit traject.

In de vierde stap hebben we hele lange lijsten gemaakt met alle leeractiviteiten. De activiteiten waren zo klein mogelijk gedefinieerd en op dit niveau konden de activiteiten gescoord worden. De leeractiviteiten werden zowel in Mambo als in Moodle verwerkt.

Bij de vijfde stap selecteerden we de game elementen. Hier heb je het over zaken als de punten, levels, achievements, badges en leaderboards en de relatie met de leeractiviteiten uit stap 4.

Bij stap zes hebben we het geheel geïmplementeerd. We hebben de activiteiten opgevoerd in Moodle, de technische koppeling gerealiseerd tussen Mambo en Moodle, grafische elementen ontworpen en uitleg verzorgd aan deelnemers.

Hoe zag het er uit in Moodle?

In Moodle zag je als gebruiker de specifieke onderdelen die uit Mambo kwamen:

De hoofdpagina in Moodle

De hoofdpagina in Moodle

  1. Gebruikers konden de gamification profielpagina bekeken (HTML pagina in Moodle) met daarin een overzicht met alle achievements. Dit waren dan alle levels, missies en zaken die je bereikt had. Dit geeft een goed overzicht van de voortgang.
  2. points

    Je ziet welke opdrachten je kunt maken en hoeveel punten je daarvoor krijgt.

    Bij het (HTML) blok werd je huidige level getoond. Als je met je muis erover heen bewoog kon je doorklikken naar de zaken die je al hebt gehaald of die je nog moest doen. Dit is dan weer de profielpagina van 1. Als je wilt weten hoe je punten kunt halen zie je dit venster verschijnen –>

  3. In de Innovation Leaders zag je wie op dat moment de meeste punten hadden verdiend. Achter de profielfoto, naam en de behaalde punten zie je ook nog een ronde foto van een innovator staan. Bij elk level hoorde een andere wereldberoemde innovator.

Gamification werkt voor de deelnemers! Maar….

Het belangrijkste resultaat voor ons was het merkbare effect bij deelnemers. Sommigen gaven aan dat ze extra gemotiveerd waren door de gamification elementen. Anderen waren zichtbaar bezig met de punten en opdrachten. Het werkte. Wel is het verschil en effect niet wereldschokkend. Je kunt met de gamificationprocessen niemand betrokken krijgen die helemaal niet betrokken is. Wel kun je mensen extra prikkelen. Naast alle activerende werkvormen is dit een extra didactisch gereedschap dat je als docent kunt gebruiken.

Een ander belangrijk voordeel zag ik in het overzicht van het leerproces voor de lerenden. Moodle wordt naar mijn mening al snel een warboel met ontzettend veel leeractiviteiten en  bronnen. Door de Mambo overzichten was het precies duidelijk welke activiteiten al afgerond waren en wat er nog moest gebeuren om weer een stap verder te komen.

Belangrijk voor mij als ontwerper en hoofddocent is de aandacht die je aan gamification moet besteden. Tijdens het ontwerpproces moet je erg goed nadenken over de situatie en motivatie van de deelnemers en de businessdoelen die je met het leertraject wilt bereiken. Dit is een belangrijk voordeel. In het leertraject heb ik vervolgens vaak aandacht besteed aan de gamification processen. Zo liet ik tijdens de 24-uurssessie zien wie er bovenaan stond en wat ze konden doen om dit te veranderen. Hierdoor werd het 1 geheel en werkte het echt als prikkeling.

Ik ben heel blij met het proces en het resultaat. Arnout van Avetica heeft prima alles technisch werkend gemaakt, Maarten zorgde voor de juiste ontwerpbeslissingen en het platform (Moodle+Mambo) werkte voor mij als docent en voor de deelnemers foutloos.

Zou gamification ook voor jou of jouw lerenden kunnen werken? Reacties zijn van harte welkom!

Wil je nog meer weten?

Op maandag 31 augustus hebben we voor Ned-Moove een webinar verzorgd over dit leertraject. Je kunt de opname hier terugkijken:

Tagged with:
apr 25

Het thema Do-it-Yourself Learning / DIY Learning / zelfgeorganiseerd leren wordt volgens Hans de Zwart en mij steeds relevanter. Professionals leren steeds meer tijdens het werken en het ontwikkelen van uitgebreide curricula is steeds minder relevant en levert door traagheid steeds minder waarde voor een organisatie. We moeten het leren voor professionals op een andere manier ontwerpen en organiseren. Hans en ik geloven in de kracht van DIY Learning en de kracht van autonome lerende professionals.

_ls

 

DIY Learning: De Leersafari wordt geboren

Een paar jaar geleden verzorgden Hans en ik de eerste workshop rondom dit thema bij Learning 2012 van Elliott Masie in Orlando. Vorig jaar volgden workshops en expertsessies bij zowel Elliott Masie als het e-Learning Event in Nederland. De website die Hans en ik voor deze workshops hebben ingericht vind je hier: http://doityourselflearning.wordpress.com/

Nu werd het tijd om niet alleen te denken en praten over DIY Learning maar om te doen. Ank Dierckx, Hans de Zwart en ik besloten een leerervaring te ontwerpen voor een kleine groep e-Learning professionals tijdens het Next Learning Event 2014 op 16 april in ’s-Hertogenbosch. Gedurende een dag ging deze groep deelnemers op pad om op een alternatieve en actieve manier te leren tijdens het event. Geen alternatieve inhoud maar een DIY manier van leren. De Leersafari was een naam die paste bij deze ontdekkingstocht en reis.

 

De 5 DIY Learning principes toegepast op het ontwerp

Bij de Leersafari ontwerpen we niet de content maar ontwerpen we het leerproces. De vijf principes van DIY Learning hebben we in ons ontwerp toegepast:

  1. Devolve responsibility
  2. Be open
  3. Design experiences
  4. Provide scaffolding
  5. Stimulate reflection

5principes

Ad 1. [Devolve responsibility]

We hebben nadrukkelijk de verantwoordelijkheid bij de deelnemers gelegd. Zij maakten de keuzes wat en hoe ze dingen precies gingen doen en bij twijfel hebben ze in gesprek met ons besluiten genomen. De deelnemers gingen samen op pad, zonder reisleiders die continue bijsturen.

Ad 2. [Be open]

We hebben zoveel mogelijk leeractiviteiten ingepast waarbij contact met anderen werd gezocht. Resultaten van de opdrachten werden direct op de site Leersafari.nl geplaatst en alle materialen zijn gepubliceerd onder Creative Commons licentie. We hebben Willy de Jong (van Océ) gevraagd om het proces te bekijken en zijn mening hierover te geven.

Ad 3. [Design experiences]

We hebben in ervaringen gedacht. De opdrachten (13 stuks, zie http://www.leersafari.nl/safari-trips/) ondersteunde het leerproces en bevatten geen inhoud maar puur processtappen.  We kunnen dezelfde opdrachten en aanpak kopiëren en gebruiken bij een congres over medische apparatuur of wegenbouw.

Ad 4. [Provide scaffolding]

De naamkaartjes en opdrachten liggen klaar.

De naamkaartjes en opdrachten liggen klaar.

DIY Learning is niet hetzelfde als iedereen het zelf laten uitzoeken. Door de opdrachten wordt er richting gegeven aan  de ervaring en worden deelnemers ondersteund. Daarnaast bieden Hans en ik ondersteuning op het basecamp, we verzamelen en publiceren bijvoorbeeld de materialen die de deelnemers maken. Zij kunnen zich richten op het proces, we pakken de afleidende klussen op.

Ad 5. [Stimulate reflection]

In de opdrachten zat steevast reflectie ingebouwd. Bijna elke opdracht had een tastbaar resultaat aan het einde. Veelal in de vorm van een verslag, foto, video etc. voor op de website.  Aan het einde van de dag werd er onder begeleiding van de dagvoorzitter op het podium gereflecteerd op de Leersafari en na de dag hebben we deelnemers gevraagd om expliciet te reflecteren op de leerervaring en dit te delen in een blogpost. Gedurende de dag werd er spontaan op het basecamp de hele tijd met elkaar, met ons en met bezoekers gereflecteerd op het proces.

Is ontwerpen voor DIY Learning arbeidsintensief?

Dit valt reuze mee. En dit komt vooral omdat je een leerervaring ontwerpt en NIET de content. Het leerproces zet je op. Hoe hebben we het aangepakt?

  1. Onder het genot van een etentje hebben Ank Dierckx, Hans de Zwart en ik de contouren en de naam van de Leersafari bedacht.  Dit was ruim een half jaar voor het event.
  2. Een week voor het event hebben Hans de Zwart en ik nogmaals een etentje georganiseerd waarin we concreet de opdrachten hebben geformuleerd.
  3. In dezelfde week heb ik bij Xynta voor minder dan € 40 een hostingpakket besteld en binnen een paar uur had ik een WordPress blog geïnstalleerd en ingericht.
  4. De deelnemers heb ik aangeschreven en gevraagd een korte introductietekst te schrijven. Een paar uur ben ik bezig geweest om dit te verwerken op de site.
  5. Een dagdeel ben ik toen aan de slag gegaan om de laatste puntjes op de i te zetten. Ik heb opdrachten geplastificeerd, naamkaartjes gemaakt en de site bijgewerkt met alle informatie.

Conclusie

Vooraf waren zowel deelnemers als ikzelf enigszins gespannen. Op het moment dat je als ontwerper vrijheid geeft aan de lerenden om met jou de leerervaring vorm te geven weet je niet wat het proces je gaat brengen. Het is onvoorspelbaar. Met aandacht en passie hadden we het ontwerp gemaakt maar dan gebeurt het.

basecamp2

Het Leersafari basecamp

Al binnen een uur was ik totaal gerustgesteld en was de ervaring voor mij geslaagd. Vol verhalen om te delen kwamen de deelnemers terug naar het basecamp. Ze gaven aan wat ze hadden geleerd, vertelden dat ze hun eigen leerproces centraal durfden te stellen, dat het pittig en heftig was, dat het veel bracht en dat het echt een belevenis was. Voor iedereen was het een hele actieve en intensieve manier om te leren.

Deze manier van leren is niet voor iedereen geschikt. Sommigen hadden moeite tijdens de dag om alles te managen en 1 deelnemer besloot dat het even te heftig was, er kwamen teveel zaken samen. Gelukkig kun je ook of juist extra van een safari genieten als je jezelf de rust gunt om even alles los te laten. Ook dat is een leerpunt. Volgens mij heb je als deelnemer wel wat vaardigheden nodig maar vooral aandacht, durf, vertrouwen in jezelf en energie. De regie hebben en de hoge mate waarin je actief bent is een omschakeling.

Voor mij persoonlijk was het een bewijs dat professionals meer kunnen leren als de verantwoordelijkheid en de actie bij hen ligt. Het ontwerpen, faciliteren en het ondersteunen van het leerproces is een mooie rol. Als ontwerper ben ik meer en meer overtuigd van de nieuwe richting die we met e-Learning moeten inslaan. Weg van de passieve consumptie van zelfstudiemodules naar een actieve vorm van leren waarbij een echte leerbeleving ontstaat. Door het vertrouwen te geven aan de lerenden en de regie los te laten ontstaat een energie en een rendement dat ervan af spat. Dat is gaaf en genieten. Dat is leren waarin je iets beleeft, krachtig leren met een ziel!

Dank aan SBO voor het vertrouwen in dit experiment en in ons en voor de geweldige aankleding van het basecamp! Dank aan de moedige en enthousiaste deelnemers en speciale dank aan mede-ontwerpers Hans en Ank!

Reflecties van deelnemers en andere reisleiders vind je op de site Leersafari.nl.

Tagged with:
okt 21

 

e-Learning is een commodity geworden. Overal en op veel manieren kun je leren via e-Learning. Dit is een oproep om met meer inspirerende, goede e-Learning te komen. e-Learning die je raakt, e-Learning met een ziel.

Memorabele leerervaring?

Iedereen heeft wel een docent waar je met veel plezier aan terugdenkt. Iemand die je heeft geraakt, iemand die je liefde voor een vak heeft bijgebracht, iemand die je persoonlijk verder heeft geholpen. In trainingen en opleidingen vraag ik vaak aan mensen om hun ogen dicht te doen en een leerervaring terug te halen die memorabel was. Daar komen fantastische verhalen uit waarin mensen hun eigen grenzen verkennen, een raak verhaal horen, zelf actief zijn, etc. Al honderden mensen heb ik laten analyseren wat deze leerervaring nu memorabel maakt. Nog nooit heb ik gehoord dat iemand een e-Learning ervaring inbrengt. Waarom niet?

Content is niet hetzelfde als leren

Ruth Colvin Clark zegt in haar prima boek ‘Evidence-based Training Methods’ het volgende:

_blog2

Ze bedoelt hiermee dat simpelweg het beschikbaar stellen van inhoud nog niets zegt over het leren en het leerrendement.

Veel e-Learning is gebaseerd op het idee dat je een professional door content laat klikken. Aan het eind volgt de toets en/of casus. Er komt een prachtig vinkje in het learning management systeem en het leren is afgerond. Volgens mij wordt de visie op leren die hier bij hoort prima gevisualiseerd in deze tekening van Jean-Marc Côté (uit 1899):

learningmachine-Postcard from the World’s Fair in Paris-Circa 1899 A Futuristic Image of Learning At School in the Year 2000 Image Source via Wikimedia Commons

 

Alternatieven?

_blog1Hoe kan het dat e-Learning soms zo weinig verschil maakt? Het lijkt wel of de experts die bij het ontwikkeltraject zijn betrokken alleen opnoemen wat de inhoud is. Terwijl deze inhoudsdeskundigen op andere momenten (bijvoorbeeld in een klassikale les, een workshop of een presentatie) vol vuur de lerenden inspireren! Het lijkt alsof er in het ontwikkelproces veel verloren gaat.

Volgens mij moeten we als onderwijskundig e-Learning ontwerpers niet denken in content maar in leeractiviteiten. Learning Design is dan de kern. Hierbij ontwerp je het leertraject en probeer je op een afwisselende manier de lerende te activeren. We herdefiniëren dan ook de rol van lerende. Die heeft niet enkel de rol van consument van content maar heeft een actieve rol. Hij wordt betrokken bij het leerproces en beleeft de leeractiviteit. In mijn woorden: de lerende krijgt een krachtige leerbeleving.

IDEO (beroemd ontwerpbureau) heeft een mooie ontwerpmethodiek toegepast op het ontwerpen van leren. Hun Design Thinking for Educators Toolkit bevat vele mooie handvatten om anders te ontwerpen. Een paar pdf’s helpen je snel op weg.

Verder doe ik inspiratie en goede ideeën op met boeken zoals:

Hoe geef jij e-Learning een ziel?

Graag hoor ik op welke manieren jij ervoor zorgt dat ook e-Learning de vonk kan overbrengen? Hoe ontwerp jij? Geef een reactie met jouw tip/idee/boek/inspiratie! 

Ter inspiratie een uitspraak van Butler Yeats die ik op de wand bij TinQwise tegenkwam:

_blog3

 

Tagged with:
mrt 08

Tijd om een nieuwe start te maken in mijn professionele leven. Op 1 april 2009 ben ik als deeltijd ZZP’er gestart met Leerbeleving. Ik had al een blog met die naam en wilde graag als onafhankelijk adviseur en trainer verder. Vanaf 2004 was ik in dienst van Stoas Learning en daar heb ik de laatste 3 jaar 3 dagen per week gewerkt en gecombineerd met mijn eigen activiteiten. Nu heb ik mijn baan opgezegd.

Verder als zelfstandige!

Per 1 april a.s. ga ik 100% als zelfstandige werken. Nadat ik kanker kreeg moest ik heel voorzichtig omgaan met mijn beperkte energie. Ik merkte dat ik met de activiteiten die ik voor mezelf deed meer energie kreeg dan met de Stoas werkzaamheden. Dat ligt niet aan Stoas want ik heb daar prima en met veel plezier gewerkt maar ligt wel aan de vrijheid en verantwoordelijkheid en de soort activiteiten die ik zelf uitvoer. Daar kan ik mijn passie helemaal uitleven en dat voelt goed. Graag neem ik verantwoordelijkheid voor de kwaliteit die ik lever. Een onafhankelijke positie voelt als vrijheid. Ik wil bij deze de collega’s bij Stoas nog eens heel erg bedanken voor de fijne jaren en mooie projecten. En voor de onvoorwaardelijke steun die ik kreeg tijdens mijn ziekteperiode. Dat is heel waardevol voor mij. Ik ben door de kansen die ik bij Stoas kreeg erg gegroeid als e-Learning professional.

Huidige projecten

Momenteel ben ik met een aantal hele prikkelende en motiverende projecten bezig. Zo ben ik hoofddocent van de Fontys post hbo-opleiding e-Learning, ben ik hoofddocent van de SBO Opleiding Onderwijskundig e-Learning Ontwerper, adviseer ik Euroforum Uitgeverij op het gebied van digitaal uitgeven, ontwerp een e-Learning concept voor een grote landelijke uitgeverij en begeleid een grote supermarktketen met een herzien e-Learning concept en begeleid ik ze naar de implementatie van een nieuwe leeromgeving.

Daarnaast ben ik actief met presentaties en workshops in de medische hoek zoals zorginstellingen en ziekenhuizen. Een doelgroep waar ik erg graag werk met gemotiveerde professionals die met een kritische en eerlijke blik naar e-Learning kijken. In huis wordt er erg veel mooi materiaal gemaakt.

En daarnaast ontstaat nu de tijd om meer Apple gerelateerde activiteiten uit te gaan voeren.

Maak jij ook een stap?

Vandaar de nieuwe stap. Dus als je nog een goede training of coaching zoekt op het gebied van e-Learning, of als je je concept wilt innoveren zodat je echt krachtige e-Learning krijgt of als je iets meer wilt met zaken zoals digital storytelling of mobiel leren dan hoor ik het graag. Als je een kritische maar innovatieve onderwijskundige sparringpartner zoekt dan ben je bij mij aan het juiste adres.

Tagged with:
mei 27

De Roode Kikker (leukste edugame bedrijf in Nederland) gaf het interviewstokje door en onlangs verscheen de Vives, het ‘het vakblad ten behoeve van [ict] vernieuwingen binnen het onderwijs’. Altijd leuk om te lezen en hoewel dit blad zich richt op het regulier onderwijs is er ook voor andere e-Learning professionals veel relevante informatie te vinden.

Een rubriek die in de Vives staat heet portret en deze keer had ik de eer dat Jeroen van den Meiracker met een interview als basis een levendig portret schreef. Ik ben blij met het resultaat! Speciale credits gaan naar mijn zoon Midas van 3,5. Hij heeft de foto van mij gemaakt. Vives had de keuze tussen een formele foto en deze; de eerste gepubliceerde foto van mijn zoon is hiermee een feit. 😉

Je leest het artikel in de papieren Vives of middels de PDF-versie (1,1 MB).

Tagged with:
mrt 17

Op woensdag 10 maart vond aan het einde van de eerste IPON-dag weer de TeachMeet plaats. Een mooie bijeenkomst waar mensen hun passie delen tijdens de borrel of de 2 of 7 minuten durende presentaties. Deze keer heb ik de gelegenheid gebruikt om iets te delen rondom de makers/uitgevers van e-Learning.

Wie maakt e-Learning?

Volgens mij moeten veel onderwijsontwerpers, instructional designers of hoe je ze ook noemt snel een meer bescheiden plaats innemen. ‘We’ denken dat wij de wijsheid in pacht hebben en hoewel we natuurlijk goede analyses uitvoeren, onze doelgroep goed kennen en mensen uit de doelgroep betrekken tijdens het ontwerp- en ontwikkelproces gaan we vaak ervan uit dat WIJ de content maken. De lerende consumeert dan onze interactieve e-Learning module. Maar hoe interactief we het ook maken (quiz, cases, games), het echte maakwerk is dan al door de instructional designer gedaan. Ik vind dat we de lerende in een actieve rol moeten plaatsen. Door het maken van content leer je dieper. Het effect is langduriger. Als je bijvoorbeeld lerenden zelf quizvragen (en antwoorden) laat maken, leren ze veel meer dan wanneer je ze een perfect gemaakte quiz voorschotelt. Voor mij zijn er 3 zinvolle groepen makers van e-Learning:

  • e-Learning ontwerpers/ontwikkelaars (instructional designers, onderwijskundigen,…);
  • docenten, leerkrachten en trainers;
  • leerlingen, studenten, lerenden.

Alleen maar User Generated Content?

In initiatieven zoals Wikiwijs geloof ik niet. Ten eerste denk ik niet dat iedere goede docent of leerkracht een goede e-Learning ontwerper is. Ten tweede denk ik dat de community te gesloten is (geloof meer in MERLOT-achtige leermiddelenbanken) en ten derde denk ik dat weinig tot geen leerkrachten en docenten de tijd, kennis of zin hebben om steeds maar weer met weinig eenduidig lesmateriaal te gaan arrangeren. Materiaal in een site als Wikiwijs is dan leuk om af en toe erbij te pakken maar zal (in ieder geval in het basisonderwijs) nooit een echte concurrent gaan worden van de leermiddelen van een uitgeverij.

Maar laten we niet deze discussie te zwart/wit voeren. De Groep Educatieve Uitgeverijen wijst in een reactie op Wikiwijs al dat een rol vanuit de uitgeverijen bij initiatieven als Wikiwijs wenselijk is. Mij lijkt inderdaad dat de content van uitgeverijen of e-Learning ontwikkelaars prima gecombineerd kan worden met content die door onderwijsgevenden of lerenden wordt gemaakt.

Zo is het bij Dr. Digi (de digibordmethode van Noordhoff Uitgevers voor het basisonderwijs) niet alleen mogelijk om de content van Noordhoff te gebruiken maar op elke pagina is het mogelijk om als leerkracht zelf content toe te voegen. Volgende stap kan zijn dat je deze materialen met anderen kunt delen en dat ook leerlingen materiaal kunnen toevoegen.

Leren is niet alleen content!

Leren is beleven en we doen lerenden dan ook te kort door ze alleen als consumenten van leermateriaal te beschouwen. Leren is geen helemaal uitgestippelde reis maar meer een pad dat ook enige ruimte moet scheppen. Als onderwijskundig ontwerpers moeten we open staan voor wat de lerende meemaakt. En de betrokkenheid kunnen we snel verhogen door lerenden actief en producerend te laten leren. Ze wordt het leermateriaal dat van henzelf is. Niet alleen van een uitgeverij of zelfs niet alleen van de docent. Je bent als lerende zelf eigenaar van het leren. Laten we leeractiviteiten/leerervaringen ontwerpen, of nog beter: laten we leerbelevingen ontwerpen. Het materiaal kan dan deels door ontwerpers/ontwikkelaars en deels door lerenden worden gemaakt.

Samen produceren = dubbel resultaat

Ik heb de volle overtuiging dat het samen produceren van leermateriaal zorgt voor betere leerervaringen, lagere productiekosten, hoger rendement en een grotere betrokkenheid van lerenden en onderwijsgevers. 1 + 1 is hier wel meer dan 3!

Dus beste ontwikkelaars: kom van jullie troon af. Waardeer de lerenden meer en geef ze de ruimte om mee te ontwikkelen. Jullie zijn geen contentontwikkelaars maar leerervaringontwikkelaars! Dat is de kern van jullie activiteit. Sites als Livemocha hebben dit goed begrepen en waarderen de input en aanvullingen van lerenden (gebruikers maken op deze site o.a. zelf aanvullende oefeningen).

Jullie zijn nu aan zet!

Tagged with:
jun 01

Vanaf vandaag ben ik niet meer in dienst bij Noordhoff Uitgevers. Na bijna een jaar heb ik mijn werk voor deze educatieve uitgeverij beëindigd. De doelgroep (basisonderwijs) vond ik fantastisch maar ik kreeg het niet voor elkaar om de digitale leermaterialen te maken die ik voor ogen had. Met een leuke borrel in een café in Houten, mooie woorden en een mooi cadeau (boekenbonnen) nog in mijn hoofd ga ik nu een nieuwe richting in.

Per 1 juni treed ik weer in dienst van Stoas Learning in Wageningen. Inderdaad, mijn vorige werkgever. Voor 3 dagen per week ga ik met allerlei innovatieve projecten aan de slag. Weer een grote onderwijskundige uitdaging. De functie die ik vervul is die van ‘e-Learning Adventurist’. Tijd om nieuwe en onbekende wegen in te slaan in e-Learning land.

Daarnaast ga ik zelf mooie projecten uitvoeren via Leerbeleving, mijn eigen bedrijf. Inmiddels heb ik de hele maand juni volgepland met mooie opdrachten en afspraken. Het valt me op hoeveel inspirerende, nieuwe contacten ik al heb opgedaan, er zijn nog vele ideeën uit te werken!

page_2

Tagged with:
jun 11

Gelooft u ook niet in saaie e-reading activiteiten? Ik in ieder geval niet. Op 12 en 13 juni verzorg ik sessies op het congres van Euroforum ‘Succesvol en innovatief opleidingsbeleid‘. Naast Jopseph Kessels zijn er vele interessante sprekers.

Ander proces
Op 12 juni verzorg ik een presentatie over het creëren van een krachtige leerbeleving. Deze keer besloot ik de presentatie op een nieuwe manier aan te pakken. Dit betekende heel veel werk maar er was zeer duidelijk een flow. Wow, wat heb ik er energie van gekregen! Ik ben, zoals geopperd werd in Presentationzen, begonnen met een offline fase waarin ik met gele briefjes aan de slag ging. Daarna heb ik lege handouts van PowerPoint ingevuld. Pas daarna heb ik mijn computer erbij gepakt en ben met Freemind een mindmap gaan maken.

Deze keer wilde ik een erg visuele presentatie maken, Flickr en de plug-in PicLens waren dan ook fantastische tools. PicLens zorgde ervoor dat ik aanmerkelijk sneller een passende foto te pakken had. Een overzichtelijke en prettige manier van browsen.

Alleen toen ik de presentatie wilde uploaden naar SlideShare had ik een probleem: de presentatie was 40 MB en te groot. Al Twitterend kreeg ik een tip voor Sribd. Onbeperkte upload. Werkt wel, alleen niet goed met het .PPTX bestand dat ik op mijn Mac had gemaakt. Een .PPS deed het beter.

Tenslotte wilde ik graag nog audio eronder zetten en heb dit uiteindelijk gedaan door de presentatie als afbeeldingen te importeren in Microsoft Photo Story. Werkt prima. Fijn dat de audio achter elkaar maar ook per slide opgenomen kan worden. Nu nog een export anders dan een .wmv en het is een complete oplossing.

Resultaat
Op Blip.tv vindt u onderstaande presentatie. Niet alle zaken zijn goed zichtbaar maar u krijgt een goede indruk van de opzet. Het blijft alleen vreemd om audio in te spreken. Ik heb dan niet de energie die ik heb als ik presenteer.

Voor de presentatie zonder audio gaat u naar Sribd.

Tagged with:
preload preload preload