Vandaag vond het Nationale e-Learning Congres plaats.

Jeroen van Mastrigt, Lector Art & Technology van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, maakt duidelijk waneer de inzet van games in het onderwijs loont. De Efteling heeft het goed begrepen.

Waar de eerste spreker, Dr. Carl Rohde, vooral de coole nieuwe trends aangaf op een breed gebied, ging Van Mastrigt in op games en met name de relatie tussen games en leren. Een goed verhaal waarbij de nadruk lag op de regelset, de spelregels van een game. Dit zijn dus niet de flitsende graphics maar de laag eronder die een spel karakter geven. Deze spelregels bepalen de aantrekkelijkheid en zorgen ervoor dat mensen al dan niet leren van het spel. Veel educatieve spellen maken gebruik van een model dat niet goed is. Van Mastrigt gaf aan dat vooral vakgebieden waarbij een sterke regelset aanwezig is, zich goed lenen voor een educatieve game. Denk hierbij aan natuurkunde, economie en biologie. Bij leerdoelen waarbij geen duidelijke regelset een rol speelt, zal het artificieel overkomen als je een game inzet.

Tenslotte gaf Van Mastrigt nog aan dat je leren met gamen breed moet zien en dat het zo is dat je met het maken van een game meer leert dan het spelen van een game. Een mooi voorbeeld hiervan is zijn eigen Gamemaker en een ander voorbeeld Gamestudio, de website van het Klokhuis. Op deze site kunnen kinderen hun eigen game maken, hun eigen game publiceren en bestaande games uitbreiden. Als we aan games in leersituaties denken dan moeten we verder denken dan de Sims. Een goed voorbeeld van een speelse manier om iets te leren was een schoen, gericht op kinderen met overgewicht. Door meer met de schoen te lopen ontstaat er op de schoen een andere kleur. Dit geeft je ‘level’ aan en stimuleert kinderen om meer te lopen. Holle Bolle Gijs van de Efteling laat hetzelfde zien: op een speelse manier bereik je een leereffect en zorg je ervoor dat kinderen de straat schoonhouden omdat ze het leuk vinden om Holle Bolle Gijs een uitspraak te ontlokken.

Second Life levensvatbaar?
Dr. Frans Feldberg geeft aan dat Second Life goed aansluit op de veranderende wensen en kenmerken van de nieuwe generatie lerenden. Bij de Vrij Universiteit wordt Second Life gebruikt om een learning community te faciliteren. Feldberg geeft aan dat een virtuele wereld als Second Life prima aansluit op de volgende trends:
–    social networking;
–    blogs;
–    wiki’s;
–    foto- en videosharing (co-creation);
–    webbased services (als bijvoorbeeld Google Docs).

Door studenten wordt Second Life o.a. gebruikt om onderzoek uit te voeren en om experimenten vorm te geven. Het gebruik van virtuele werelden is een ontdekkingstocht die bemoeilijkt wordt omdat het deel dat onderwijs maakt, niet behoort tot de doelgroep. Het werkt niet om colleges over te zetten naar een virtuele omgeving, we moeten ontdekken wat de specifieke meerwaarde is. Een video laat zien hoe een project is ingericht waarbij VU-studenten samen met de ABN-Amro en 2 goede doelen (Rode Kruis en Fonds Gehadicaptensport) een omgeving hebben ingericht waarin de participanten allemaal in een projectvorm samenwerken. Feldberg ziet een virtuele wereld als Second Life meer als een projectomgeving dan een onderwijsomgeving.

Verre blik
Nick van Dam, o.a. auteur van een aantal uitstekende boeken over e-Learning, laat in zijn presentatie merken dat we zeer goed talenten moeten koesteren. Vanuit zijn werk als Global Chief Learning Officer van Deloitte geeft hij treffende voorbeelden. Zo neemt tussen nu en 2040 de Nederlandse beroepsbevolking af met 1 miljoen mensen. In de VS en in Europa zijn er 75 miljoen vacatures die we niet krijgen opgevuld. Van Dam geeft aan dat we de inzet van professionals uit landen als India daarom niet moeten zien als een bedreiging, nee, het is een noodzaak! Om onze huidige professionals up-to-date te houden en een nieuwe lichting aan te trekken moeten we afstappen van alleen traditionele manieren van leren. e-Learning is een natuurlijk en goede manier om leren effectiever en krachtiger te maken. Binnen Deloitte wordt een rijk aanbod gedaan aan de professionals. Niet alleen wordt kennis goed toegankelijk gemaakt en wordt er veel aan samenwerkend leren gedaan maar speelt ook certificatie een rol.

Volgens Nick komen mensen alleen als werknemer naar je organisatie als je de mogelijkheden biedt om de eigen skillset aan te vullen en aan te scherpen. Elke relevante vorm van leren, kennisdelen en opleiden moet hiervoor worden ingezet. Als voorbeeld gaf Van Dam de wedstrijd waarbij teams een videofilm konden insturen rondom verschillende thema’s. De beste films wonnen. Het You Tube principe werd hiermee succesvol toegepast in een bedrijfsmatige omgeving.

De verre blik richt Nick niet alleen op zijn eigen organisatie maar als voorzitter van e-learningforkids.org vraagt hij ook de aandacht voor minder bedeelde lerenden. Kijk eens naar het aanbod van meer dan 80 gratis toegankelijke online cursussen voor kinderen van 6-12 jaar. En als er nog actieve ontwikkelaars zijn: ook u kunt zich inzetten om een cursus te ontwikkelen.

Eerste deel van de video-impressie: