okt 13

Tijdens mijn zomervakantie liep ik 2 weken met flinke buikpijn rond. Na diverse bezoeken aan artsen werd ik in het ziekenhuis een nieuwe wereld ingetrokken: er werd kanker geconstateerd. Deze nieuwe wereld waarin kanker een prominente rol vervult is voor mij niet een donkere wereld maar een wereld die nieuwe dingen brengt; zowel positieve als negatieve. e-Learning en werk spelen in deze wereld een marginale rol. Bloggen en Twitteren is niet meer goed mogelijk.

En dan…kanker

Na allerlei onderzoeken bij de spoedeisende hulp bleek dat mijn nier was ‘ontploft’. Ook werd direct duidelijk dat ik een tumor had. Die werd de volgende ochtend operatief verwijderd. Een paar dagen later bleek dat het zaadbalkanker was met uitzaaiingen in de lymfeklieren. Die hadden de nier omklemd. Goed dat dit gebeurd is want anders was de kanker misschien veel later ontdekt. Een week na de ontdekking begon de chemotherapie. Het ging zo snel dat ik niet eens geschrokken ben. Het scheelt wel dat de prognose voor deze vorm van kanker heel goed is. Meer dan 90% van de patiënten geneest. Dat geeft moed en energie.

Geleerd

Inmiddels ben ik niet meer aan het werk. Mijn chemokuren zijn intensief (steeds 6 dagen opname in het ziekenhuis en nog 2 poliklinische sessies) en zorgen ervoor dat er elke dag sprake is van een ongelofelijke vermoeidheid. Natuurlijk zorgt enige beroepsdeformatie er wel voor dat ik alles zijlings bekijk door een onderwijskundige bril. Hoewel ik niet voor deze situatie heb gekozen biedt het ook veel nieuwe inzichten en leer ik veel in deze nieuwe wereld.

Ziekenhuis

Ik lig elke keer in het Groot Ziekengasthuis in ‘s-Hertogenbosch op de afdeling Oncologie. Wat indrukken:

  • Het personeel is fantastisch!
    Zowel de artsen als het verplegend personeel zijn ontzettend professioneel en communiceren ook nog eens goed. Er is veel persoonlijke aandacht en iedereen geeft net het beetje extra waardoor het (ziekenhuis)leven mooier wordt. Voorbeeld: mijn zoon had zijn eerste schooldag op de basisschool tijdens mijn opname. De verpleging had dit gehoord en had na overleg met de artsen geregeld dat ik 1,5 uur werd losgekoppeld van mijn chemo-infuus en mijn zoon kon wegbrengen naar school. Onvergetelijk en tekenend.
  • Papieren wereld
    Elke opname en elke nieuwe arts zorgt voor extra papier. Voor patiënten betekent dit vaak dezelfde informatie geven. Als ik  me met complicaties meld bij de spoedeisende hulp moet ik weer vanaf start gaan uitleggen wat ik mankeer. Terwijl die informatie in hetzelfde ziekenhuis tot in detail voorhanden is. Heel vaak moet ik dezelfde vragen beantwoorden (“bent u allergisch voor bepaalde medicijnen?”) die dan netjes op weer een nieuw formulier worden opgeschreven. Ook de voortgang, wondverzorgingstips, informatie over behandeling, afspraken, etc. wordt allemaal op papier bijgehouden.
  • Kamergenoten
    Mijn idee is dat het verblijf op een kamer met 3 andere patiënten, niet bevorderlijk is voor het herstelproces. Je hebt te maken met medische details die je niet wil horen (gesprekken met een arts vinden op de zaal plaats), er liggen echt vervelende mensen bij, en je maakt kennis met allerlei intieme details waar je niets van wilt horen. Een dag in het ziekenhuis is altijd een hectische dag.

Werk

Vanwege de intensieve behandelingen en de extreme vermoeidheid (en andere bijwerkingen) wordt de wereld klein. Hoewel ik mijn MacBook Pro mét dongel had meegenomen naar het ziekenhuis is het sturen van een e-mail vaak al teveel. Bijhouden van blogpost en twitteren is niet meer bij. Vakliteratuur lezen is moeilijk. De focus komt op hele basale dingen te liggen: gezin, familie en vrienden en intensieve behandeling. Vreemd om te merken dat ik niet meer aan mijn passie ‘leren’ toekom maar het is niet anders. Vervelend om klanten te vertellen dat ik lange tijd uitgeschakeld ben en toen ik een aantal nieuwe aanvragen kreeg was het moeilijk om deze af te wijzen.

Ongelofelijke steun

Wat me het meest heeft verrast is de steun die ik van iedereen kreeg en nog steeds krijg. Vrienden koken voor ons, ouders krijgen onze zoon extra vaak te logeren, klanten en relaties sturen bossen bloemen, Tweeps steken met DM’s zeer veel harten onder de riem, vrienden (inclusief tweeps) en collega’s sturen boeken, iTunes tegoeden, tientallen kaarten en sms’jes, etc.. Dit maakt echt het verschil en geeft ontzettend veel energie. Ontroerend, elke keer weer. Iedereen vanuit de grond van mijn hart bedankt hiervoor!

Wereld veranderd?

Voor mij heeft de kanker mijn leven niet echt veranderd, al kan ik me voorstellen dat dit voor andere mensen wel kan zijn. Je wordt je bewust van de belangrijke en kleine dingen van het leven maar dit was bij mij en bij mijn vrouw al duidelijk het geval. We bekijken het erg positief en ik zie persoonlijk ook totaal niet op tegen de behandelingen. Het hoort erbij en we komen er wel weer uit. En tegelijkertijd zijn we bezig met onze tweede zoon die op komst is (rond kerst) dus dat is genieten!

Mag ik nog 1 ding veranderen?

Wat me is opgevallen dat je als patiënt zeker in het begin ontzettend veel informatie krijgt. Een groot deel van de informatie is mondeling, andere informatie wordt op papier aangeleverd. Sommige dagen komen er wel 3 of 4 specialisten langs met hun eigen verhaal. Dagelijks schrijven verpleegkundigen statusupdates op papier. Het is moeilijk om al deze informatie goed te interpreteren en te onthouden. Het zou mooi zijn als de gesprekken en alle aanvullende informatie digitaal beschikbaar is. Een device als een iPad zou hiervoor prima geschikt zijn. Graag zou ik op ieder moment inzicht hebben in mijn eigen genezingsproces en wil ik de medische informatie kunnen bekijken, inclusief de uitleg.

Hopelijk tot snel!

Tagged with:
jan 07

In edublogland is Wilfred Rubens een grootheid, datzelfde geldt voor Erwin Blom als het gaat om nieuwe (en social) media. Als je dan de beide blogveteranen samen treft dan stel je vlug wat vragen over bloggen en Twitteren. Bekijk het videogesprek om antwoorden te vinden van beide heren op onderstaande vragen:

  1. Wat is het moment dat jullie gaan stoppen met bloggen?
  2. Leggen jullie een link tussen jullie blogs en Twitter (verzamel je reacties bij de een en vermeld je die bij de ander)?
  3. Hoeveel % van je blogbezoek komt via een link op Twitter?
  4. Heeft het nu nog nut om te gaan starten met bloggen?
  5. Blog je persoonlijk of vanuit het werk?
  6. Bij welke berichten krijg je veel reacties?
  7. Welke blogger of Twitteraar moet iedereen volgen (tip)?

Voor de iPhone/iPod Touch gebruikers hier de YouTube video. En de directe link op Vimeo. Ook hieronder te zien:


Tagged with:
sep 11

Het valt even niet mee om te bloggen. “Under construction” is wel het slechtste wat je op een site kunt zetten. Toch is het even niet anders. Goude tip: verander nooit van internetabonnement, zelfs niet bij dezelfde provider. Al ruim een maand zit ik nu zonder internet, dit betekent dat bloggen lastig is.

An offer you can’t refuse

Het leek ook wel erg mooi. In juni belde me een erg enthousiast meisje op van Online. Ik betaalde met mijn oude abonnement teveel (dat deed ik al zo’n 5 jaar) en ik kon tientjes goedkoper uitzijn terwijl ik met een hogere snelheid kon internetten en als klap op de vuurpijl was de modem ook nog gratis. Ik zei nog tegen haar: “zo’n aanbod kan ik niet weigeren.” Lachend zei het leuk klinkende meisje dat dat inderdaad zo was.

Enter the reality

Net voor mijn vakantie kwam er een brief en een modem dat ik een paar weken later zou kunnen gaan gebruiken. De dag dat ik thuis kwam direct de modem geïnstalleerd want mijn oude modem/lijn was gedeactiveerd. Helaas bleek Online niet te weten dat ik een ISDN lijn heb. Nieuwe modem was een week later in huis. Helaas kreeg ik ook hier een foutmelding. Die zelfde melding is inmiddels 3 of 4 keer opnieuw doorgestuurd naar de technische dienst. Dat is ruim 3 weken geleden. Geen byte komt via de Online verbinding mijn huis binnen.

Internetten via de iPhone is geweldig maar het lezen van RSS-feeds en schrijven op m’n blog vind ik lastig.

Klanten?

Wat me verbaast is totaal ontbreken van enige service, interesse of hulp van Online. Door een initiatief van de leverancier (want de oude abonnementen werden uitgefaseerd) kan ik al ruim een maand niet internetten. Als e-Learning adviseur is het moeilijk om nu mijn activiteiten uit te voeren.

Maar het meest irritant vind ik de onbegrijpelijk slechte service en non-communicatie: elke keer moet ik naar de ‘support’desk bellen. Voor 15 cent per minuut steeds maar weer opnieuw uitleggen wat het probleem is. Het gebruikte administratiesysteem is zo slecht dat ze elke keer vragen “U bent een nieuwe klant he?”. Ook heb ik al 5 keer mijn telefoonnummer doorgegeven. Dit laatste omdat medewerkers me beloofden om terug te bellen. Na 5 loze beloftes weet ik dat dit structureel niet gebeurt. Of dat mijn telefoonnummer automatisch wordt vernietigd in het systeem van Online. Op een klacht per webformulier ontvang ik een standaard antwoord dat mijn vraag is doorgegeven aan de technische dienst en dat het binnen 3 weken moet worden opgelost. Ik verwacht dat ze minimaal weten wat voor lijn, modem en abonnement ik had en heb. Ik betaal al jaren vele tientjes aan ze.

1 keer werd ik gebeld door een aardige mijnheer die aangaf dat ik geen IP-nummer had maar dit weer kreeg, dat ik mijn oude modem weer kon aansluiten en dat het maximaal een dag zou duren voordat ik weer kon internetten. Ook dit bleek niet waar te zijn. En dan heb ik overigens dadelijk ook nog een bedraad modem zodat ik zelf nog een router kan kopen om draadloos te kunnen internetten, hetgeen ik al jaren doe. Ook dit wisten ze niet (“ooh, u heeft nu een draadloos modem? Die kunnen we helaas niet meer leveren en die zult u zelf moeten kopen”).

Catch 22

Deze maffia-praktijken duren maar voort. Probleem is dat je niet eens over kunt stappen naar een andere provider. Het blijkt dat er een automatische wachttijd van 3 weken is ingesteld als je wilt overstappen. Ik kreeg alleen een brief dat ik mijn abonnementskosten niet hoefden te betalen gedurende de tijd dat ik geen verbinding heb. Oooooooh, dus dat is klantgerichtheid? Ik verwacht anno 2009 toch wel een andere service. Ik word niet serieus genomen.

Je zit dus vast en komt niet eens verder. Wat een onmachtig en afhankelijk gevoel levert dit op!

Tagged with:
dec 11

….en ja, na een week hebben een paar mensen gereageerd op mijn vraag hoe je mindmappen kunt inzetten binnen leersituaties.

Er zijn zoals afgesproken 3 abonnementen te vergeven van MindMeister en we hebben dus drie winnaars:

  • Job (zie zijn blog Moocha)
  • Sander Schenk
  • Dirk Paul Flach (zie zijn blog)

Heel veel plezier met jullie abonnement!

Tagged with:
sep 29

Sinds Erwin Blom (voormalig hoofd van de afdeling Digitaal van de VPRO, van weblog Checklist en het bedrijf The Crowds) een tijd geleden bij Stoas een inspirerende presentatie over nieuwe media had gehouden is een aantal van mijn ex-collega’s aan het Twitteren geslagen. Twitter is een ‘microblogging tool’ waarmee je in 140 karakters vertelt wat je aan het doen bent. Je krijgt updates van mensen die je volgt (staan in een lijstje vergelijkbaar met vriendenlijst in MSN) en mensen krijgen jouw berichten. Als je geen idee hebt waar ik het over heb raad ik je aan om de duidelijke visuele uitleg van Common Craft te bekijken. Onder het interview met Erwin zie je de video.

Erwin Blom is de onbetwiste Twitterkoning met 1.949 mensen die hem volgen. Zelf volgt hij ook 1.715 mensen en heeft hij 33.332 berichten getypt.

Tijd om hem 5 vragen te stellen in het kader van een artikel over technologie en leren dat ik aan het schrijven ben.

Als jullie Erwin nog wil laten weten hoe je met technologie het leren leuker kan maken dan moet je even zijn vragenlijst invullen!

1. Hoe ziet jouw Twittergebruik er uit? Wanneer, hoe en hoe vaak Twitter je?

Twitteren is voor mij een vast onderdeel van mijn dag. Ik vertel veel en vaak in korte teksten wat ik meemaak, wat me opvalt, wat ik leuk vind, wat me kwaad maakt. En natuurlijk is het voor mij belangrijk om dankzij Twitter contact te houden met mensen die ik aardig of boeiend
vind.

2. Wat heeft Twitter met leren te maken? Leer jij er iets van en zo ja wat en op welke manier?

Voor mij is Twitter communicatie, kennis en creativiteit. Ik leer veel van anderen doordat ze kennis en ideeën met me delen. Daarbij is het door de optelsom van mensen een grote verzameling van deskundigheid. Welke vraag ik ook stel: ik krijg waardevol antwoord.

3. Op welke manier heeft deze technologie je beïnvloed als professional?

Het heeft me enorm geïnspireerd. Het is mooi om dankzij Twitter altijd en overal creatieve en enthousiaste mensen bij de hand te hebben. Want ik Twitter zowel per computer als per mobiel.

4. Past Twitteren bij een bepaald soort mensen of een bepaalde houding?

Er zijn mensen die Twitter te open en openbaar vinden. Voor die mensen is er goed nieuws: er bestaan ook systemen waarmee je de kracht van Twitter kunt gebruiken in een gesloten omgeving; zodat alleen de mensen van wie jij het wilt lezen wat je schrijft.

5. Hoe zou Twitter kunnen worden ingezet bij het leren (in organisaties en onderwijs)?

Als Twitter voor mij waardevol is als manier van kennisdeling en creativiteit kan het dat ook in het onderwijs zijn. Waarom geen Twitterkanaal per klas of vak of project? Een manier om altijd en overal contact te kunnen hebben over de onderwerpen die je bezighouden! Een plek om vragen te stellen, antwoorden te krijgen, invallen te droppen, ideeën op te doen.

Maar zoals gezegd: het gaat mij niet om Twitter, het gaat om de essentie van Twitter: die kan ook door andere techniek geleverd worden.

Erwin, bedankt voor de medewerking! Denk jij dat Twitter relevant kan zijn voor leren? Heb je zelf goede of slechte ervaringen? Geef een reactie!

Uitleg Twitter door Common Craft:

Tagged with:
sep 27

Ben je benieuwd hoe je favoriete blogger of mede-blogger nu in het echt is en heb je zin in gepassioneerde discussies over leren? Op 10 november 2008 wordt het Nederlands-Vlaamse Edublog etentje georganiseerd en iedereen is van harte welkom. Jeroen zegt hierover:

Op 11 en 12 november 2008 vinden de SURF Onderwijsdagen plaats. Bijna traditiegetrouw vindt aan de vooravond, maandagavond 10 november 2008, hèt Nederlands-Vlaamse Edublog diner plaats. Bloggers en niet-bloggers gaan in Utrecht een hapje eten (kosten voor eigen rekening). De bindende factor is een gemeenschappelijke interesse in onderwijs/leren, weblogs in het bijzonder en Social Software in het algemeen.

Wil je ook aan de vooravond van de Surf Onderwijsdagen 2008 (dus op maandag 10 november aanstaande) in Utrecht rond 19:30 uur een hapje te gaan eten met collega Edubloggers, meld je dan aan. Je hoeft zelf geen weblog bij te houden om deel te nemen.

De lijst met edubloggers die zich al hebben aangesloten vind je op de wiki van Fontys (dank je Jeroen). Hier kun je je ook inschrijven of je kunt gebruik maken van dit invulformulier, dat is nog gemakkelijker.

Smakelijk leren!

Tagged with:
preload preload preload