Tijdens mijn zomervakantie liep ik 2 weken met flinke buikpijn rond. Na diverse bezoeken aan artsen werd ik in het ziekenhuis een nieuwe wereld ingetrokken: er werd kanker geconstateerd. Deze nieuwe wereld waarin kanker een prominente rol vervult is voor mij niet een donkere wereld maar een wereld die nieuwe dingen brengt; zowel positieve als negatieve. e-Learning en werk spelen in deze wereld een marginale rol. Bloggen en Twitteren is niet meer goed mogelijk.
En dan…kanker
Na allerlei onderzoeken bij de spoedeisende hulp bleek dat mijn nier was ‘ontploft’. Ook werd direct duidelijk dat ik een tumor had. Die werd de volgende ochtend operatief verwijderd. Een paar dagen later bleek dat het zaadbalkanker was met uitzaaiingen in de lymfeklieren. Die hadden de nier omklemd. Goed dat dit gebeurd is want anders was de kanker misschien veel later ontdekt. Een week na de ontdekking begon de chemotherapie. Het ging zo snel dat ik niet eens geschrokken ben. Het scheelt wel dat de prognose voor deze vorm van kanker heel goed is. Meer dan 90% van de patiënten geneest. Dat geeft moed en energie.
Geleerd
Inmiddels ben ik niet meer aan het werk. Mijn chemokuren zijn intensief (steeds 6 dagen opname in het ziekenhuis en nog 2 poliklinische sessies) en zorgen ervoor dat er elke dag sprake is van een ongelofelijke vermoeidheid. Natuurlijk zorgt enige beroepsdeformatie er wel voor dat ik alles zijlings bekijk door een onderwijskundige bril. Hoewel ik niet voor deze situatie heb gekozen biedt het ook veel nieuwe inzichten en leer ik veel in deze nieuwe wereld.
Ziekenhuis
Ik lig elke keer in het Groot Ziekengasthuis in ‘s-Hertogenbosch op de afdeling Oncologie. Wat indrukken:
- Het personeel is fantastisch!
Zowel de artsen als het verplegend personeel zijn ontzettend professioneel en communiceren ook nog eens goed. Er is veel persoonlijke aandacht en iedereen geeft net het beetje extra waardoor het (ziekenhuis)leven mooier wordt. Voorbeeld: mijn zoon had zijn eerste schooldag op de basisschool tijdens mijn opname. De verpleging had dit gehoord en had na overleg met de artsen geregeld dat ik 1,5 uur werd losgekoppeld van mijn chemo-infuus en mijn zoon kon wegbrengen naar school. Onvergetelijk en tekenend. - Papieren wereld
Elke opname en elke nieuwe arts zorgt voor extra papier. Voor patiënten betekent dit vaak dezelfde informatie geven. Als ik me met complicaties meld bij de spoedeisende hulp moet ik weer vanaf start gaan uitleggen wat ik mankeer. Terwijl die informatie in hetzelfde ziekenhuis tot in detail voorhanden is. Heel vaak moet ik dezelfde vragen beantwoorden (“bent u allergisch voor bepaalde medicijnen?”) die dan netjes op weer een nieuw formulier worden opgeschreven. Ook de voortgang, wondverzorgingstips, informatie over behandeling, afspraken, etc. wordt allemaal op papier bijgehouden. - Kamergenoten
Mijn idee is dat het verblijf op een kamer met 3 andere patiënten, niet bevorderlijk is voor het herstelproces. Je hebt te maken met medische details die je niet wil horen (gesprekken met een arts vinden op de zaal plaats), er liggen echt vervelende mensen bij, en je maakt kennis met allerlei intieme details waar je niets van wilt horen. Een dag in het ziekenhuis is altijd een hectische dag.
Werk
Vanwege de intensieve behandelingen en de extreme vermoeidheid (en andere bijwerkingen) wordt de wereld klein. Hoewel ik mijn MacBook Pro mét dongel had meegenomen naar het ziekenhuis is het sturen van een e-mail vaak al teveel. Bijhouden van blogpost en twitteren is niet meer bij. Vakliteratuur lezen is moeilijk. De focus komt op hele basale dingen te liggen: gezin, familie en vrienden en intensieve behandeling. Vreemd om te merken dat ik niet meer aan mijn passie ‘leren’ toekom maar het is niet anders. Vervelend om klanten te vertellen dat ik lange tijd uitgeschakeld ben en toen ik een aantal nieuwe aanvragen kreeg was het moeilijk om deze af te wijzen.
Ongelofelijke steun
Wat me het meest heeft verrast is de steun die ik van iedereen kreeg en nog steeds krijg. Vrienden koken voor ons, ouders krijgen onze zoon extra vaak te logeren, klanten en relaties sturen bossen bloemen, Tweeps steken met DM’s zeer veel harten onder de riem, vrienden (inclusief tweeps) en collega’s sturen boeken, iTunes tegoeden, tientallen kaarten en sms’jes, etc.. Dit maakt echt het verschil en geeft ontzettend veel energie. Ontroerend, elke keer weer. Iedereen vanuit de grond van mijn hart bedankt hiervoor!
Wereld veranderd?
Voor mij heeft de kanker mijn leven niet echt veranderd, al kan ik me voorstellen dat dit voor andere mensen wel kan zijn. Je wordt je bewust van de belangrijke en kleine dingen van het leven maar dit was bij mij en bij mijn vrouw al duidelijk het geval. We bekijken het erg positief en ik zie persoonlijk ook totaal niet op tegen de behandelingen. Het hoort erbij en we komen er wel weer uit. En tegelijkertijd zijn we bezig met onze tweede zoon die op komst is (rond kerst) dus dat is genieten!
Mag ik nog 1 ding veranderen?
Wat me is opgevallen dat je als patiënt zeker in het begin ontzettend veel informatie krijgt. Een groot deel van de informatie is mondeling, andere informatie wordt op papier aangeleverd. Sommige dagen komen er wel 3 of 4 specialisten langs met hun eigen verhaal. Dagelijks schrijven verpleegkundigen statusupdates op papier. Het is moeilijk om al deze informatie goed te interpreteren en te onthouden. Het zou mooi zijn als de gesprekken en alle aanvullende informatie digitaal beschikbaar is. Een device als een iPad zou hiervoor prima geschikt zijn. Graag zou ik op ieder moment inzicht hebben in mijn eigen genezingsproces en wil ik de medische informatie kunnen bekijken, inclusief de uitleg.
Hopelijk tot snel!
Allemensen Marcel, wat een verhaal!
Moedig van je dat je de moeite hebt genomen het zo gedetailleerd met ons te delen, maar ik ben heel blij dat je het gedaan hebt. Nu snap ik wat er speelt en kan het plaatsen.
Ik wens jou en je omgeving heel veel sterkte en ook succes. Ik weet uit naaste omgeving waar bijna hetzelfde gebeurd is dat je er heel goed uit kunt komen en heb er alle vertrouwen in dat dat bij jou ook het geval zal zijn!
Voel je verder niet verplicht tot wat dan ook, maar gebruik al je energie voor je herstel.
En inderdaad, de foto zegt genoeg. Sinds ik een iPad heb denk ik ook dat hij juist in de zorg heel erg van pas zou kunnen komen voor zowel patient alswel artsen en verpleegkundigen.
Nu niet stiekum een app gaan liggen bedenken hè…
Hoi Willem,
Dank voor je uitgebreide reactie! Ik kan je niet verzekeren dat het idee voor die app niet op komt borrelen. Zou echt een toegevoegde waarde hebben als zoiets als integrale service naar patiënten gerealiseerd kan worden. En ik heb het idee dat de meeste ontwerpen uitgaan van het ondersteunen van het medische personeel. Dat is natuurlijk een belangrijk deel van het geheel maar informatie voor de patiënt is ook een relevante service.
Hartelijke groeten, Marcel
Tjeetje, Marcel. Wat een lastige tijd en hoe mooi weet je jouw ervaringen te beschrijven! Ik heb bewondering voor de manier waarop je afstand neemt en voor jezelf kiest. Maar toch dit alles zo verwoorden, ondanks de omstandigheden, daar moet je veel moed voor hebben.
Ik kan je alleen veel sterkte wensen. En hoop dat je kunt blijven genieten op de manier die je beschrijft van de mooie dingen die dit je brengt.
Een groet vanuit het verre #Anaheim naar (het anders voor mij zo dichtbije GZG in) ‘s-Hertogenbosch.
Ellen
Hoi Ellen,
Dank voor de groeten uit Anaheim! Sterkte zal wel lukken, ik pak het aan als elk ander project en sta er erg rustig in. We knokken voor een goed eindresultaat en een zo smooth mogelijk proces.
Hartelijke groet, Marcel
[…] Dit blogartikel was vermeld op Twitter door erwin blom, michaël rosseel. michaël rosseel heeft gezegd: RT @erwblo: Wenst @marceldeleeuwe heel veel sterkte! http://bit.ly/9X3icx […]
Goed stukkie tekst marcellus. Komt binnen. Veel respect voor je positieve instelling. Tot snel. Big hug.
Toines
Ha Toines,
Voor mij is dit de enige natuurlijke aanpak. Je kunt het zo spannend maken als je zelf wilt maar dat is het voor mij niet.
Tot snel!
Marcel
Heftig, Marcel. Maar ook fijn om weer wat van en over je te lezen. Je indrukken herken ik uit andere verhalen. Ik kan nu ook beter plaatsen waarom je een blog/tweets-stilte hebt ingelast. Ik had namelijk verwacht dat jij je waarnemingen frequenter zou delen. Vooral omdat meer mensen met kanker sociale media gebruiken voor de dialoog met anderen over hun ziekteproces. Praktische bezwaren kunnen echter erg zwaar wegen. Nogmaals: sterkte, en tot gauw.
Ha Wilfred,
Heb wel stevig gedacht over het delen via Twitter maar heb besloten dat ik (los van praktische beperkingen) een edublogger en edutweep wil zijn en geen mediblogger/meditweep. Deze blogpost heb ik geschreven omdat het raar is om opeens zolang niets te posten.
Bedankt voor je reactie en tot gauw!
Marcel
Stil was en ben ik ervan. Wat moedig om je verhaal zo op te schrijven maar ook de echte Marcel benadering. Dit is een weer een nieuwe beleving…maar zie je liever andere leerbelevingen delen.
Sterkte voor jou en je naasten…
Man wat had ik een moeite met Twitter vanavond….flauwekul afgewisseld met zoveel mooie tweets jouw kant op.
Kus op je bol en hou je haaks!
Hoi Karin,
Flauwekul is ook zeker belangrijk en hoewel ik inderdaad ook liever andere belevingen deel is het wel OK zo. Dit is wat ik nu meemaak en daar heb ik ook geen keus in.
Dank voor je sterktewensen! Komt goed en ga vooral door met Twitter. Ik geniet nog dagelijks van allerlei DM’s en ook al kan ik niet altijd reageren, is dit wel erg fijn! Dus ook voor mij heeft Twitter veel toe te voegen nu, al kan ik weinig brengen (maak ook niet veel mee met zoveel slaaptijd 😉
Hartelijke groeten, Marcel
Prachtige foto van die iPad; de verpleegsters zijn er niet stiekem mee aan de haal? Dank voor het delen, held!
Ha Erik,
De iPad is eerlijk gezegd in die paar maanden 3 keer uit de kast gehaald dus ze hebben weinig kans gehad om hem mee te nemen 😉 En aangezien in dit ziekenhuis wifi ontbreekt heb je niet erg veel aan het apparaat. Wie weet maak ik het nog wel mee want ik blijf nog 10 jaar onder controle en volgend jaar gaan ze in een nieuw gebouw verder. Dus wie weet wat we daar aantreffen?!
Hartelijke groeten, Marcel
‘Alleen’ maar heel veel sterkte en moed toegewenst!
Hoi Marcel,
kreeg net je mail binnen waarin je schreef dat je een blogpost had geschreven. Gelijk maar gelezen. Nu snap ik wat er aan de hand is. Schrik er wel van.
Mijn reactie schrijf ik hier omdat een reactie aan een weblog gebruiker zoals jij hier hoort en niet in de mail.
Ik wil je als eerste veel sterkte wensen en daarbij ook de rest van je gezin. Maar ook wil ik je feliciteren met de komst van een 2de. Geniet er van! Ik heb 2 jongens, dus dat wordt een echte mannen bende bij jullie. Leuk!
Ook wil ik je bedanken dat je tijd nam, ondanks je ziekte en andere focus, voor het beantwoorden van mijn mail.
Marcel tot zien, hopelijk op de volgende MoodleMoot of een ander event.
Dag Marcel! Ook ik ben er stil van en wens je alle sterkte en geluk toe in deze moeilijke tijd. Ik vind het erg sterk dat je je verhaal hier zo doet en hoe je er naar kijkt. Houd je haaks en beterschap!
Misschien een leuke toevoeging op je iPad verhaal. Het bedrijfje Lable (www.lable.org) in Leeuwarden (stel oud-klasgenoten van me) zijn erg fanatiek bezig met oa ict in de zorg, waaronder ook de iPad. Je verhaal over veel informatie op papier zie ik in hun causes terug.
Maar voor nu; alle sterke, beterschap en geluk!
Groeten,
Jeroen Gerth
Hallo Marcel,
Met jouw passie voor je gezin, anderen in je directe omgeving en je herstel zit het net zo goed (zo niet nog beter) als met je passie voor leren. Dat laatste kan later altijd nog, besteed je tijd en energie nu vooral aan jezelf en je naasten.
Tot spoedig ziens,
Chris Dorna
Hallo Marcel,
Van sommige berichten wordt je wel stil. Je weet dan ook niet goed wat je moet of wilt zeggen. Alle sterkte voor jou en je gezin.
Carlo
Heel veel sterkte, Marcel! En veel geluk met je gezin en met je zoon in aantocht!
Beste Marcel,
Ik nam vandaag kennis van je indrukwekkende, moedige en ook positieve verhaal. Het is ongelooflijk hoe je wereld ineens op z’n kop staat. Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte in deze heftige periode. Beterschap!
Altijd heftig om te horen/lezen dat dit iemand ‘overkomt’. Interessant hoe je er op reageert en er mee om gaat. Lees wat je ervaart/voelt graag. Heel veel sterkte, ook voor iedereen om je heen, & beterschap!
Tjee, wat is dat schrikken, zeg. Ik zit hier op de bank met een laptop op schoot en lees je verhaal. Ik val daar stil van.
Ik wens je sterkte en alle goeds toe.
Jeminee! Ik vond het al zo lang stil op Twitter vanuit jouw kant..
Erg bijzonder hoe positief je (en jullie) dit benaderen. Vast een goed teken en ik hoop dat je er weer snel bovenop bent en met kerst met een heerlijk nieuw klein wereldwondertje op schoot zit.
Ik moest erg lachen om hoe je -terwijl je heel hard roept echt helemaal nergens energie voor te hebben- toch weer een leer/adviesmomentje weet te creeren door je gedachten over de toepassing van ict in je ziekenhuissituatie.
HEEL veel beterschap en kracht!
Groet, Myriam
Hoi Marcel,
Het was al verdacht stil rondom je weblog. Ik voel erg met je mee en sluit mij aan bij de andere reacties.Daarom gooi ik er maar een mop in om je op te vrolijken (zover dat nodig is). En niet zomaar een mop, maar een mop die mijn zoontje van 8jr heeft verteld, die ‘m van zijn nieuwe meester heeft gehoord (om toch maar in het onderwijs te blijven):
3 bouwvakkers (1 Amerikaan, 1 Duitser, 1 Belg) bouwen aan een wolkenkrabber. Tijdens de lunch maakt de Amerikaan zijn broodtrommeltje open met daarin een hamburger en zegt: als ik morgen weer een hamburger meekrijg spring ik naar beneden. De Duitser doet zijn trommeltje open en zegt: als ik morgen weer een broodje braadworst meekrijg spring ik naar beneden. De belg maakt zijn trommeltje open en zegt: als ik morgen weer een broodje pindakaas meekrijg spring ik naar beneden. En ja hoor de volgende dag gebeurt het, weer hetzelfde. Dus eerst pleegt de Amerikaan zelfmoord, toen de Duitser en daarna de Belg. De vrouwen van de bouwvakkers natuurlijk erg verdrietig. De Amerikaanse vrouw zegt: dat had hij toch gewoon kunnen zeggen, dan had ik wat anders meegegeven. Een ook de Duitse vrouw zegt dat. De Belgische vrouw zegt: ik begrijp er niets van, hij smeerde altijd zelf zijn brood.
Marcel, heel veel sterkte en blijf lekker positief
Ja, hier ben ik ook stil van.
Dapper dat je het zo open deelt met ons.
Het allerbeste…..en heel veel beterschap.
Groet,Gabien Borm
Ha Marcel,
Vanochtend wilde ik je een bedankmail schrijven. Door jou heb ik het boek De Plakfactor leren kennen en ik heb al zo veel mooie dingen door dat boek kunnen doen! Dus dank voor de tip. Ik dacht vanochtend ook aan je website voordat ik mijn mail stuurde en las toen je verhaal…
Ben er eigenlijk stil van en vind het bijzonder dat je het zo met je lezers deelt: echt op jouw manier.
Heel veel sterkte en beterschap gewenst Marcel! Veel geluk en kracht ook voor je gezin en naasten.
André
Hé Marcel!
Goed dat je je zoon naar school bracht! Mooi hoe je kijkt, be-leeft:
Omarmen van tegenspoed, uiteindelijk maakt het je rijk-er
The opportunity of adversity, zegt Aimee Mullens in haar TedTalk. My Talk. Helemaal eens. Maar soms………….mag je ook ‘klein’ voelen. Ga je/jullie heel goed! Omarm! Dikke knuffel, Noek
Hoi Marcel, zoals velen in de reply werd ik ook stil toen ik je verhaal las. Een mooi verhaal hoe je de zaken die je nu meemaakt in hun perspectieven plaats. Ik wil je heel veel sterkte en geluk toewensen. Ook voor je lieve vrouw en je lieve zoon!!
Dude! Wat nu dan?! Jemig wat een ervaring(en). Ik wens je alle kracht, energie en positiviteit. Hoewel dat laatste volgens mij niet nodig is, want die is in jouw geval altijd al oneindig geweest.
Liefs,
Rinske
Hi Marcel,
Wat bijzonder dat je je persoonlijke verhaal met ons wilt delen en dan nog wel op zo’n positieve wijze. Wens je veel kracht en positieve verwondering, de komende tijd!
lieve groetjes,
Suzanne
Beste Marcel,
Via het door jou bij ons ingevoerde Yammer het slechte nieuws gehoord. Respect voor de manier waarop je met tegenslag om weet te gaan.
Ik wens jou en je gezin veel energie toe de komende tijd, en aardige kamergenoten.
Hoi Marcel,
Dit is schrikken! Ik wil jou en je familie graag heel veel sterkte toewensen in deze zware tijd. Tegelijkertijd gefeliciteerd met de komst van jullie tweede zoon.
Heel veel sterkte samen!
Groetjes,
Christa
Hi strijder,
Aparte manier om je verhaal nog eens te lezen. Je zou Marcel niet zijn als je niet overal leermarkt zou zien, tot in het ziekenhuis aan toe! Deze week nog met Andre over je gehad en onze gedachten zijn bij jullie. Geef maar een seintje als je je in staat voelt tot bezoek, dan is Den Bosch maar een stukkie. Groet en moed!
Ha Marcel,
Wens je veel sterkte in deze moeilijke tijd. Vergeet ook niet te genieten van je vrouw, kind en kind in wording.
Ik heb respect voor de wijze waarop je iedereen die je blog leest informeert.
Veel sterkte
Hoi Marcel,
Ik had al enige tijd geleden in de gaten dat er iets aan de hand was maar had geen idee… Toen ik dit verhaal van de week las ben ik daar stil van geworden en ik werd geraakt in de reacties.
Terwijl jij dit publiceerde was ik op vakantie in Mexico, sinds lang weer eens ‘echt’ op vakantie. Ieder heeft zijn persoonlijk verhaal. En net heb ik ‘weer’ 🙂 gereageerd op ‘Online seminar tools vergeleken’.
Ik wens je van harte beterschap en dat de energie mag groeien en stromen !
Joost
Hoi Marcel,
Ik lees nu pas je verhaal. Schrikken zeg! De laatste maand heb ik in een cocon geleefd ivm geboorte van een zoon. Hierdoor heb ik jouw weblog niet kunnen volgen wat in normaliter regelmatig doe!
Ik wens je veel sterkte en beterschap en hoop dat je snel weer de oude bent! Sinds kort werk ik in het Deventer Ziekenhuis. Jouw verhaal is herkenbaar en de foto met de iPad leuk! Wij hangen hem op onze afdeling op!
Groeten,
Mark
Ha Mark,
Gefeliciteerd met je zoon! Dat is het echte belangrijke nieuws. Ik hoop dat je van het leven in het cocon hebt genoten!
Succes met je werk in het Deventer Ziekenhuis, goed om te horen dat je op zo’n gave plek nu werkt.
Hartelijke groeten, Marcel
Hoi,
ik zag net je oude vertrouwde humor weer in een tweet met uitleg over hoe een kindje geboren wordt aan je zoon. Goed te zien dat je weer ‘back’ bent. Ik hoop dat je je ook echt een stuk beter voelt en dat je volop kunt genieten van het aanstaande wondertje.
groet, Myriam
Hoi Myriam,
Dank voor je mooie reactie! En hoewel ik nog lang niet de oude ben, zal ik zeker gaan genieten van wat er komen gaat!
Hartelijke groeten, Marcel
Hoi Marcel,
Jeetje! Erg druk gehad de afgelopen periode dus was niet toegekomen aan het volgen van een flink aantal websites. Nu vandaag dus eens er voor gaan zitten en dan lees ik dit.
Ontzettend mooi om te lezen hoe jij hiermee omgaat maar natuurlijk wel een afschuwelijk bericht. Ik wens jou en je familie ontzettend veel sterkte en gezondheid! Gezien de datum (oktober) hoop ik dat het inmiddels alweer een stuk beter gaat, al blijft het proces natuurlijk lang. (Dat is dan weer net als onderwijs…)
Hartelijke groet,
Jaap
Hallo Marcel,
Jij en Laurence gefeliciteerd met jullie tweede zoon. Ik zag gisteren ergens een foto van jou met jullie tweede wondertje en jij ziet er met “minder haar” ook nog steeds goed uit.
Heel veel sterkte in het genezingsproces en ik hoop dat je er net zo levenslustig uitkomt als in de tijd dat ik je nog weleens sprak.
Hoi Jeroen,
Mooi om hier een bericht van jou te lezen, dank je voor de felicitaties! Ik doen erg mijn best om er minimaal net zo levenslustig uit te komen, gaat ook wel lukken.
Hartelijke groeten, Marcel
He Marcel,
Vanmorgen las ik je blogpost…”verdomme” (excuus)dat was het eerste woord dat boven kwam. Waarom nu toch? Is een stomme vraag want natuurlijk komt dit soort nieuws nooit goed uit.
Frustrerend zal het zijn dat je lichaam nu even je regisseur is van je leven…Vaak levert het stilstaan en gevecht toch goede dingen op…Laten we ons daar aan vasthouden.
Veel kracht en liefde toegewenst.
Marielle
Hoi Jel,
Qua planning is het overigens nog niet zo verkeerd, ik begin weer een beetje op te krabbelen nu onze nieuwe baby er is. Moet er niet aan denken dat ik nu nog steeds aan de chemo zat en/of in het ziekenhuis lag. Maar aan de andere kant loop ik elke dag weer tegen grenzen aan die nog niet te doorbreken zijn.
Dank voor je mooie wens!
Hartelijke groeten, Marcel
Marcel,
krijg net de mail doorgestuurd van Gabriëlle. Wat een verhaal en knap hoe je (jullie) hier mee omgaan. Vorig jaar hebben wij een soortgelijke situatie meegemaakt met mijn zwager en van dichtbij ervaren hoe zwaar de chemo’s zijn en wat dit met je lijf doet.
Wij wensen je veel sterkte en een goed herstel. Geniet van je familie, kinderen en ik hoop je in de toekomst weer eens ‘live’ te spreken.
Groeten,
Edwin & Gabriëlle
Beste Edwin & Gabriëlle,
Bedankt voor jullie reactie! Genieten van alles om me heen doe ik zeker en ik kijk ernaar uit om jullie weer ‘live’ te spreken.
Hartelijke groeten, Marcel
Hi Marcel!
I do not understand Dutch, however we are now that fortunate, that we have google translator. I was shocked to read your post. I hope that you will recover quickly and simultaneously will enjoy more of family life. That is actually my case, with newborn child I changed the proportion of time “consumption” from work to more family and hobbys. That is really refreshing! I hope to hear good news some day!
All the best from Poland,
Maciej
Bedankt voor de informatie. Heb ook verder op de website gekeken en heb toch weer het een en ander geleerd.
Hoi Gerard,
Heel fijn om te horen!
Hartelijke groeten, Marcel
[…] is nu een jaar geleden dat ik erg schrok van een bericht van Marcel Leeuwe (Leerbeleving) dat bij hem zaadbalkanker was geconstateerd. Op zijn site schreef Marcel over zijn ziekte en […]
Lieve mars ik word er koud van maar lees hier ook mijn stoere lieve en positieve oud collega in! Je bent gegroeid maat niet veranderd!!!
X
Hoi Kiki,
Dank je wel voor je mooie woorden! Opkikker!
Hug, Marcel
Moedig van je om dit te delen…
Sterkte!
Hoi Paul,
Dank je wel voor je reactie!
Hartelijke groeten,
Marcel
Wat een verhaal zeg… Dit raakt mij wel en ik heb er respect voor dat je dit wilt delen.
Hoi Karel,
Dank je wel voor je reactie. Inmiddels is het al vele jaren geleden maar het voelt ook nog dichtbij. Bijzondere is dat ik er niet met een vervelend gevoel op terugkijk.
Hartelijke groeten,
Marcel de Leeuwe