Iedereen kent wel de sites waar zogenaamde markers instaan die met behulp van je webcam zorgen voor een waar mediaspektakel. Al eerder schreef ik over varianten waarbij brandweerlieden werden getraind met behulp van ‘augmented reality’. Nu is er een eenvoudig boekje van de NCDO en de HIER Klimaatcampagne. Gratis op te halen bij Selexyz boekhandels.
In het boekje staat het zo verwoord:
Neem dit boekje mee naar daarbenik.nl. De simpele zwart-wit afbeeldingen ontvouwen zich dan tot een unieke ervaring, waarbij je ‘daar’ in je handen houdt.
Je ziet in de video dat een stem een verhaal vertelt, er achtergrondgeluiden te horen zijn en dat dit gecombineerd worden met foto’s die soms nog bewegen. Zou dit iets zijn voor de educatieve uitgeverijen? Misschien een mooie manier om de prachtige papieren methodes te linken met de digitale wereld. Of zien kinderen die direct als een trucje en kijken ze net zo graag naar een video?
Hai Marcel,
Ik denk dat dit voor (educatieve) uitgeverijen en andere die met opleiden bezig zijn hele leuke mogelijkheden biedt. Het ligt er alleen een beetje aan hoe het gepresenteerd wordt. Een pop-up-boek is en en blijft een ouderwets medium dat jongeren niet erg aan zal spreken. Als je het echter een hologram noemt, wordt het al veel spannender.
http://www.youtube.com/watch?v=cynvMGGEKYg In dit fimpje zie je wall-e als hologram. Dat is al helemaal geen boek meer. Als je op deze manier je geschiedenislessen kunt ondersteunen met beelden die tot de verbeelding spreken, komt een boek echt tot leven. Wellicht zouden op deze manier ook instructies gepresenteerd kunnen worden. Ik vind het leuke hiervan dat het een aanvullig is op het gebruik van gewone boeken en de boeken niet helemaal vervangt zoals met film of video vaak het geval is. Juist het aanbod van stof in verschillende vormen maakt leren leuk en spannend.
Grappig, ik zie nu pas dat wall-e in het filmpje helemaal niet beweegt! Mogelijkheden zijn dus nog beperkt.
Hoi Marcel,
Ik denk dat AR veel mogleijkheden biedt, maar dan moet wel aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Nu heeft het een hoog WOW-gehalte, maar de magie gaat over, en komt het op de inhoud aan. Daar voldoet “Daar ben ik” nog niet aan. Een video met deze info biedt meer.
AR heeft volgens mij vooral meerwaarde als het door de gebruiker gestuurd kan worden: Een 3d-omgeving waarin de leerling net zo lang en vanuit zelf gekozen richting(en) een voorwerp of situatie kan kijken en bestuderen. Dat is het verschil met huidige technieken zoals video: dan bepaalt de maker het tempo en de elementen die getoond worden. Bij AR bepaalt de gebruiker dat.
Hartelijke groet, Henk
http://www.youtube.com/watch?v=8UxWkZtUKaI Mooie toepassing van lego.
@ Sigrid,
Heel leuk dat je het hebt over de naamgeving! Het ouderwetse ‘pop-up’ boekje komt inderdaad niet voor in de gemiddelde woordenschat van een puber. Je hologram klinkt al een stuk spannender.
Grappig dat blijkbaar in je herinnering het een filmpje was terwijl de beelden en het geluid voor deze indruk zorgde. In het filmpje hierboven zie je overigens dat er wat eenvoudig bewegende beelden te zien zijn. Dat gaat nog lang niet vlekkeloos want als je het blad omslaat zie je de animatie opeens terug lopen.
Ikzelf ben nog niet helemaal uit de vraag wat van dit soort dingen de meerwaarde is want ik vind dit een groot verschil met de augmented reality van de brandweer. Overigens werkte ze daar ook met animaties. Het feit dat je met (grote) markers een bestaand gebouw tot oefengebouw kunt maken spreekt me wel aan. Je krijgt dan ook echt een ‘leerbeleving’ want je zit in je eigen werkelijkheid. Met zelfs je eigen pak aan etc.
Je tweede link naar het Lego/augmented reality voorbeeld is inderdaad wel sprekend zeg. Ook hier zie je duidelijk een infotainment/marketing inzet.
Zou het dan vooral met deze iets andere doelstellingen geschikt zijn?
@ Henk,
Met je opmerking dat dit niet voorbij het WOW-gehalte komt ben ik het eens. Het is leuk, het trekt de aandacht maar het houdt snel op. Wat betreft een marketing/voorlichtingscampagne zoals deze kan het trekken van de aandacht voldoende zijn maar in leersituaties wil je iets meer bereiken.
Ik heb bij het European Design Center ook voorbeelden gezien waarbij markers in een landschap werden geplaatst. Hierdoor kon je gebouwen en objecten manipuleren. Daar moest ik aan denken bij jouw 3d-omgeving waar je over sprak.
Hartelijke groeten, Marcel
Deze toepassing kan meerwaarde hebben als je geen toegang hebt tot online video. Maar door de opkomst van mobiele en draadloze (breedband)technologie heeft deze toepassing m.i. niet echt toegevoegde waarde.
@ Wilfred,
Als je het zou gebruiken als vervanging van video dan doel je op de presentatievorm statisch of licht geanimeerd beeld met audio neem ik aan?
Volgens mij zitten er wel wat specifieke kenmerken en dus ook eventueel specifieke meerwaarde aan het gebruik van dit soort ‘markers-interactie’.
Het voorbeeld van Sigrid met de lego laat zien dat juist de interactie een extra waarde kan opleveren. Een kind manipuleert het object. Kan het draaien, laten bewegen, verplaatsen. Natuurlijk kan het ook met een QR-code op de verpakking en een video op een scherm maar dat is statischer dan met augmented reality.
De echte meerwaarde zie ik bij opleidingssituaties waarbij je de werkelijkheid aanvult. Bij de brandweer en bij vliegtuigmonteurs zijn hier wel goede voorbeelden van.
Maar we zullen de de echte meerwaarde misschien nog moeten ontdekken?
Hartelijke groeten, Marcel
Ik denk als docent taaldidactiek op een pabo direct aan ‘electronische boeken’ die ook in het basisonderwijs gebruikt (kunnen) worden om taalvaardigheid te stimuleren. Er is een verschil tussen ‘living books’ (die lijken op het virtuele pop-up boek) en ‘interactive books’ waarbij de kinderen tijdens het voorlezen opdracht of vragen krijgen en vaak ook zelf iets kunnen ‘doen’ in de digitale omgeving. In beide gevallen blijken leerlingen (kleuters) positief te worden geprikkeld (motivatie!). Maar als je kijkt naar de bereikte leerresultaten voor taalvaardigheid, dan blijken vooral de ‘interactive books’ de woordenschat en het verhaalbegrip te vergroten. Bij de ‘living books’ is dat effect veel kleiner: interactief voorlezen door een echte leerkracht is veel leerzamer! (zie: De Jong, M.T., & Bus A.G. (2004). The effecacy of electronic books in fostering kindergarten children’s emergent story understanding. Reading Research Quarterly , 39, issue 4). Kortom: 1) vraag je af voor welk leerdoel je deze toepassing zou willen inzetten; 2) onderschat nooit de kracht van interactie met een ‘levende docent’!
Beste Maaike,
Dank je wel voor je waardevolle reactie. Wat leuk dat je hierop reageert. Je haalt ook direct een mooi voorbeeld aan waarbij Levende boeken worden gebruikt om de woordeschat te vergroten.
Goede opmerking dat we de rol van een ‘echte leerkracht’ niet moeten onderschatten. De echte levende docent of leerkracht blijkt vaak een beter rendement te kunnen bewerkstelligen. Over Levende boeken en de onderliggende onderzoeken heb ik overigens al eens eerder geschreven, zie https://www.leerbeleving.nl/2008/01/26/levende-boeken-zinvol/
Hartelijke groeten, Marcel