feb 26

Soms ben ik erg blij met P-learning. Graag blader ik in uiteenlopende magazines en boeken. Amazon heeft al ruim 10 jaar een goede klant aan mij, vandaag vond ik mijn eerste aankoop terug: Circle of Innovation van Tom Peters. Lezen doe ik met hart en ziel. Maar een echte cursus waarbij mensen in een lokaal kruipen kan zeker ook inspireren.

Vorig jaar heb ik deelgenomen aan een cursus Pod- en vodcasting van de Hogeschool Utrecht en de VPRO. Mijn held Wim de Bie kwam uitleggen hoe hij zijn blog maakt. Dat is een leerbeleving die je niet kunt evenaren met het lezen van een boek.

Cursus Redactionele Storytelling
Dit jaar was ik daarom wederom op de site van de Hogeschool Utrecht aan het zoeken naar een inspirerende cursus. Ik vond een hele goede: Redactionele Storytelling.

Het is vrij moeilijk om op de site een cursus te vinden maar toen dit was gelukt schreef ik me in. Een dag later werd ik gebeld. Helaas ging de cursus niet meer door. Nooit meer. Hij moest eigenlijk van de site af. Nu staat de cursus nog steeds op de site. Slecht.

Toen vond ik op een nieuwssite dat er een Centrum Digital Storytelling moest bestaan binnen de HU. Op de site was daar niets van te vinden. Na een mail kreeg ik diverse antwoorden maar een helder inzicht over dit centrum of een cursus ontbreekt nog. Jammer.

P-learning
Graag zou ik een mooie cursus over Digital Storytelling willen volgen om er nog beter in thuis te raken. Tot de tijd dat ik die heb gevonden ga ik verdiepende boeken lezen. Bij Bol.com heb ik er drie besteld. Vandaag kwam ‘Kleine verhalen, narrativiteit met multimedia in sociale beroepen‘ binnen. Ziet er goed uit! Ook gemaakt door/met mensen van de HU. Dus de kennis is vindbaar in boekvorm.

Paper-Learning is het voor mij helemaal in 2008. Het is gemakkelijk, u kunt het overal doen, op elk moment, op elke plek. Zowel gebruiksvriendelijk als goedkoop. Een nieuwe trend dient zich aan.

Tagged with:
jan 30

27.000 euro uitgeven aan een privé-ontwenningskliniek is niet niks. Dan moet er heel wat aan de hand zijn. En dat is ook met de mensen die gameverslaafd zijn. In de Zembla documentaire van 27 januari komen jongeren en hun ouders aan bod. Vooral jongens. Het meeste aandacht is er voor World of Warcraft, de online game waar ruim 10.000.000 spelers actief zijn.

WoW

Vijf tot tien procent is verslaafd
Jeroen Lemmens, onderzoeker aan de UvA, geeft aan dat 5-10% van de gamers verslaafd is. Dit is geen fysieke verslaving zoals bij drank maar een gedragsverslaving waarbij er een compulsieve behoefte is die zich uit een vervelend gevoel als er niet gegamed kan worden. Een jongen vertelt in de documentaire dat ie wel eens 17 uur achter elkaar gegamed heeft en dat zijn hele offline leven eronder lijdt.

Zelf heb ik nu 1,5 jaar een WoW account met als belangrijkste reden dat ik erachter wil komen waarom deze game zo goed is. Waarom speelt iemand 17 uur achter elkaar, jaar na jaar hetzelfde spel met zoveel toewijding?

Lemmens geeft aan dat er een aantal manieren is waarop game-ontwikkelaars gamers vast willen houden:

  • beloningen geven;
  • uitdagingen bieden;
  • geen einde aan spel maken;
  • meerdere opdrachten aanbieden die je kunt vervullen;
  • sociale druk van andere spelers.

Welke ingrediënten?
Voor onderwijsontwikkelaars is het interessant om te weten wat nou de elementen zijn die er echt toe doen. Die kunnen we wellicht ook gebruiken als ingrediënten voor een krachtige leerbeleving, in een serious game of zelfs buiten de setting van een game. Daarom kocht ik vorig jaar het boekje van Jeroen Lemmens over Gameverslaving.

Daarin noemt hij 6 elementen:

  1. Basiselementen (zoals highscore, gamemuziek en levels).
  2. Betrokkenheid (zoals virtueel realisme en identificatie).
  3. Overwinningen (zoals doelen, balans en beloningen).
  4. Aantrekkelijkheid geweld.
  5. Online klifhangers (zoals continuïteit en sociale verplichting).
  6. Vituele eindeloosheid (zoals virtuele economie).

Een andere keer meer over het boek, de documentaire is best aardig om te zien. Als je een wat breder beeld wilt krijgen van games dan kun je ook naar 2 documentaires van de VPRO kijken uit 2006. De ene heeft als titel ‘Game over & over‘, de andere ‘Droomwereld‘.

Tagged with:
preload preload preload