In het brede vakgebied e-Learning moeten we misschien wat vaker naar andere vakgebieden of andere industrieën kijken. Om inspiratie op te doen, om afstand te nemen van de dagelijkse gang van zaken, om huidige patronen te doorbreken en om geprikkeld te worden. In deze tweede blogpost van een serie kijk ik naar de manier waarop Ikea consumenten betrekt.
Ikea gebruikt in leersituaties voor personeel regelmatig digital storytelling. Zie mijn vorige blogposts hier en hier. Ze hebben ontdekt dat het zelf maken van content (user-generated content), gecombineerd met een authentieke en persoonlijke insteek, een grote meerwaarde creëert. Een mooi project waarbij Ikea zich richt op consumenten is Design your own life.
Design your own life
Design your own life is een project dat gestart is in 2007 waarbij Ikea gelooft “dat iedereen zijn eigen huis kan inrichten op een manier die het beste bij hem/haar past”. Ieder jaar heeft een andere insteek heeft en biedt Ikea weer extra functionaliteiten. Consumenten kunnen zo trends delen middels inzenden van foto’s (2007), krijgen ‘Designer tools’ in handen om virtueel allerlei plannen te maken (2008) en in 2009 is het mogelijk gemaakt om je eigen Ikea creatie te delen met de rest van Nederland. Dit onder de naam ‘Bekijk Ikea bij een ander’.
Je kunt op deze site een kijkje nemen bij andere klanten van Ikea. Een showroom is natuurlijk 1 manier om een indruk te krijgen maar het spreekt meer aan als je van een andere klant kunt zien hoe de Ikea-spullen in zijn/haar huis staan. Natuurlijk kun je ook je eigen foto’s van je eigen inrichting uploaden naar de Ikea site (maximaal 3). Een filmpje maken, dat op YouTube zetten en vervolgens embedden is ook mogelijk. Elke maand wordt er dan ook nog een winnaar gekozen die een cadeaubon krijgt.
Mogelijkheden (zoeken en delen)
Je kunt bij het zoeken of plaatsen kiezen uit verschillende categorieën zoals Keuken, Woonkamer, Werkplek of Tuin. Bij sommige categorieën zijn er minder dan 100 ingezonden, bij andere categorieën vind je duizenden pagina’s. Verder heb je nog een aantal selectiecriteria meer (zie afbeelding) waar je op kunt filteren. Zeer snel wordt dit filter toegepast en als je op de knop Bekijk nu > klikt dan blader je naar de resultaten toe.
Vervolgens zie je alle gegevens die de andere klant heeft ingevuld, beschrijving, prijs etc. Direct kun je de pagina toevoegen aan je favorieten, kun je de pagina doormailen, uitprinten of een reactie plaatsen en lezen.
Wat is er mooi aan?
Ikea maakt gebruik van het enthousiasme van klanten en de trots op hun eigen inrichting. Zo wordt een massaproduct iets persoonlijks en maken consumenten gratis kwalitatief goede content die een grote marketingwaarde kan hebben. Andere klanten krijgen met behulp van de ‘user generated content’ een beter beeld van de mogelijke toepassingen van Ikeaproducten in ECHTE woon- en werkomgevingen.
De online omgeving werkt goed (filteren, uploaden) en door de Catalogus vormgeving ziet iedere klant zichzelf in de Ikea-catalogus staan. Blijkbaar werkt dit alles (inclusief de mogelijkheden voor commentaar en delen) zo goed dat tienduizenden klanten de moeite doen om een account aan te maken en persoonlijke content te uploaden.
Wat kunnen we ermee in ons vakgebied?
We moeten ons realiseren dat niet alleen de content gemaakt door instructional designers waardevol is. Natuurlijk is de officiële Ikea catalogus een productie van professionals. Copywriters hebben prima teksten geschreven en de fotografen hebben mooi werk afgeleverd. Kwalitatief is het hoogstaand. De beleving van de klant over de producten van Ikea en de relatie van de klant met Ikea wordt beïnvloed door de extra, door andere klanten gemaakte content. Binnen e-Learning kunnen we de content (ervaringen, beeldmateriaal, voorbeelden, casusssen, …) van werknemers/studenten/lerenden een plaats geven naast de door e-Learning professionals gemaakte inhoud. Duidelijk herkenbaar en misschien met een iets andere functie en een andere waarde. Zo verhoog je de betrokkenheid van de lerenden, geef je mensen een stem en krijg je relevante content in een persoonlijke context gratis aangeleverd!
Wat kan jouw organisatie met dit idee?
[…] Dit blogartikel was vermeld op Twitter door Jeroen Rougoor, Marcel de Leeuwe en Marcel de Leeuwe , Eline Windig. Eline Windig heeft gezegd: RT @marceldeleeuwe: Wat kan e-Learning leren van… Ikea 'Design your own life'? Verse blogpost http://bit.ly/bW4JgW #yam […]
Op de LinkedIn groep van http://www.e-learning.nl is ook een aantal reacties geplaatst op deze blogpost. Helaas is dit niet te embedden en een verwijzing is vanwege het besloten karakter van de groep niet voor iedereen toegankelijk (http://www.linkedin.com/groupItem?view=&gid=1925277&type=news&item=154135638&qid=eb3fb915-32dd-440f-95e9-c77368eabb81&goback=.gna_1925277.gmp_1925277.gde_1925277_news_159080605.gmp_1925277)
De eerste is van Rik Min:
E-Learning-ontwerpers moeten veel meer en beter om zich heen kijken. Bijvoorbeeld naar het 8-uur journaal of nova. E-Learning-ontwerpers en ICT-ontwerpers in het algemeen beseffen niet hoe balangrijk parallelle informatie op het beeldscherm is. In Hilversum begrijpen ze dat wel. Een TV-kijker kan een betoog alleen maar bekijken als er in een hoekje een plaatje is of als een gesprek bijvoorbeeld is ondertiteld. De TV-kijker wil iets begrijpen. Dat is zijn probleem. En dus ook het probleem van de makers van TV. Iemand die een lezing geeft weet dat ook. Hij moet goede PowerPoints hebben en een vlotte babbel. Af en toe iets op het bord schrijven en een overwiew ergens – desnoods op papier – helpt ook. De kwestie is en blijft altijd: komt mijn boodschap snel en goed over bij de kijker c.q. mijn gehoor?
Als een gebruiker iets wil leren van een e-Learning applicatie of minimaal iets wil begrijpen op een computerscherm, heb je vaak iets extra’s nodig; dat wat er net niet is. In een klaslokaal is dat – bijvoorbeeld – een onderwijzer die langs de banken loopt of een wandplaat met de kaart van Nederland aan de muur. We noemen die behoefte of context: ‘parallellisme’. Een mens heeft bij het oplossen van problemen, bij het uitvoeren van een taak of bij het begrijpen van een tekst of een betoog, in de praktijk en zeker op een klein beeldscherm altijd extra informatie nodig. Dat is informatie die vaak niet in de primaire boodschap zit. Iemands geheugen kan gewoon niet alles bevatten om een ‘begrijp-probleem’ op te lossen. Zonder secundaire informatie, die je dus bewust of onbewust tegelijkertijd met de primaire informatie wil zien, noemen wij ‘parallelle informatie’. Zonder parallelle informatie is het bijna niet mogelijk om een redenering of een betoog te volgen. Het bestudeerde is dan vaak niet voor de volle 100% te begrijpen. We zeggen van een dergelijke incomplete situatie “dat je werkgeheugen dan te klein is” of “de cognitive load te hoog”. Dit veel voorkomend fenomeen doet zich voor in een klaslokaal, in een musea, op een computerscherm, op je mobile telefoon, op internet; overal in het dagelijkse leven. Bij serieuze dingen zoals leren, maar ook bij minder serieuze dingen, zoals bij niet-ondertitelde films op de televisie op je buitenlandse vakantieadres of het ontbreken van – parallelle – informatie bij een schilderij of een object in een museum.
Zondigt een onderwijskundige, ICTer, programmeur of communicatief ontwerper tegen de principes die aan de noodzaak van parallellisme ten grondslag liggen, dan weet hij/zij zeker dat een boodschap niet overkomt of dat een opdracht of leer-taak – achter een computerscherm – nooit goed uitgevoerd kan worden.
De theorie die achter dit fenomeen steekt is de ‘PI theorie’ van R. Min (1992 – 2005). Een volledige uitleg en het bijbehorende bewijs voor de stelling voor de noodzaak van parallellisme en de PI theorie wordt gegeven op de site: http://home.tiscali.nl/schopmanlanden.nl/Menu.html
==========
Reactie van Richard Pols:
Het liefst geef ik ook zo les. Ben zelf heel visueel lerend en begrijp het beter met plaatjes. Ik weet dat mijn leerlingen dit ook hebben en gebruik veel video ter ondersteuning van mijn uitleg. Een video fragment van 3 minuten verteld soms meer dan dat ik het vertel of wanneer je het boek leest. Het moeilijke van parallel informatie is het doseren van de informatie. Teveel kan ook het leren of de informatie blokkeren of chaotisch maken. Maar je hebt altijd het beste resultaat als je minimaal 2 zintuigen tegelijk prikkelt. Horen en zien, zien en bewegen enz.. Met ICT kan je dit natuurlijk heel goed doseren.