Via de hut van Wim de Bie konden we jarenlang uitkijken over de wereld. Nu is het afgelopen. Bieslog sluit in ieder geval voorlopig de deuren. Wat ontzettend jammer. Maar wat heeft dit nu met leren te maken?

De Bie inspireert
Vorig jaar heb ik een cursus pod-/vodcasting gevolgd en De Bie kwam daar vertellen waarom hij Bieslog was gestart en op welke manier hij zijn keuzes maakt. Zie ook mijn bericht op Powerlearning. Wat mooi om hem zo te horen vertellen wat hem drijft.

Mij trof de vrijheid die De Bie kreeg van de VPRO om te doen wat zijn hart hem ingaf. Hij vertelde ook dat hij dat zo waardeert aan Internet: je wordt niet geregeerd door de kijkcijfers en De Bie nam geregeld de camera en microfoon in de hand om zo een multimediaal item te maken. Waarover hij wilde.

De Bie informeert en prikkelt
Toch vind ik zijn blog niet vrijblijvend. Soms schrijft De Bie over zijn jazzhelden, soms over historische gebeurtenissen (in zijn eigen leven en daarbuiten), soms over ‘ Het tunneltje’. Vaak geeft hij commentaar over allerdaagse zaken die in de wereld gebeuren.

Hij beschrijft met scherpe pen gedoopt in passie, de kleine en grote dingen. Toen ik in Madrid woonde was Bieslog de virtuele plek waarmee ik mijn dag begon en eindigde. Door de enthousiaste en mooi geschreven beschouwingen gaf De Bie me een heel goede inkijk in wat er leefde in Nederland. Zijn blog gaf me een veel beter beeld dan alle nieuwssites bij elkaar. Hij heeft de gave om zonder cynisme op een pakkende manier de essentie van iets bloot te leggen. Hij ziet de kleine dingen en weet die in een groter perspectief te plaatsen.

Daar kunnen we veel van leren.

Vandaag ontving ik de eModulair, de digitale nieuwsbrief van de Open Universiteit. Trots werd hierin aangekondigd dat Theo Bovens, de voorzitter van het College van bestuur, is gestart met een weblog. Het is altijd goed om een nieuwe edublogger te zien verschijnen. Met interesse bezocht ik dan ook de blog.

Het viel me meteen op dat er geen mogelijkheid is om te reageren. Ook worden de berichten (al zijn het er maar twee) niet onder elkaar geplaatst maar oude berichten zijn enkel via een menu bereikbaar. Verder zou ik een sterk inhoudelijk verhaal verwachten maar het blijkt een verslag van de dagelijkse gang van zaken te zijn.

Het ontbreken van de mogelijkheid om te reageren hield me wel bezig. Op iedere blog die ik in mijn RSS-reader voorbij zie komen is er wel de mogelijkheid om een reactie te plaatsen. Daar zit ook een deel van de aantrekkelijkheid voor mij in. Als ik echter kijk op wikipedia dan wordt dit niet als essentieel gezien:

Een weblog, ook wel blog genoemd, is een website waarop regelmatig – soms meerdere keren per dag – nieuwe bijdragen verschijnen en waarop de geboden informatie in omgekeerd chronologische volgorde (het nieuwste bericht verschijnt als eerst) wordt weergegeven. Wie een weblog bezoekt, treft dan ook op de voorpagina de recentste bijdrage(n) aan. De auteur, ook wel blogger genoemd, biedt in feite een logboek van informatie die hij wil delen met zijn publiek, de bezoekers van zijn weblog. Meestal gaat het dan om tekst, maar het kan ook om foto’s (een fotoblog), video (vlog) of audio (podcast) gaan. Weblogs bieden hun lezers ook veelal de mogelijkheid om – al dan niet anoniem – reacties onder de berichten te plaatsen of een reactie via een Trackback-mechanisme achter te laten.

Hoewel ik mijn afstudeerscriptie met veel plezier heb geschreven bij de OU (OTEC) valt het niveau me toch wat tegen. Zo heb ik vorig jaar nog een cursus gevolgd die op alle punten (qua e-Learning) slecht scoorde. Deze blog is ook een gemiste kans vind ik, de OU zou ook hier iets sterks van kunnen maken. Of is het toch een geslaagde poging om met studenten, medewerkers en potentiële studenten te communiceren? Oordeel zelf.

Reageren mag 😉