Precies 90 jaar nadat soldaat William Henry Bonser Lamin brieven stuurde naar huis worden zijn brieven op zijn weblog gepost. De blog is niet alleen in zijn soort maar laat wel goed zien hoe de wereld van een soldaat er tijdens de Eerste wereldoorlog eruit zag.

Natuurlijk kun je daarvoor andere blogs of websites bekijken zoals van de WOI fanaat en vriend Arjen Labee, die persoonlijk alle plekken afreist en ze fotografeert.

Deze manier van postuum bloggen is ook wel heel aardig omdat je echt de persoon leert kennen en de berichten langzaam je RSS-reader binnenrollen. Een mooi voorbeeld van storytelling.

Enige minpunt vind ik dat er ook andere berichten op de blog staan over bijvoorbeeld de media-aandacht die aan de blog besteed is. Deze berichten zijn niet gemakkelijk herkenbaar. Doet afbreuk aan de beleving bij mij.

Ik vraag me wel af hoeveel middelbare scholieren zich direct realiseren dat er een vertraging van 90 jaar opzit en dat bloggen nu ook weer niet zo oud is. 😉