Via de hut van Wim de Bie konden we jarenlang uitkijken over de wereld. Nu is het afgelopen. Bieslog sluit in ieder geval voorlopig de deuren. Wat ontzettend jammer. Maar wat heeft dit nu met leren te maken?

De Bie inspireert
Vorig jaar heb ik een cursus pod-/vodcasting gevolgd en De Bie kwam daar vertellen waarom hij Bieslog was gestart en op welke manier hij zijn keuzes maakt. Zie ook mijn bericht op Powerlearning. Wat mooi om hem zo te horen vertellen wat hem drijft.

Mij trof de vrijheid die De Bie kreeg van de VPRO om te doen wat zijn hart hem ingaf. Hij vertelde ook dat hij dat zo waardeert aan Internet: je wordt niet geregeerd door de kijkcijfers en De Bie nam geregeld de camera en microfoon in de hand om zo een multimediaal item te maken. Waarover hij wilde.

De Bie informeert en prikkelt
Toch vind ik zijn blog niet vrijblijvend. Soms schrijft De Bie over zijn jazzhelden, soms over historische gebeurtenissen (in zijn eigen leven en daarbuiten), soms over ‘ Het tunneltje’. Vaak geeft hij commentaar over allerdaagse zaken die in de wereld gebeuren.

Hij beschrijft met scherpe pen gedoopt in passie, de kleine en grote dingen. Toen ik in Madrid woonde was Bieslog de virtuele plek waarmee ik mijn dag begon en eindigde. Door de enthousiaste en mooi geschreven beschouwingen gaf De Bie me een heel goede inkijk in wat er leefde in Nederland. Zijn blog gaf me een veel beter beeld dan alle nieuwssites bij elkaar. Hij heeft de gave om zonder cynisme op een pakkende manier de essentie van iets bloot te leggen. Hij ziet de kleine dingen en weet die in een groter perspectief te plaatsen.

Daar kunnen we veel van leren.